ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ ហ៊ូទ - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

Hūd

អាយ៉ាត់: 1

الٓرۚ كِتَٰبٌ أُحۡكِمَتۡ ءَايَٰتُهُۥ ثُمَّ فُصِّلَتۡ مِن لَّدُنۡ حَكِيمٍ خَبِيرٍ

อะลีฟ ลาม รออ์ คัมภีร์ที่โองการทั้งหลายของมันถูกทำให้รัดกุมมีระเบียบ แล้วถูกจําแนกเรื่องต่าง ๆ อย่างชัดแจ้ง จากพระผู้ทรงปรีชาญาณ พระผู้ทรงรอบรู้เชี่ยวชาญ

អាយ៉ាត់: 2

أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۚ إِنَّنِي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ وَبَشِيرٞ

เพื่อพวกเจ้าจะได้ไม่เคารพภักดีผู้ใดนอกจากอัลลอฮ์ แท้จริงฉันได้รับการแต่งตั้งจากพระองค์มายังพวกเจ้า เพื่อเป็นผู้แจ้งข่าวที่น่าสะพึงกลัวและผู้แจ้งข่าวดี

អាយ៉ាត់: 3

وَأَنِ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِ يُمَتِّعۡكُم مَّتَٰعًا حَسَنًا إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى وَيُؤۡتِ كُلَّ ذِي فَضۡلٖ فَضۡلَهُۥۖ وَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٖ كَبِيرٍ

และพวกเจ้า (โอ้ มนุษย์) จงขออภัยโทษจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า แล้วจงกลับเนื้อกลับตัวต่อพระองค์ พระองค์จะทรงให้ปัจจัยแก่พวกเจ้าซึ่งปัจจัยที่ดีไปจนถึงวาระหนึ่งที่กำหนดไว้ และพระองค์จะทรงประทานแก่ทุกๆ ผู้ทำความดีซึ่งความดีของเขา และหากพวกเจ้าหนีห่างออกไป แท้จริงฉันกลัวแทนพวกเจ้าซึ่งการลงโทษในวันอันยิ่งใหญ่

អាយ៉ាត់: 4

إِلَى ٱللَّهِ مَرۡجِعُكُمۡۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ

ยังอัลลอฮ์เท่านั้นคือการกลับคืนของพวกเจ้า และพระองค์คือพระผู้ทรงมีอำนาจเหนือทุกสิ่ง

អាយ៉ាត់: 5

أَلَآ إِنَّهُمۡ يَثۡنُونَ صُدُورَهُمۡ لِيَسۡتَخۡفُواْ مِنۡهُۚ أَلَا حِينَ يَسۡتَغۡشُونَ ثِيَابَهُمۡ يَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعۡلِنُونَۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

พึงรู้เถิด แท้จริงพวกเขาปกปิดความลับในทรวงอกของพวกเขา เพื่อพวกเขาจะซ่อนความเป็นศัตรูจากพระองค์ พึงรู้เถิด ขณะที่พวกเขาเอาเสื้อผ้าของพวกเขาปกคลุมตัวนั้น พระองค์ทรงรู้สิ่งที่พวกเขาปกปิด และสิ่งที่พวกเขาเปิดเผย แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงรอบรู้สิ่งที่อยู่ในทรวงอก

អាយ៉ាត់: 6

۞ وَمَا مِن دَآبَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِ رِزۡقُهَا وَيَعۡلَمُ مُسۡتَقَرَّهَا وَمُسۡتَوۡدَعَهَاۚ كُلّٞ فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٖ

และไม่มีสัตว์ใดในโลกนี้ เว้นแต่อัลลอฮ์จะทรงจัดเตรียมปัจจัยยังชีพมันไว้ให้ และพระองค์ทรงรู้ที่พำนักอันถาวรของมัน และที่พักชั่วคราวของมัน ทุกสิ่งอยู่ในบันทึกอันชัดเจน

អាយ៉ាត់: 7

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ وَكَانَ عَرۡشُهُۥ عَلَى ٱلۡمَآءِ لِيَبۡلُوَكُمۡ أَيُّكُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗاۗ وَلَئِن قُلۡتَ إِنَّكُم مَّبۡعُوثُونَ مِنۢ بَعۡدِ ٱلۡمَوۡتِ لَيَقُولَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

และพระองค์คือผู้สร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินในระยะ 6 วัน และบัลลังก์ของพระองค์อยู่เหนือน้ำ เพื่อพระองค์จะทรงทดสอบพวกเจ้าว่า ผู้ใดในหมู่พวกเจ้ามีการงานที่ดีเยี่ยม และหากเจ้า (มุฮัมหมัด) กล่าวว่า "แท้จริงพวกเจ้าจะถูกให้ฟื้นคืนชีพขึ้นมา หลังจากที่ได้ตายไปแล้ว" แน่นอนบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาก็จะกล่าวว่า "นี่มิใช่อื่นใดนอกจากมายากลอันชัดแจ้งเท่านั้น"

