പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ന്നജ്മ് - പഷ്‌തൂ പരിഭാഷ - റുവ്വാദ് തർജമ സെൻ്റർ - ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

نجم

ആയത്ത്: 1

وَالنَّجْمِ اِذَا هَوٰی ۟ۙ

قسم په ستوري کله چې پریوزي.

ആയത്ത്: 2

مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوٰی ۟ۚ

چې ستاسو ملګرى (رسول الله) نه بې لارې شوى او نه په غلطه (عقيده) دى.

ആയത്ത്: 3

وَمَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوٰی ۟ؕۚ

او نه له خپله هوسه غږيږي.

ആയത്ത്: 4

اِنْ هُوَ اِلَّا وَحْیٌ یُّوْحٰی ۟ۙ

دا له وحي پرته بل څه نه دي چې ورته رالېږل كيږي.

ആയത്ത്: 5

عَلَّمَهٗ شَدِیْدُ الْقُوٰی ۟ۙ

ډېر ځواكمنې (پرېښتې) ور ښوولې ده.

ആയത്ത്: 6

ذُوْ مِرَّةٍ ؕ— فَاسْتَوٰی ۟ۙ

چې د زور څښتنه ده، نو سيده ودرېده.

ആയത്ത്: 7

وَهُوَ بِالْاُفُقِ الْاَعْلٰی ۟ؕ

او هغه د آسمان پر اوچتو څنډو و.

ആയത്ത്: 8

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلّٰی ۟ۙ

بيا نېږدې او ښه رانیږدې شو.

ആയത്ത്: 9

فَكَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ اَوْ اَدْنٰی ۟ۚ

نو د دوو ليندو ترمنځ يا تر هغه هم ورنېږدې شو.

ആയത്ത്: 10

فَاَوْحٰۤی اِلٰی عَبْدِهٖ مَاۤ اَوْحٰی ۟ؕ

نو د هغه (الله) بنده ته يې وحي كړل څه يې چې وحي كړل.

ആയത്ത്: 11

مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَاٰی ۟

د هغه زړه درواغ نه دي ويلي په هغه څه كې چې ليدلي يې و.

ആയത്ത്: 12

اَفَتُمٰرُوْنَهٗ عَلٰی مَا یَرٰی ۟

آيا په هغه څه كې ورسره ناندرۍ وهئ چې هغه يې ويني؟

ആയത്ത്: 13

وَلَقَدْ رَاٰهُ نَزْلَةً اُخْرٰی ۟ۙ

او يقيناً يو ځل مخكې يې هم ليدلى دى.

ആയത്ത്: 14

عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهٰی ۟

د آخرنۍ (لرې) بېرې (ونې) خواته.

ആയത്ത്: 15

عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَاْوٰی ۟ؕ

چې له هغې سره جنت الماوٰى دى.

ആയത്ത്: 16

اِذْ یَغْشَی السِّدْرَةَ مَا یَغْشٰی ۟ۙ

هغه وخت چې بېره يې پټه كړې وه هغه څه چې پرې خپور شوى و.

ആയത്ത്: 17

مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغٰی ۟

(د هغه) سترګې نه کږې شوې او نه له بريده واوښتې.

ആയത്ത്: 18

لَقَدْ رَاٰی مِنْ اٰیٰتِ رَبِّهِ الْكُبْرٰی ۟

په رېښتيا د خپل پالونکي څه سترې نښانې يې وليدې.

ആയത്ത്: 19

اَفَرَءَیْتُمُ اللّٰتَ وَالْعُزّٰی ۟ۙ

آيا تاسي لات او عزى ليدلي [آیا د هغوی څه قدرت لویوالی شته]؟

ആയത്ത്: 20

وَمَنٰوةَ الثَّالِثَةَ الْاُخْرٰی ۟

او بل دريم منات؟

ആയത്ത്: 21

اَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الۡاُنۡثٰى‏ ۟

آيا تاسي لره به زامن او د هغه به لوڼې (لورګانې) وي؟

ആയത്ത്: 22

تِلْكَ اِذًا قِسْمَةٌ ضِیْزٰی ۟

دا خو بيا ډېر بې انصافه وېش دى!

