ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់ហ្វូរកន - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 365 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 56

وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا مُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا

และเรามิได้ส่งเจ้ามาเพื่ออื่นใด นอกจากเพื่อเป็นผู้แจ้งข่าวดีและเป็นผู้ตักเตือน

អាយ៉ាត់: 57

قُلۡ مَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍ إِلَّا مَن شَآءَ أَن يَتَّخِذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ سَبِيلٗا

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ฉันมิได้ขอค่าจ้างอันใดจากพวกเจ้าในการเผยแพร่ เว้นแต่ว่าผู้ใดประสงค์ (ที่จะบริจาค) ก็ให้เขายึดเป็นแนวทางไปสู่ (การพอพระทัยของ) พระผู้อภิบาลของเขา

អាយ៉ាត់: 58

وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡحَيِّ ٱلَّذِي لَا يَمُوتُ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِهِۦۚ وَكَفَىٰ بِهِۦ بِذُنُوبِ عِبَادِهِۦ خَبِيرًا

และเจ้าจงมอบหมายต่อพระผู้ทรงมีชีวิตที่ไม่ตาย และจงแซ่ซ้องสดุดีด้วยการสรรเสริญพระองค์ และเพียงพอแล้วด้วยพระองค์ (ผู้เดียว) ผู้ทรงรอบรู้ในความผิดทั้งหลายของปวงบ่าวของพระองค์

អាយ៉ាត់: 59

ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ ٱلرَّحۡمَٰنُ فَسۡـَٔلۡ بِهِۦ خَبِيرٗا

พระผู้ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินและสิ่งที่มีอยู่ในระหว่างทั้งสองนั้นในระยะหกวัน แล้วหลังจากนั้น พระองค์ทรงสถิตย์อยู่บนบัลลังก์ (พระองค์) พระผู้ทรงเมตตายิ่ง ดังนั้นจงถามผู้รู้เกี่ยวกับพระองค์

អាយ៉ាត់: 60

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱسۡجُدُواْۤ لِلرَّحۡمَٰنِ قَالُواْ وَمَا ٱلرَّحۡمَٰنُ أَنَسۡجُدُ لِمَا تَأۡمُرُنَا وَزَادَهُمۡ نُفُورٗا۩

และเมื่อได้ถูกกล่าวแก่พวกเขาว่า จงสุญูดต่อพระผู้ทรงเมตตายิ่งเถิด พวกเขากล่าวว่า ใครคือพระผู้ทรงเมตตายิ่ง จะให้เราสุญูดตามที่เจ้าสั่งเรากระนั้นหรือ และมันก็ได้เพิ่มความเหินห่างจากสัจธรรมแก่พวกเขา

អាយ៉ាត់: 61

تَبَارَكَ ٱلَّذِي جَعَلَ فِي ٱلسَّمَآءِ بُرُوجٗا وَجَعَلَ فِيهَا سِرَٰجٗا وَقَمَرٗا مُّنِيرٗا

ความจำเริญยิ่งแด่พระผู้ทรงทำให้ชั้นฟ้ามีหมู่ดาว และพระองค์ทรงตั้งตะเกียง (ดวงอาทิตย์ส่องแสงออกมา) และดวงจันทร์อันมีแสงนวลไว้ในนั้น

អាយ៉ាត់: 62

وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ خِلۡفَةٗ لِّمَنۡ أَرَادَ أَن يَذَّكَّرَ أَوۡ أَرَادَ شُكُورٗا

และพระองค์คือผู้ที่ทำให้กลางวันและกลางคืนหมุนเวียนกัน สำหรับผู้ที่ปรารถนาจะใคร่ครวญ หรือปรารถนาจะขอบคุณ

អាយ៉ាត់: 63

وَعِبَادُ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلَّذِينَ يَمۡشُونَ عَلَى ٱلۡأَرۡضِ هَوۡنٗا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ ٱلۡجَٰهِلُونَ قَالُواْ سَلَٰمٗا

และบรรดาผู้เป็นบ่าวของพระผู้ทรงเมตตา คือ ผู้ที่เดินบนแผ่นดินด้วยความสุภาพถ่อมตนและเมื่อพวกโง่เขลากล่าวทักทายพวกเขา พวกเขาทั้งหลายจะกล่าวว่า ศานติ

អាយ៉ាត់: 64

وَٱلَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمۡ سُجَّدٗا وَقِيَٰمٗا

และบรรดาผู้ใช้เวลากลางคืนเป็นการสุญูดและยืน (ละหมาด) เพื่อพระผู้อภิบาลของพวกเขา

អាយ៉ាត់: 65

وَٱلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱصۡرِفۡ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَۖ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا

และบรรดาผู้ที่กล่าวว่า ข้าแต่พระผู้อภิบาลของเรา ขอพระองค์ทรงทำให้การลงโทษของนรกญะฮันนัมได้พ้นไปจากเราเถิด แท้จริงการลงโทษของมันนั้นทรมานยิ่ง

អាយ៉ាត់: 66

إِنَّهَا سَآءَتۡ مُسۡتَقَرّٗا وَمُقَامٗا

แท้จริงมันเป็นที่อยู่และที่พำนักอันเลวร้ายยิ่ง

អាយ៉ាត់: 67

وَٱلَّذِينَ إِذَآ أَنفَقُواْ لَمۡ يُسۡرِفُواْ وَلَمۡ يَقۡتُرُواْ وَكَانَ بَيۡنَ ذَٰلِكَ قَوَامٗا

และบรรดาผู้ที่เมื่อพวกเขาใช้จ่าย พวกเขาก็จะไม่ฟุ่มเฟือยและไม่ตระหนี่ และมีความสมดุลระหว่างทั้งสอง