អាយ៉ាត់: 8

وَلَئِنۡ أَخَّرۡنَا عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابَ إِلَىٰٓ أُمَّةٖ مَّعۡدُودَةٖ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحۡبِسُهُۥٓۗ أَلَا يَوۡمَ يَأۡتِيهِمۡ لَيۡسَ مَصۡرُوفًا عَنۡهُمۡ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

และหากเราชะลอการลงโทษพวกเขาออกไปอีกระยะเวลาหนึ่งที่ได้กำหนดไว้ แน่นอนพวกเขาจะกล่าวว่า อะไรได้ยั้งมันไว้เล่า? พึงรู้เถิด วันแห่งการลงโทษจะมายังพวกเขาโดยไม่ถูกหน่วงเหนี่ยวไว้จากพวกเขา โดยที่มันจะห้อมล้อมพวกเขาไว้ อันเนื่องจากการที่พวกเขาเย้ยหยันมันมาตลอด

អាយ៉ាត់: 9

وَلَئِنۡ أَذَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِنَّا رَحۡمَةٗ ثُمَّ نَزَعۡنَٰهَا مِنۡهُ إِنَّهُۥ لَيَـُٔوسٞ كَفُورٞ

และถ้าเราได้ให้มนุษย์ลิ้มรสความเมตตาจากเรา แล้วเราได้ดึงมันกลับมาจากเขา แท้จริงเขานั้นจะเป็นผู้ที่สิ้นหวังอย่างยิ่งและเนรคุณอย่างยิ่ง

អាយ៉ាត់: 10

وَلَئِنۡ أَذَقۡنَٰهُ نَعۡمَآءَ بَعۡدَ ضَرَّآءَ مَسَّتۡهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ ٱلسَّيِّـَٔاتُ عَنِّيٓۚ إِنَّهُۥ لَفَرِحٞ فَخُورٌ

และหากเราได้ให้เขาลิ้มรสความโปรดปรานหลังจากความทุกข์ยากได้ประสบกับเขา แน่นอนเขาจะกล่าวว่า ความทุกข์ยากต่างๆ ได้ผ่านพ้นจากฉันไปแล้ว แน่นอน เขาจะหลงระเริงลำพองตน

អាយ៉ាត់: 11

إِلَّا ٱلَّذِينَ صَبَرُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَأَجۡرٞ كَبِيرٞ

เว้นแต่บรรดาผู้ที่อดทนและประกอบคุณงามความดีทั้งหลาย ชนเหล่านั้นแหละ สำหรับพวกเขาจะได้รับการอภัยโทษและการตอบแทนอันยิ่งใหญ่

អាយ៉ាត់: 12

فَلَعَلَّكَ تَارِكُۢ بَعۡضَ مَا يُوحَىٰٓ إِلَيۡكَ وَضَآئِقُۢ بِهِۦ صَدۡرُكَ أَن يَقُولُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ كَنزٌ أَوۡ جَآءَ مَعَهُۥ مَلَكٌۚ إِنَّمَآ أَنتَ نَذِيرٞۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ وَكِيلٌ

และบางทีเจ้าจะทิ้งบางส่วนที่ถูกวะฮ์ยูมายังเจ้า และหัวอกของเจ้าจะหดหู่โดยนัยนั้น เพราะพวกเขาจะกล่าวว่า ไฉนเล่าจึงมิได้ถูกส่งลงมาแก่เขาซึ่งขุมทรัพย์? หรือทำไมมะลัก จึงไม่ถูกส่งลงมาพร้อมกับเขา? แท้จริงเจ้าเป็นเพียงผู้ตักเตือนเท่านั้น และอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงพิทักษ์ทุกสิ่ง

អាយ៉ាត់: 13

أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ فَأۡتُواْ بِعَشۡرِ سُوَرٖ مِّثۡلِهِۦ مُفۡتَرَيَٰتٖ وَٱدۡعُواْ مَنِ ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

หรือพวกเขากล่าวว่า เขา (มุฮัมหมัด) ได้อุปโลกน์อัลกุรอานขึ้นมา จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ดังนั้น พวกเจ้าจงนำมาสักสิบซูเราะฮ์ที่เหมือนกับอัลกุรอานด้วยการอุปโลกน์มันขึ้นมา และพวกเจ้าจงเรียกผู้ที่มีความสามารถในหมู่พวกเจ้าอื่นจากอัลลอฮ์ (ให้มาช่วย) ถ้าพวกเจ้าเป็นผู้สัตย์จริง

អាយ៉ាត់: 14

فَإِلَّمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَكُمۡ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَآ أُنزِلَ بِعِلۡمِ ٱللَّهِ وَأَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ

ดังนั้น หากพวกเขาไม่สนองตอบแก่พวกเจ้า ดังนั้นจงรู้เถิดว่า แท้จริงอัลกุรอานถูกประทานลงมาด้วยความรู้ของอัลลอฮ์ และ (จงรู้เถิดว่า) ไม่มีพระเจ้าอื่นใดที่ควรแก่การเคารพสักการะนอกจากพระองค์ แล้วพวกเจ้า (มุชริกีน) ยังมินอบน้อมอีกหรือ?