ആയത്ത്: 23

اِنْ هِیَ اِلَّاۤ اَسْمَآءٌ سَمَّیْتُمُوْهَاۤ اَنْتُمْ وَاٰبَآؤُكُمْ مَّاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ بِهَا مِنْ سُلْطٰنٍ ؕ— اِنْ یَّتَّبِعُوْنَ اِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَی الْاَنْفُسُ ۚ— وَلَقَدْ جَآءَهُمْ مِّنْ رَّبِّهِمُ الْهُدٰی ۟ؕ

دا پرته له يو څه نومونو بل څه نه دي چې تاسو او پلرونو مو اېښي دي، الله كوم دليل پرې نه دى نازل كړى. هغوى پرته له ګومان او نفسي غوښتنې بل څه پسې نه دي روان او پرته له شکه د هغوى د پالونکي له خوا لارښوونه ورغلې ده.

ആയത്ത്: 24

اَمْ لِلْاِنْسَانِ مَا تَمَنّٰی ۟ؗۖ

آيا (هغه كافر) انسان چې د څه هيله كوي همغه به ورته رسېدونكى وي؟

ആയത്ത്: 25

فَلِلّٰهِ الْاٰخِرَةُ وَالْاُوْلٰی ۟۠

نو (يوازې) الله لره دي آخرت او دنيا.

ആയത്ത്: 26

وَكَمْ مِّنْ مَّلَكٍ فِی السَّمٰوٰتِ لَا تُغْنِیْ شَفَاعَتُهُمْ شَیْـًٔا اِلَّا مِنْ بَعْدِ اَنْ یَّاْذَنَ اللّٰهُ لِمَنْ یَّشَآءُ وَیَرْضٰی ۟

او په آسمانو كې څومره پرېښتې دي چې سپارښتنه يې هيڅ ګټه نه شي رسولاى، مګر له هغه وروسته چې الله اجازه وركړي چاته چې وغواړي او پرې رضا شي.

ആയത്ത്: 27

اِنَّ الَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ بِالْاٰخِرَةِ لَیُسَمُّوْنَ الْمَلٰٓىِٕكَةَ تَسْمِیَةَ الۡاُنۡثٰى‏ ۟

بېشكه هغه كسان چې پر آخرت ايمان نه لري، په پرېښتو ښځينه نومونه ږدي.

ആയത്ത്: 28

وَمَا لَهُمْ بِهٖ مِنْ عِلْمٍ ؕ— اِنْ یَّتَّبِعُوْنَ اِلَّا الظَّنَّ ۚ— وَاِنَّ الظَّنَّ لَا یُغْنِیْ مِنَ الْحَقِّ شَیْـًٔا ۟ۚ

او حال دا چې هغوى لره پرې څه پوهه نشته، له ګومانه پرته بل څه پسې نه ځي او په رېښتيا ګومان د حق پر وړاندې هيڅ كار نه شي وركولاى.

ആയത്ത്: 29

فَاَعْرِضْ عَنْ مَّنْ تَوَلّٰی ۙ۬— عَنْ ذِكْرِنَا وَلَمْ یُرِدْ اِلَّا الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا ۟ؕ

نو له هغه چا مخ وګرځوه چې زموږ له ياده يې مخ اړولى او له دنيوي ژونده پرته بل څه نه غواړي.

ആയത്ത്: 30

ذٰلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِّنَ الْعِلْمِ ؕ— اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیْلِهٖ وَهُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدٰی ۟

همدا يې د پوهې وروستی بريد دى. بېشكه هماغه ستا پالونکی په هغه چا ډېر ښه پوه دى چې له لارې يې اوښتى او همغه پر لار موندونكو ښه پوه دى.

