ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់មុដដាស់សៀរ - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

Al-Muddaththir

អាយ៉ាត់: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

โอ้ผู้ห่มกายอยู่เอ๋ย

អាយ៉ាត់: 2

قُمۡ فَأَنذِرۡ

จงลุกขึ้น แล้วประกาศตักเตือน

អាយ៉ាត់: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

และแด่พระผู้อภิบาลของเจ้า จงให้ความเกรียงไกร (ต่อพระองค์)

អាយ៉ាត់: 4

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

และเสื้อผ้าของเจ้า จงทำให้สะอาด

អាយ៉ាត់: 5

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

และสิ่งสกปรกก็จงหลบหลีกให้ห่างเสีย

អាយ៉ាត់: 6

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

และอย่าทำคุณ เพื่อหวังการตอบแทนอันมากมาย

អាយ៉ាត់: 7

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

และเพื่อพระผู้อภิบาลของเจ้าเท่านั้นจงอดทน

អាយ៉ាត់: 8

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

ในที่สุด เมื่อแตรสัญญาณถูกเป่าขึ้น

អាយ៉ាត់: 9

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

นั่นคือ วันนั้น วันแห่งความยากลำบาก

អាយ៉ាត់: 10

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

แก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา มิใช่เป็นเรื่องง่าย

អាយ៉ាត់: 11

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

จงปล่อยข้าไว้กับผู้ที่ข้าได้สร้างเขาไว้แต่ลำพังเถิด

អាយ៉ាត់: 12

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

และข้าได้ทำให้เขามีทรัพย์สมบัติอย่างล้นเหลือ

អាយ៉ាត់: 13

وَبَنِينَ شُهُودٗا

และลูกหลานอย่างพรั่งพร้อม

អាយ៉ាត់: 14

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

และข้าได้ทำให้เขาสุขสบายอย่างราบรื่น

អាយ៉ាត់: 15

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

นอกจากนั้นแล้ว เขายังโลภที่จะให้ข้าเพิ่มพูนแก่เขาอีก

អាយ៉ាត់: 16

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

เปล่าเลย เพราะว่าเขาเป็นผู้ดื้อรั้นต่อสัญญาณต่างๆ ของเรา

អាយ៉ាត់: 17

سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا

ในไม่ช้าข้าจะเพิ่มพูนความยากลำบากแก่เขา

អាយ៉ាត់: 18

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

แท้จริงเขาได้ใคร่ครวญและคาดคะเน

អាយ៉ាត់: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

ดังนั้น เขาได้รับความหายนะ เขาจะคาดคะเนได้อย่างไร

អាយ៉ាត់: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

หลังจากนั้นแล้ว เขาได้รับความหายนะ เขาจะคาดคะเนได้อย่างไร

អាយ៉ាត់: 21

ثُمَّ نَظَرَ

แล้วเขาได้ตรึกตรอง

អាយ៉ាត់: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

แล้วเขาทำหน้าบูดบึ้ง และทำหน้านิ่วคิ้วขมวด

អាយ៉ាត់: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

แล้วเขาก็หันหลังออกไป และหยิ่งผยอง

អាយ៉ាត់: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

แล้วเขากล่าวว่า นี่มิใช่อื่นใดเลย นอกจากเป็นเล่ห์กลที่สืบทอดกันมา

អាយ៉ាត់: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

นี่ไม่ใช่อื่นใดนอกจากเป็นคำพูดของปุถุชน

អាយ៉ាត់: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

ในไม่ช้าข้าจะโยนเขาเข้าสู่กองไฟที่เผาไหม้

អាយ៉ាត់: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

และอันใดเล่าทำให้เจ้ารู้ได้ว่า สิ่งที่เผาไหม้นั้นคืออะไร?

អាយ៉ាត់: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

มันจะไม่เหลืออะไรเลย และมันจะไม่ปล่อยผู้ใดให้คงเหลือไว้ (เช่นกัน)

