പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ന്നജ്മ് - പഷ്‌തൂ പരിഭാഷ - റുവ്വാദ് തർജമ സെൻ്റർ - പേജ് നമ്പർ 526 - ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

نجم

ആയത്ത്: 1

وَالنَّجْمِ اِذَا هَوٰی ۟ۙ

قسم په ستوري کله چې پریوزي.

ആയത്ത്: 2

مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوٰی ۟ۚ

چې ستاسو ملګرى (رسول الله) نه بې لارې شوى او نه په غلطه (عقيده) دى.

ആയത്ത്: 3

وَمَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوٰی ۟ؕۚ

او نه له خپله هوسه غږيږي.

ആയത്ത്: 4

اِنْ هُوَ اِلَّا وَحْیٌ یُّوْحٰی ۟ۙ

دا له وحي پرته بل څه نه دي چې ورته رالېږل كيږي.

ആയത്ത്: 5

عَلَّمَهٗ شَدِیْدُ الْقُوٰی ۟ۙ

ډېر ځواكمنې (پرېښتې) ور ښوولې ده.

ആയത്ത്: 6

ذُوْ مِرَّةٍ ؕ— فَاسْتَوٰی ۟ۙ

چې د زور څښتنه ده، نو سيده ودرېده.

ആയത്ത്: 7

وَهُوَ بِالْاُفُقِ الْاَعْلٰی ۟ؕ

او هغه د آسمان پر اوچتو څنډو و.

ആയത്ത്: 8

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلّٰی ۟ۙ

بيا نېږدې او ښه رانیږدې شو.

ആയത്ത്: 9

فَكَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ اَوْ اَدْنٰی ۟ۚ

نو د دوو ليندو ترمنځ يا تر هغه هم ورنېږدې شو.

ആയത്ത്: 10

فَاَوْحٰۤی اِلٰی عَبْدِهٖ مَاۤ اَوْحٰی ۟ؕ

نو د هغه (الله) بنده ته يې وحي كړل څه يې چې وحي كړل.

ആയത്ത്: 11

مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَاٰی ۟

د هغه زړه درواغ نه دي ويلي په هغه څه كې چې ليدلي يې و.

ആയത്ത്: 12

اَفَتُمٰرُوْنَهٗ عَلٰی مَا یَرٰی ۟

آيا په هغه څه كې ورسره ناندرۍ وهئ چې هغه يې ويني؟

ആയത്ത്: 13

وَلَقَدْ رَاٰهُ نَزْلَةً اُخْرٰی ۟ۙ

او يقيناً يو ځل مخكې يې هم ليدلى دى.

ആയത്ത്: 14

عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهٰی ۟

د آخرنۍ (لرې) بېرې (ونې) خواته.

ആയത്ത്: 15

عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَاْوٰی ۟ؕ

چې له هغې سره جنت الماوٰى دى.

ആയത്ത്: 16

اِذْ یَغْشَی السِّدْرَةَ مَا یَغْشٰی ۟ۙ

هغه وخت چې بېره يې پټه كړې وه هغه څه چې پرې خپور شوى و.

ആയത്ത്: 17

مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغٰی ۟

(د هغه) سترګې نه کږې شوې او نه له بريده واوښتې.

ആയത്ത്: 18

لَقَدْ رَاٰی مِنْ اٰیٰتِ رَبِّهِ الْكُبْرٰی ۟

په رېښتيا د خپل پالونکي څه سترې نښانې يې وليدې.

ആയത്ത്: 19

اَفَرَءَیْتُمُ اللّٰتَ وَالْعُزّٰی ۟ۙ

آيا تاسي لات او عزى ليدلي [آیا د هغوی څه قدرت لویوالی شته]؟

ആയത്ത്: 20

وَمَنٰوةَ الثَّالِثَةَ الْاُخْرٰی ۟

او بل دريم منات؟

ആയത്ത്: 21

اَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الۡاُنۡثٰى‏ ۟

آيا تاسي لره به زامن او د هغه به لوڼې (لورګانې) وي؟

ആയത്ത്: 22

تِلْكَ اِذًا قِسْمَةٌ ضِیْزٰی ۟

دا خو بيا ډېر بې انصافه وېش دى!

ആയത്ത്: 23

اِنْ هِیَ اِلَّاۤ اَسْمَآءٌ سَمَّیْتُمُوْهَاۤ اَنْتُمْ وَاٰبَآؤُكُمْ مَّاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ بِهَا مِنْ سُلْطٰنٍ ؕ— اِنْ یَّتَّبِعُوْنَ اِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَی الْاَنْفُسُ ۚ— وَلَقَدْ جَآءَهُمْ مِّنْ رَّبِّهِمُ الْهُدٰی ۟ؕ

دا پرته له يو څه نومونو بل څه نه دي چې تاسو او پلرونو مو اېښي دي، الله كوم دليل پرې نه دى نازل كړى. هغوى پرته له ګومان او نفسي غوښتنې بل څه پسې نه دي روان او پرته له شکه د هغوى د پالونکي له خوا لارښوونه ورغلې ده.

ആയത്ത്: 24

اَمْ لِلْاِنْسَانِ مَا تَمَنّٰی ۟ؗۖ

آيا (هغه كافر) انسان چې د څه هيله كوي همغه به ورته رسېدونكى وي؟

ആയത്ത്: 25

فَلِلّٰهِ الْاٰخِرَةُ وَالْاُوْلٰی ۟۠

نو (يوازې) الله لره دي آخرت او دنيا.

ആയത്ത്: 26

وَكَمْ مِّنْ مَّلَكٍ فِی السَّمٰوٰتِ لَا تُغْنِیْ شَفَاعَتُهُمْ شَیْـًٔا اِلَّا مِنْ بَعْدِ اَنْ یَّاْذَنَ اللّٰهُ لِمَنْ یَّشَآءُ وَیَرْضٰی ۟

او په آسمانو كې څومره پرېښتې دي چې سپارښتنه يې هيڅ ګټه نه شي رسولاى، مګر له هغه وروسته چې الله اجازه وركړي چاته چې وغواړي او پرې رضا شي.