ആയത്ത്: 31

وَلِلّٰهِ مَا فِی السَّمٰوٰتِ وَمَا فِی الْاَرْضِ ۙ— لِیَجْزِیَ الَّذِیْنَ اَسَآءُوْا بِمَا عَمِلُوْا وَیَجْزِیَ الَّذِیْنَ اَحْسَنُوْا بِالْحُسْنٰی ۟ۚ

او په آسمانونو او ځمكه كې چې څه دي هغه (يوازې) الله لره دي. تر څو بد عمله كسانو ته د خپلو عملو بدله وركړي او چا چې ښه كړي هغه ته په ښو سره بدله وركړي.

ആയത്ത്: 32

اَلَّذِیْنَ یَجْتَنِبُوْنَ كَبٰٓىِٕرَ الْاِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ اِلَّا اللَّمَمَ ؕ— اِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ ؕ— هُوَ اَعْلَمُ بِكُمْ اِذْ اَنْشَاَكُمْ مِّنَ الْاَرْضِ وَاِذْ اَنْتُمْ اَجِنَّةٌ فِیْ بُطُوْنِ اُمَّهٰتِكُمْ ۚ— فَلَا تُزَكُّوْۤا اَنْفُسَكُمْ ؕ— هُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقٰی ۟۠

هغوى چې له غټو ګناهونو او بې شرميو ځان ساتي پرته له وړو وړو ګناهونو. بېشكه ستا رب د بخښنې پراخوونكى دى. هغه پر تاسي ښه پوه و چې كله يې له ځمكې راپيدا كړئ او كله چې تاسي د خپلو ميندو ګېډو كې (پټ) واړه بچيان واست. نو د خپلو ځانو پاكي مه بيانوئ، همغه متقيان ښه پېژني.

ആയത്ത്: 33

اَفَرَءَیْتَ الَّذِیْ تَوَلّٰی ۟ۙ

آيا هغه دې وليد چې مخ يې واړولو؟

ആയത്ത്: 34

وَاَعْطٰی قَلِیْلًا وَّاَكْدٰی ۟

او لږ (خيرات، زكات) يې وركړ او (نور څه يې) ايسار كړل.

ആയത്ത്: 35

اَعِنْدَهٗ عِلْمُ الْغَیْبِ فَهُوَ یَرٰی ۟

آيا هغه سره د پټو پوهه ده چې (هر څه) ويني.

ആയത്ത്: 36

اَمْ لَمْ یُنَبَّاْ بِمَا فِیْ صُحُفِ مُوْسٰی ۟ۙ

كه په هغه څه نه دى خبر شوى چې د موسى په پاڼو كې و.

ആയത്ത്: 37

وَاِبْرٰهِیْمَ الَّذِیْ وَفّٰىٓ ۟ۙ

او د هغه ابراهيم (پاڼو كې)، چې وفا يې وكړه.

ആയത്ത്: 38

اَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِّزْرَ اُخْرٰی ۟ۙ

دا چې هيڅوك به د بل چا بار نه وړي؟

ആയത്ത്: 39

وَاَنْ لَّیْسَ لِلْاِنْسَانِ اِلَّا مَا سَعٰی ۟ۙ

او دا چې انسان ته بل څه نشته پرته له هغې بدلې چې خپله يې هڅه كړې وي.

ആയത്ത്: 40

وَاَنَّ سَعْیَهٗ سَوْفَ یُرٰی ۟

او بېشكه چې دا هڅه به يې زر وليدل شي.

ആയത്ത്: 41

ثُمَّ یُجْزٰىهُ الْجَزَآءَ الْاَوْفٰی ۟ۙ

بيا به پوره پوره بدله وركړل شي.

ആയത്ത്: 42

وَاَنَّ اِلٰی رَبِّكَ الْمُنْتَهٰی ۟ۙ

او دا چې (همغه) ستا د رب لور ته ور رسېدل دي.