អាយ៉ាត់: 15

مَن كَانَ يُرِيدُ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيۡهِمۡ أَعۡمَٰلَهُمۡ فِيهَا وَهُمۡ فِيهَا لَا يُبۡخَسُونَ

ผู้ใดปรารถนาการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้และความเพริศแพร้วของมัน เราก็จะตอบแทนให้พวกเขาอย่างครบถ้วน ซึ่งการงานของพวกเขาในโลกนี้เท่านั้น และพวกเขาจะไม่ถูกริดรอนในการงานนั้นแต่อย่างใด

អាយ៉ាត់: 16

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَيۡسَ لَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ إِلَّا ٱلنَّارُۖ وَحَبِطَ مَا صَنَعُواْ فِيهَا وَبَٰطِلٞ مَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

ชนเหล่านั้น พวกเขาจะไม่ได้รับการตอบแทนอันใดในวันอาคิเราะฮ์ นอกจากไฟนรก และสิ่งที่พวกเขาได้ประกอบไว้ในโลกดุนยาก็จะไร้ผลและสิ่งที่พวกเขาได้กระทำไว้ก็จะสูญเสียไป

អាយ៉ាត់: 17

أَفَمَن كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّهِۦ وَيَتۡلُوهُ شَاهِدٞ مِّنۡهُ وَمِن قَبۡلِهِۦ كِتَٰبُ مُوسَىٰٓ إِمَامٗا وَرَحۡمَةًۚ أُوْلَٰٓئِكَ يُؤۡمِنُونَ بِهِۦۚ وَمَن يَكۡفُرۡ بِهِۦ مِنَ ٱلۡأَحۡزَابِ فَٱلنَّارُ مَوۡعِدُهُۥۚ فَلَا تَكُ فِي مِرۡيَةٖ مِّنۡهُۚ إِنَّهُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يُؤۡمِنُونَ

ดังนั้น ผู้ที่อยู่บนหลักฐานอันชัดแจ้งจากพระผู้อภิบาลของเขา และตามด้วยผู้ที่เป็นพยานจากพระองค์ และก่อนหน้านั้นมีคัมภีร์ของมูซาเป็นแนวทางและเป็นความเมตตากระนั้นหรือ? ชนเหล่านั้นศรัทธาต่อมัน และผู้ใดในหมู่พรรคปฏิเสธศรัทธาต่อมัน ไฟนรกคือสัญญาของเขา เพราะฉะนั้นเจ้าอย่าอยู่ในการสงสัยเกี่ยวกับข้อนี้ แท้จริงมันเป็นสัจธรรมจากพระผู้อภิบาลของเจ้า แต่ทว่ามนุษย์ส่วนใหญ่จะไม่ศรัทธา

អាយ៉ាត់: 18

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًاۚ أُوْلَٰٓئِكَ يُعۡرَضُونَ عَلَىٰ رَبِّهِمۡ وَيَقُولُ ٱلۡأَشۡهَٰدُ هَٰٓؤُلَآءِ ٱلَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَىٰ رَبِّهِمۡۚ أَلَا لَعۡنَةُ ٱللَّهِ عَلَى ٱلظَّٰلِمِينَ

และผู้ใดเล่าที่จะอธรรมยิ่งไปกว่าผู้ที่อุปโลกน์ความเท็จต่ออัลลอฮ์ ชนเหล่านั้นจะถูกนำมาเสนอต่อพระผู้อภิบาลของพวกเขา และบรรดาพยานจะกล่าวว่า พวกเขาเหล่านั้นคือบรรดาผู้ที่กล่าวเท็จต่อพระผู้อภิบาลของพวกเขา พึงรู้เถิด การสาปแช่งของอัลลอฮ์จะได้แก่บรรดาผู้อธรรม

អាយ៉ាត់: 19

ٱلَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَيَبۡغُونَهَا عِوَجٗا وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ كَٰفِرُونَ

บรรดาผู้กีดกันจากทางของอัลลอฮ์ และพวกเขาใคร่ที่จะให้มันคดเคี้ยว และพวกเขาสำหรับโลกอาคิเราะฮ์นั้นพวกเขาเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธา

