ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ យូនូស - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 210 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 15

وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَاتُنَا بَيِّنَٰتٖ قَالَ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا ٱئۡتِ بِقُرۡءَانٍ غَيۡرِ هَٰذَآ أَوۡ بَدِّلۡهُۚ قُلۡ مَا يَكُونُ لِيٓ أَنۡ أُبَدِّلَهُۥ مِن تِلۡقَآيِٕ نَفۡسِيٓۖ إِنۡ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّۖ إِنِّيٓ أَخَافُ إِنۡ عَصَيۡتُ رَبِّي عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

และเมื่อบรรดาโองการอันชัดแจ้งของเราถูกอ่านแก่พวกเขาแล้ว บรรดาผู้ไม่หวังที่จะพบเรา ก็กล่าวว่า "เจ้าจงนำอัลกุรอานอื่นจากนี้มาให้เราหรือเปลี่ยนแปลงมันเสีย" จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "ไม่บังควรแก่ฉันที่จะเปลี่ยนแปลงสาส์นนี้โดยลำพังเอาแต่ใจฉัน ฉันไม่ได้ปฏิบัติตามอันใดนอกจากสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่ฉันเท่านั้น แท้จริงฉันกลัว หากฉันฝ่าฝืนพระผู้อภิบาลของฉัน ต่อการลงโทษในวันอันยิ่งใหญ่"

អាយ៉ាត់: 16

قُل لَّوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَا تَلَوۡتُهُۥ عَلَيۡكُمۡ وَلَآ أَدۡرَىٰكُم بِهِۦۖ فَقَدۡ لَبِثۡتُ فِيكُمۡ عُمُرٗا مِّن قَبۡلِهِۦٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "หากอัลลอฮ์ทรงประสงค์ แน่นอนฉันก็จะไม่อ่านมันแก่พวกเจ้าอย่างแน่นอน และพระองค์ก็จะไม่ทรงให้พวกเจ้ารู้ถึงอัลกุรอานนี้ เพราะแท้จริงฉันได้อยู่ในหมู่พวกเจ้ามาเป็นเวลานานก่อนที่จะมีการประทานอัลกุรอานนี้ลงมา พวกเจ้าไม่ใช้สติปัญญาคิดบ้างหรือ?”

អាយ៉ាត់: 17

فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ كَذَّبَ بِـَٔايَٰتِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ

ดังนั้น ใครเล่าจะอธรรมยิ่งไปกว่าผู้ที่อุปโลกน์ความเท็จให้แก่อัลลอฮ์
หรือปฏิเสธต่อบรรดาโองการของพระองค์?! แท้จริงบรรดาผู้ทำผิดนั้นย่อมไม่บรรลุความสำเร็จ

អាយ៉ាត់: 18

وَيَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُمۡ وَلَا يَنفَعُهُمۡ وَيَقُولُونَ هَٰٓؤُلَآءِ شُفَعَٰٓؤُنَا عِندَ ٱللَّهِۚ قُلۡ أَتُنَبِّـُٔونَ ٱللَّهَ بِمَا لَا يَعۡلَمُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَلَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

และพวกเขาจะเคารพภักดีสิ่งอื่นไปจากอัลลอฮ์ ที่มิได้ให้โทษแก่พวกเขา และมิได้ให้ประโยชน์แก่พวกเขา และพวกเขาจะกล่าวว่า "เหล่านี้คือผู้ช่วยเหลือเรา ณ ที่อัลลอฮ์" จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "พวกเจ้าจะแจ้งข่าวแก่อัลลอฮ์ด้วยสิ่งที่พระองค์ไม่ทรงรู้ ในบรรดาชั้นฟ้าและในแผ่นดินกระนั้นหรือ? มหาบริสุทธิ์ยิ่งแด่พระองค์ และทรงสูงส่ง เหนือสิ่งที่พวกเขาตั้งภาคีขึ้น"

អាយ៉ាត់: 19

وَمَا كَانَ ٱلنَّاسُ إِلَّآ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ فَٱخۡتَلَفُواْۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡ فِيمَا فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ

และมนุษย์นั้นมิใช่อื่นใด นอกจากเป็นประชาชาติเดียวกัน (นับถือศาสนาเดียวกัน) จากนั้น (ด้วยอารมณ์และการหลอกล่อของชัยฏอน) จึงทำให้พวกเขาแตกแยกกัน และหากไม่ใช่เพราะการกำหนดที่ได้บันทึกไว้แล้วจากพระผู้อภิบาลของเจ้า (เพื่อให้การลงโทษนั้นเกิดขึ้นในวันวันกิยามะฮ์) แน่นอนการลงโทษก็จะถูกตัดสินระหว่างพวกเขา (ในโลกนี้) ในสิ่งที่พวกเขาขัดแย้งกัน

អាយ៉ាត់: 20

وَيَقُولُونَ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ ءَايَةٞ مِّن رَّبِّهِۦۖ فَقُلۡ إِنَّمَا ٱلۡغَيۡبُ لِلَّهِ فَٱنتَظِرُوٓاْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُنتَظِرِينَ

และพวกเขากล่าวว่า "ทำไมอภินิหารจากพระผู้อภิบาลของเขา จึงไม่ถูกประทานมาให้เขา" จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "แท้จริงสิ่งที่อยู่เหนือญาณวิสัยนั้นเป็นของอัลลอฮ์ ดังนั้น พวกเจ้าจงคอยดูเถิด แท้จริงฉันนั้นอยู่กับพวกเจ้าในหมู่ผู้คอยดู"