ആയത്ത്: 43

وَاَنَّهٗ هُوَ اَضْحَكَ وَاَبْكٰی ۟ۙ

او دا چې هغه (خلک) خندوي او ژړوي.

ആയത്ത്: 44

وَاَنَّهٗ هُوَ اَمَاتَ وَاَحْیَا ۟ۙ

او دا چې همغه مړه كوي او ژوندي كوي.

ആയത്ത്: 45

وَاَنَّهٗ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّكَرَ وَالۡاُنۡثٰى ۟ۙ

او دا چې همغه دوې جوړې پيدا كړې دي نارينه او ښځينه.

ആയത്ത്: 46

مِنْ نُّطْفَةٍ اِذَا تُمْنٰی ۪۟

له يو څاڅكې (مني) چې وڅڅول شي.

ആയത്ത്: 47

وَاَنَّ عَلَیْهِ النَّشْاَةَ الْاُخْرٰی ۟ۙ

او دا چې بل وار پيدا كول هم پر هغه دي.

ആയത്ത്: 48

وَاَنَّهٗ هُوَ اَغْنٰی وَاَقْنٰی ۟ۙ

او دا چې بېشكه همغه شتمن كوي او پانګه وركوي.

ആയത്ത്: 49

وَاَنَّهٗ هُوَ رَبُّ الشِّعْرٰی ۟ۙ

او دا چې په رېښتيا هغه د شِعرا (ستوري) رب دى.

ആയത്ത്: 50

وَاَنَّهٗۤ اَهْلَكَ عَادَا ١لْاُوْلٰی ۟ۙ

او دا چې همغه لومړني عاديان هلاك كړي دي.

ആയത്ത്: 51

وَثَمُوْدَاۡ فَمَاۤ اَبْقٰی ۟ۙ

او ثموديان چې (څوک يې ترې) پرېنښودل.

ആയത്ത്: 52

وَقَوْمَ نُوْحٍ مِّنْ قَبْلُ ؕ— اِنَّهُمْ كَانُوْا هُمْ اَظْلَمَ وَاَطْغٰی ۟ؕ

او له دې مخکې د نوح قوم. بېشكه چې همدوى ډېر ظالمان او سركښان وو.

ആയത്ത്: 53

وَالْمُؤْتَفِكَةَ اَهْوٰی ۟ۙ

او نسكور شوي كلي (همده) لاندې وغورځول.

ആയത്ത്: 54

فَغَشّٰىهَا مَا غَشّٰی ۟ۚ

بيا يې پټ كړل په هغه څه چې پټ يې كړل.

ആയത്ത്: 55

فَبِاَیِّ اٰلَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارٰی ۟

نو د خپل رب پر كوم كوم نعمت شک كوې؟

ആയത്ത്: 56

هٰذَا نَذِیْرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْاُوْلٰی ۟

دا (نبى عليه السلام) يو وېرونكى دى له مخکېنيو وېروونكو څخه.

ആയത്ത്: 57

اَزِفَتِ الْاٰزِفَةُ ۟ۚ

راتلونكى (قيامت) رانېږدې شو.

ആയത്ത്: 58

لَیْسَ لَهَا مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ كَاشِفَةٌ ۟ؕ

له الله پرته بل څوک د هغه (د وخت) راښكاروونكى نشته.

ആയത്ത്: 59

اَفَمِنْ هٰذَا الْحَدِیْثِ تَعْجَبُوْنَ ۟ۙ

آيا نو تاسي له دې خبرې تعجب كوئ؟

ആയത്ത്: 60

وَتَضْحَكُوْنَ وَلَا تَبْكُوْنَ ۟ۙ

او خاندئ خو ژاړئ نه؟

ആയത്ത്: 61

وَاَنْتُمْ سٰمِدُوْنَ ۟

او تاسي چټي لوبې كوئ.

ആയത്ത്: 62

فَاسْجُدُوْا لِلّٰهِ وَاعْبُدُوْا ۟

نو الله ته سجده وكړئ او عبادت وكړئ.