អាយ៉ាត់: 20

أُوْلَٰٓئِكَ لَمۡ يَكُونُواْ مُعۡجِزِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِنۡ أَوۡلِيَآءَۘ يُضَٰعَفُ لَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ مَا كَانُواْ يَسۡتَطِيعُونَ ٱلسَّمۡعَ وَمَا كَانُواْ يُبۡصِرُونَ

ชนเหล่านี้จะไม่รอด (จากการลงโทษ) ในแผ่นดินนี้ และสำหรับพวกเขาไม่มีผู้คุ้มครองอื่นจากอัลลอฮ์ การลงโทษแก่พวกเขาจะถูกเพิ่มเป็นทวีคูณ พวกเขาไม่สามารถที่จะฟังได้และจะไม่เห็น

អាយ៉ាត់: 21

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ

ชนเหล่านี้คือบรรดาผู้ที่ทำให้ชีวิตของพวกเขาขาดทุน และสิ่งที่พวกเขาอุปโลกน์ขึ้นนั้นก็ได้เตลิดหนีไปจากพวกเขา

អាយ៉ាត់: 22

لَا جَرَمَ أَنَّهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ هُمُ ٱلۡأَخۡسَرُونَ

โดยแน่นอน แท้จริงพวกเขาเป็นผู้ขาดทุนยิ่งในโลกอาคิเราะฮ์

អាយ៉ាត់: 23

إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَأَخۡبَتُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

แท้จริงบรรดาผู้ศรัทธาและประกอบการดี และสำรวมตนต่อพระผู้อภิบาลของพวกเขา ชนเหล่านั้นคือชาวสวรรค์ ซึ่งพวกเขาจะอยู่ในนั้นตลอดกาล

អាយ៉ាត់: 24

۞ مَثَلُ ٱلۡفَرِيقَيۡنِ كَٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡأَصَمِّ وَٱلۡبَصِيرِ وَٱلسَّمِيعِۚ هَلۡ يَسۡتَوِيَانِ مَثَلًاۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

อุปมาสองฝ่ายนี้ ประหนึ่งคนตาบอดและหูหนวก กับคนมองเห็นและได้ยิน อุปมาทั้งสองนี้จะเหมือนกันหรือ? พวกเจ้ามิได้ไตร่ตรองหรือ?

អាយ៉ាត់: 25

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦٓ إِنِّي لَكُمۡ نَذِيرٞ مُّبِينٌ

และแน่นอน เราได้ส่งนูห์ไปยังกลุ่มชนของเขา (โดยเขาได้กล่าวว่า) แท้จริงฉันเป็นผู้ตักเตือนอันชัดแจ้งแก่พวกเจ้า

អាយ៉ាត់: 26

أَن لَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۖ إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ أَلِيمٖ

คือ จงอย่าเคารพภักดีผู้ใดเว้นแต่อัลลอฮ์เท่านั้น แท้จริงฉันกลัวแทนพวกเจ้าถึงการลงโทษในวันอันเจ็บปวด

អាយ៉ាត់: 27

فَقَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ مَا نَرَىٰكَ إِلَّا بَشَرٗا مِّثۡلَنَا وَمَا نَرَىٰكَ ٱتَّبَعَكَ إِلَّا ٱلَّذِينَ هُمۡ أَرَاذِلُنَا بَادِيَ ٱلرَّأۡيِ وَمَا نَرَىٰ لَكُمۡ عَلَيۡنَا مِن فَضۡلِۭ بَلۡ نَظُنُّكُمۡ كَٰذِبِينَ

แล้วบรรดาบุคคลชั้นนำที่ปฏิเสธศรัทธาจากกลุ่มชนของเขากล่าวว่า เรามิเห็นเจ้าเป็นอื่นใด นอกจากสามัญชนเช่นเรา และเรามิเห็นผู้ใดปฏิบัติตามเจ้า นอกจากบรรดาผู้ที่ต่ำต้อยในหมู่พวกเราที่มีความคิดเห็นตื้นๆ และเรามิเห็นว่าพวกเจ้าประเสริฐกว่าพวกเรา มิหนำซ้ำ เราคิดว่าพวกเจ้าเป็นพวกโกหก

អាយ៉ាត់: 28

قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَءَاتَىٰنِي رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِهِۦ فَعُمِّيَتۡ عَلَيۡكُمۡ أَنُلۡزِمُكُمُوهَا وَأَنتُمۡ لَهَا كَٰرِهُونَ

เขา (นูห์) กล่าวว่า โอ้หมู่ชนของฉันเอ๋ย พวกเจ้าเห็นแล้วใช่ไหมว่า หากฉันมีหลักฐานอันแจ้งชัดจากพระผู้อภิบาลของฉัน และพระองค์ทรงประทานแก่ฉันซึ่งความเมตตาจากพระองค์ แล้วได้ถูกทำให้มืดมนแก่พวกเจ้า เราจะบังคับพวกเจ้าให้รับมันทั้งๆ ที่พวกเจ้าเกลียดชังมันกระนั้นหรือ?