អាយ៉ាត់: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

มันจะเผาไหม้ผิวหนังจนเกรียมดำ

អាយ៉ាត់: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

เหนือมันมีมลาอิกะฮ์สิบเก้าท่าน

អាយ៉ាត់: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

และเรามิได้แต่งตั้งผู้ใดเป็นยามเฝ้าประตูนรก นอกจากมลาอิกะฮ์เท่านั้น และเรามิได้กำหนดจำนวนของพวกเขาไว้ เว้นแต่เพื่อเป็นการทดสอบแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา เพื่อบรรดาอะฮ์ลุลกิตาบจะได้เชื่อมั่น และบรรดาผู้ศรัทธาจะได้เพิ่มพูนการศรัทธา และบรรดาอะฮ์ลุลกิตาบรวมทั้งบรรดาผู้ศรัทธาจะไม่ต้องสงสัย และเพื่อบรรดาผู้ในหัวใจของพวกเขามีโรค อีกทั้งบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาจะกล่าวว่า อัลลอฮ์ทรงประสงค์อะไรด้วยอุปมานี้ เช่นนั้นแหละอัลลอฮ์จะทรงให้หลงทางแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และจะทรงชี้แนะทางแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์และไม่มีผู้ใดรู้จำนวนไพร่พลของพระผู้อภิบาลของเจ้า นอกจากพระองค์ และนี่มิใช่อื่นใด นอกจากเป็นข้อตักเตือนแก่มนุษย์

អាយ៉ាត់: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

เปล่าเลย ขอสาบานด้วยดวงจันทร์

អាយ៉ាត់: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

ขอสาบานด้วยกลางคืนเมื่อมันคล้อยไป

អាយ៉ាត់: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

ขอสาบานด้วยยามเช้าเมื่อมันทอแสง

អាយ៉ាត់: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

แท้จริงนรกนั้นแน่นอนเป็นหนึ่งในความหายนะอันใหญ่หลวง

អាយ៉ាត់: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

เพื่อเป็นการเตือนสำทับแก่มนุษย์

អាយ៉ាត់: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

สำหรับผู้ที่ประสงค์ในหมู่พวกเจ้าจะรุดหน้า (ไปสู่ความดี) หรือจะรั้งท้าย (เพื่อกระทำความชั่ว)

អាយ៉ាត់: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

แต่ละชีวิตย่อมถูกค้ำประกันกับสิ่งที่มันขวนขวายไป

អាយ៉ាត់: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

ยกเว้นบรรดาผู้อยู่ทางขวา

អាយ៉ាត់: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

อยู่ในสวนสวรรค์หลากหลาย พวกเขาจะไต่ถามซึ่งกันและกัน

អាយ៉ាត់: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

เกี่ยวกับพวกที่กระทำความผิด

អាយ៉ាត់: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

อะไรที่นำพวกท่านเข้าสู่กองไฟที่เผาไหม้

អាយ៉ាត់: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

พวกเขากล่าวว่า เรามิได้อยู่ในหมู่ผู้ทำละหมาด

អាយ៉ាត់: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

เรามิได้ให้อาหารแก่บรรดาผู้ขัดสน

អាយ៉ាត់: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

และพวกเราเคยมั่วสุมอยู่กับพวกที่มั่วสุม

អាយ៉ាត់: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

และเราเคยปฏิเสธวันแห่งการตอบแทน

អាយ៉ាត់: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

จนกระทั่งความตายได้มาเยือนเรา

អាយ៉ាត់: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

ดังนั้นการชะฟาอะฮ์ของบรรดาผู้มีชะฟาอะฮ์จะไม่เกิดประโยชน์อันใดแก่พวกเขา

អាយ៉ាត់: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

แล้วเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา (ผู้ปฏิเสธศรัทธา) ทำให้พวกเขาผินหลังออกจากการตักเตือน (ของอัลลอฮ์)?

អាយ៉ាត់: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

ประหนึ่งว่าพวกเขาเป็นม้าลายที่ตื่นตระหนก

អាយ៉ាត់: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

หนีจากเสือสิงห์

អាយ៉ាត់: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

แท้จริงแล้วทุกคนในหมู่พวกเขาต้องการที่จะมีแผ่นกระดาษกางแผ่ยื่นมาให้แก่เขา

អាយ៉ាត់: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

ไม่ดอก! จริง ๆ แล้วพวกเขาไม่กลัววันปรโลก

អាយ៉ាត់: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

มิใช่เช่นนั้น แท้จริงมัน (อัลกุรอาน) เป็นข้อเตือนสติ

អាយ៉ាត់: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

ดังนั้นผู้ใดประสงค์ก็ให้รำลึกถึงข้อเตือนใจนั้น

អាយ៉ាត់: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

และพวกเขาจะไม่รับเป็นข้อตักเตือน (จากอัลกุรอาน) เว้นแต่อัลลอฮ์ทรงประสงค์ พระองค์ทรงเป็นผู้ที่สมควรแก่การยำเกรง และเป็นพระเจ้าแห่งการให้อภัย