អាយ៉ាត់: 29

وَيَٰقَوۡمِ لَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مَالًاۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِۚ وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْۚ إِنَّهُم مُّلَٰقُواْ رَبِّهِمۡ وَلَٰكِنِّيٓ أَرَىٰكُمۡ قَوۡمٗا تَجۡهَلُونَ

และ (จงรู้เถิด) โอ้ หมู่ชนของฉันเอ๋ย! ฉันไม่ขอทรัพย์สินใดๆ จากพวกเจ้า ฉันไม่คาดหวังการตอบแทนของฉันเว้นแต่จากอัลลอฮ์เท่านั้น และฉันจะไม่เป็นผู้ที่ขับไล่บรรดาผู้ศรัทธา แท้จริงพวกเขาจะเป็นผู้ที่ได้พบกับพระผู้อภิบาลของพวกเขา แต่ฉันเห็นว่าพวกเจ้าทั้งหลายนั้นเป็นหมู่ชนที่งมงาย

អាយ៉ាត់: 30

وَيَٰقَوۡمِ مَن يَنصُرُنِي مِنَ ٱللَّهِ إِن طَرَدتُّهُمۡۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

และ (จงรู้เถิด) โอ้หมู่ชนของฉันเอ๋ย ผู้ใดจะช่วยฉัน ณ ที่อัลลอฮ์หากฉันขับไล่พวกเขาไป พวกเจ้าไม่คิดบ้างหรือ?

អាយ៉ាត់: 31

وَلَآ أَقُولُ لَكُمۡ عِندِي خَزَآئِنُ ٱللَّهِ وَلَآ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ وَلَآ أَقُولُ إِنِّي مَلَكٞ وَلَآ أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزۡدَرِيٓ أَعۡيُنُكُمۡ لَن يُؤۡتِيَهُمُ ٱللَّهُ خَيۡرًاۖ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا فِيٓ أَنفُسِهِمۡ إِنِّيٓ إِذٗا لَّمِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

และฉันไม่เคยพูดกับพวกเจ้าว่า พระคลังสมบัติของอัลลอฮ์มีอยู่กับฉัน ฉันไม่รู้สิ่งเร้นลับ และฉันไม่ได้พูดว่า แท้จริงฉันเป็นมลาอิกะฮ์ และฉันจะไม่ได้กล่าวถึงบรรดาผู้ที่สายตาพวกเจ้าเหยียดหยามว่า (ยากจนและต่ำต้อย) ว่า อัลลอฮ์จะไม่ทรงประทานความดีอันใดแก่พวกเขา อัลลอฮ์ทรงรู้ดียิ่งถึงสิ่งที่อยู่ในใจพวกเขา แท้จริงหากฉันกระทำเช่นนั้น ฉันก็จะอยู่ในหมู่ผู้อธรรมอย่างแน่นอน

អាយ៉ាត់: 32

قَالُواْ يَٰنُوحُ قَدۡ جَٰدَلۡتَنَا فَأَكۡثَرۡتَ جِدَٰلَنَا فَأۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

พวกเขากล่าวว่า โอ้นูห์เอ๋ย แน่นอนเจ้าได้โต้เถียงกับเรา แล้วเจ้าก็ได้สาวความจากการโต้เถียงกับเรามากขึ้น ดังนั้น จงนำมาให้เราเถิดซึ่งสิ่งที่เจ้าสัญญากับเราไว้ หากอยู่ในหมู่ผู้สัตย์จริง

អាយ៉ាត់: 33

قَالَ إِنَّمَا يَأۡتِيكُم بِهِ ٱللَّهُ إِن شَآءَ وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ

เขา (นูห์) กล่าวว่า แท้จริงอัลลอฮ์เท่านั้นจะทรงนำมันมายังพวกเจ้า หากพระองค์ทรงประสงค์ และพวกเจ้าจะไม่เป็นผู้รอดไปได้

អាយ៉ាត់: 34

وَلَا يَنفَعُكُمۡ نُصۡحِيٓ إِنۡ أَرَدتُّ أَنۡ أَنصَحَ لَكُمۡ إِن كَانَ ٱللَّهُ يُرِيدُ أَن يُغۡوِيَكُمۡۚ هُوَ رَبُّكُمۡ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

และโอวาทของฉันจะไม่อำนวยคุณแก่พวกเจ้า หากฉันปรารถนาจะให้โอวาทแก่พวกเจ้า ถ้าอัลลอฮ์ทรงประสงค์จะให้พวกเจ้าหลงผิด พระองค์คือพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า และพวกเจ้าจะถูกนำกลับยังพระองค์เท่านั้น

អាយ៉ាត់: 35

أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ إِنِ ٱفۡتَرَيۡتُهُۥ فَعَلَيَّ إِجۡرَامِي وَأَنَا۠ بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُجۡرِمُونَ

หรือพวกเขา จะกล่าวว่า (นูห์) ได้อุปโลกน์ขึ้นมา จงกล่าวเถิด (โอ้ นูห์เอ๋ย) ถ้าฉันได้อุปโลกน์มันขึ้นมา ฉันก็จะได้รับ (ผลที่ตามมาจาก) ความผิดของฉัน และที่จริงฉันบริสุทธิ์จากความผิดที่พวกเจ้ากล่าวหา

អាយ៉ាត់: 36

وَأُوحِيَ إِلَىٰ نُوحٍ أَنَّهُۥ لَن يُؤۡمِنَ مِن قَوۡمِكَ إِلَّا مَن قَدۡ ءَامَنَ فَلَا تَبۡتَئِسۡ بِمَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ

และ(อัลลอฮ์)ได้ประทานโองการแก่นูห์ว่า แท้จริงจะไม่มีผู้ใดจากหมู่ชนของเจ้าศรัทธา เว้นแต่ผู้ที่ได้ศรัทธาแล้วเท่านั้น ดังนั้น จงอย่าเสียใจในสิ่งที่พวกเขากระทำ

អាយ៉ាត់: 37

وَٱصۡنَعِ ٱلۡفُلۡكَ بِأَعۡيُنِنَا وَوَحۡيِنَا وَلَا تُخَٰطِبۡنِي فِي ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ إِنَّهُم مُّغۡرَقُونَ

และเจ้าจงสร้างเรือภายใต้สายตาของเราตามคำบัญชาของเรา และจงอย่าเอ๋ยถึงข้า เกี่ยวกับบรรดาผู้อธรรม แท้จริงพวกเขาจะจมน้ำตาย

អាយ៉ាត់: 38

وَيَصۡنَعُ ٱلۡفُلۡكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيۡهِ مَلَأٞ مِّن قَوۡمِهِۦ سَخِرُواْ مِنۡهُۚ قَالَ إِن تَسۡخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسۡخَرُ مِنكُمۡ كَمَا تَسۡخَرُونَ

และเขาเริ่มสร้างเรือ และคราใดที่บุคคลชั้นนำจากหมู่ชนของเขาผ่านเขา (นูห์) พวกเขาก็เยาะเย้ยเขา เขาก็จะกล่าวว่า หากพวกเจ้าเยาะเย้ยพวกเรา แท้จริงเราก็จะเยาะเย้ยพวกเจ้าเช่นเดียวกับที่พวกเจ้าเยาะเย้ย

អាយ៉ាត់: 39

فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ مَن يَأۡتِيهِ عَذَابٞ يُخۡزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيۡهِ عَذَابٞ مُّقِيمٌ

แล้วพวกเจ้าจะได้รู้ในไม่ช้าว่า ผู้ใดที่จะมายังเขาซึ่งการลงโทษอันทำให้เขาอัปยศ (ในโลกนี้) และการลงโทษอันถาวรจะประสบแก่เขา

អាយ៉ាត់: 40

حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَمۡرُنَا وَفَارَ ٱلتَّنُّورُ قُلۡنَا ٱحۡمِلۡ فِيهَا مِن كُلّٖ زَوۡجَيۡنِ ٱثۡنَيۡنِ وَأَهۡلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيۡهِ ٱلۡقَوۡلُ وَمَنۡ ءَامَنَۚ وَمَآ ءَامَنَ مَعَهُۥٓ إِلَّا قَلِيلٞ

จนกระทั่งเมื่อพระบัญชาของเราได้มา และบนพื้นแผ่นดิน น้ำได้พวยพุ่งขึ้น เรากล่าวว่า จงบรรทุก(สัตว์)ทุกชนิดเป็นคู่ๆ และครอบครัวของเจ้าด้วยไว้ในเรือ เว้นแต่ผู้ที่พระดำรัสได้กำหนดแก่เขาไว้ก่อน และ(จงบรรทุก)ผู้ศรัทธา(ในหมู่ชนของเจ้าด้วย) และไม่มีผู้ศรัทธาใดร่วมกับเขานอกจากเพียงจำนวนเล็กน้อยเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 41

۞ وَقَالَ ٱرۡكَبُواْ فِيهَا بِسۡمِ ٱللَّهِ مَجۡر۪ىٰهَا وَمُرۡسَىٰهَآۚ إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ

และเขากล่าวว่า พวกเจ้าจงลงในเรือด้วยพระนามของอัลลอฮ์ ทั้งในยามแล่นของมันและในยามจอดของมัน แท้จริงพระผู้อภิบาลของฉันเป็นผู้ทรงอภัย ผู้ทรงเมตตาเสมอ

អាយ៉ាត់: 42

وَهِيَ تَجۡرِي بِهِمۡ فِي مَوۡجٖ كَٱلۡجِبَالِ وَنَادَىٰ نُوحٌ ٱبۡنَهُۥ وَكَانَ فِي مَعۡزِلٖ يَٰبُنَيَّ ٱرۡكَب مَّعَنَا وَلَا تَكُن مَّعَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

และมันแล่นพาพวกเขาไปท่ามกลางคลื่นลูกเท่าภูเขา และนูห์ได้ร้องเรียกลูกชายของเขาซึ่งอยู่อย่างโดดเดี่ยว โอ้ลูกของฉันเอ๋ย จงมาโดยสารเรือกับเราเถิด และเจ้าอย่าอยู่ร่วมกับบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาเลย

អាយ៉ាត់: 43

قَالَ سَـَٔاوِيٓ إِلَىٰ جَبَلٖ يَعۡصِمُنِي مِنَ ٱلۡمَآءِۚ قَالَ لَا عَاصِمَ ٱلۡيَوۡمَ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِ إِلَّا مَن رَّحِمَۚ وَحَالَ بَيۡنَهُمَا ٱلۡمَوۡجُ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُغۡرَقِينَ

(ลูกชายของเขา) กล่าวว่า ฉันจะไปอาศัยภูเขาลูกหนึ่ง มันจะปกป้องฉันจากน้ำนี้ได้ (จากนั้นนูห์ได้) กล่าวว่า ในวันนี้ไม่มีผู้ใดที่จะสามารถปกป้องจากการลงโทษของอัลลอฮ์ได้ เว้นแต่ผู้ที่พระองค์ทรงเมตตา และคลื่นได้ซัดเข้ามาระหว่างเขาทั้งสอง และเขาก็กลายเป็นคนหนึ่งในพวกที่จมน้ำ

អាយ៉ាត់: 44

وَقِيلَ يَٰٓأَرۡضُ ٱبۡلَعِي مَآءَكِ وَيَٰسَمَآءُ أَقۡلِعِي وَغِيضَ ٱلۡمَآءُ وَقُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ وَٱسۡتَوَتۡ عَلَى ٱلۡجُودِيِّۖ وَقِيلَ بُعۡدٗا لِّلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ

และ(หลังจากที่ผู้ปฏิเสธศรัทธาได้ถูกทำลาย) มีบัญชา(แก่แผ่นดินและท้องฟ้า) ว่า โอ้ แผ่นดินเอ๋ย จงกลืนน้ำของเจ้าเสีย และโอ้ท้องฟ้าเอ๋ย จงหยุด และน้ำได้ลดลงและกิจการ(การทำลายผู้ปฎิเสธศรัทธา)ได้ถูกตัดสิน และมันได้จอดเทียบอยู่บนภูเขา "ญูดีย์" และได้มีเสียงกล่าวว่า ขอให้ความพินาศจงประสบแด่กลุ่มชนผู้อธรรม

អាយ៉ាត់: 45

وَنَادَىٰ نُوحٞ رَّبَّهُۥ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ٱبۡنِي مِنۡ أَهۡلِي وَإِنَّ وَعۡدَكَ ٱلۡحَقُّ وَأَنتَ أَحۡكَمُ ٱلۡحَٰكِمِينَ

และนูห์ได้ร้องเรียนต่อพระผู้อภิบาลของเขาโดยกล่าวว่า ข้าแต่พระผู้อภิบาลของข้า แท้จริงลูกชายของข้าเป็นคนหนึ่งในครอบครัวของข้า และแท้จริงสัญญาของพระองค์นั้นเป็นความจริง และพระองค์ทรงเป็นผู้ที่เที่ยงธรรมยิ่งในหมู่ผู้ตัดสินทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 46

قَالَ يَٰنُوحُ إِنَّهُۥ لَيۡسَ مِنۡ أَهۡلِكَۖ إِنَّهُۥ عَمَلٌ غَيۡرُ صَٰلِحٖۖ فَلَا تَسۡـَٔلۡنِ مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٌۖ إِنِّيٓ أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ ٱلۡجَٰهِلِينَ

พระองค์ทรงตรัสว่า โอ้นูห์เอ๋ย แท้จริงเขามิได้เป็นคนหนึ่งในครอบครัวของเจ้า แท้จริงพฤติการณ์ของเขาไม่ดี ดังนั้นเจ้าอย่าร้องเรียนต่อข้าในสิ่งที่เจ้าไม่มีความรู้ แท้จริงข้าขอเตือนเจ้า (ว่าไม่มีการปรองดองกับความชั่ว) มิฉะนั้น เจ้าจะอยู่ในหมู่ผู้งมงาย

អាយ៉ាត់: 47

قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَعُوذُ بِكَ أَنۡ أَسۡـَٔلَكَ مَا لَيۡسَ لِي بِهِۦ عِلۡمٞۖ وَإِلَّا تَغۡفِرۡ لِي وَتَرۡحَمۡنِيٓ أَكُن مِّنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

เขากล่าวว่า ข้าแต่พระผู้อภิบาลของข้า แท้จริงข้าพระองค์ขอความคุ้มครองต่อพระองค์ ให้พ้นจากการร้องขอต่อพระองค์ในสิ่งที่ข้าพระองค์ไม่มีความรู้ในเรื่องนั้น และหากพระองค์ไม่ทรงอภัยแก่ข้า และไม่ทรงเมตตาแก่ข้าแล้ว ข้าก็จะอยู่ในหมู่ผู้ขาดทุน

អាយ៉ាត់: 48

قِيلَ يَٰنُوحُ ٱهۡبِطۡ بِسَلَٰمٖ مِّنَّا وَبَرَكَٰتٍ عَلَيۡكَ وَعَلَىٰٓ أُمَمٖ مِّمَّن مَّعَكَۚ وَأُمَمٞ سَنُمَتِّعُهُمۡ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٞ

ได้มีเสียงกล่าวว่า โอ้นูห์เอ๋ย จงลงไป (จากเรือ) ด้วยความศานติจากเรา และความจำเริญแก่เจ้าและแก่กลุ่มชนที่อยู่กับเจ้า และกลุ่มชนอื่นซึ่งเราจะให้ปัจจัยรื่นเริงแก่พวกเขาในไม่ช้า หลังจากนั้นแล้ว การลงโทษอย่างเจ็บปวดจากเราก็จะประสบแก่พวกเขา

អាយ៉ាត់: 49

تِلۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡغَيۡبِ نُوحِيهَآ إِلَيۡكَۖ مَا كُنتَ تَعۡلَمُهَآ أَنتَ وَلَا قَوۡمُكَ مِن قَبۡلِ هَٰذَاۖ فَٱصۡبِرۡۖ إِنَّ ٱلۡعَٰقِبَةَ لِلۡمُتَّقِينَ

เหล่านั้นคือส่วนหนึ่งจากเรื่องราวอันเร้นลับที่เราได้วะฮีย์มายังเจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) เจ้าไม่รู้เรื่องนี้ และกลุ่มชนของเจ้าก็ไม่รู้มาก่อนเลย ดังนั้น เจ้าจงอดทน แท้จริงบั้นปลายที่ดีนั้นสำหรับบรรดาผู้ยำเกรง

អាយ៉ាត់: 50

وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمۡ هُودٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓۖ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا مُفۡتَرُونَ

และยังอ๊าด (เราได้ส่ง) พี่น้องคนหนึ่งของพวกเขาคือฮูด เขากล่าวว่า โอ้หมู่ชนของฉันเอ๋ย พวกเจ้าจงเคารพภักดีต่ออัลลอฮ์เถิด สำหรับพวกเจ้า ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์ พวกเจ้ามิใช่อื่นใดนอกจากเป็นพวกอุปโลกน์เท่านั้น (ในการบูชาเจว็ด)

អាយ៉ាត់: 51

يَٰقَوۡمِ لَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًاۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱلَّذِي فَطَرَنِيٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

โอ้หมู่ชนของฉันเอ๋ย! ฉันมิได้ร้องขอค่าตอบแทนใด ๆ จากพวกเจ้า ในการนี้ค่าตอบแทนของฉันอยู่กับพระผู้ให้บังเกิดฉัน พวกเจ้าไม่ใช้ปัญญาหรือ?"

អាយ៉ាត់: 52

وَيَٰقَوۡمِ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِ يُرۡسِلِ ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡكُم مِّدۡرَارٗا وَيَزِدۡكُمۡ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمۡ وَلَا تَتَوَلَّوۡاْ مُجۡرِمِينَ

และโอ้หมู่ชนของฉันเอ๋ย พวกเจ้าจงขออภัยโทษต่อพระผู้อภิบาลของพวกเจ้าเถิด แล้วจงกลับเนื้อกลับตัวต่อพระองค์ พระองค์จะส่งจากฟากฟ้า (น้ำฝน) มาเหนือพวกเจ้าให้หลั่งลงมาอย่างหนัก และจะทรงเพิ่มพลังความแข็งแกร่งแก่พวกเจ้า และพวกเจ้าจงหนีห่างออกไปโดยเป็นผู้กระทำผิด

អាយ៉ាត់: 53

قَالُواْ يَٰهُودُ مَا جِئۡتَنَا بِبَيِّنَةٖ وَمَا نَحۡنُ بِتَارِكِيٓ ءَالِهَتِنَا عَن قَوۡلِكَ وَمَا نَحۡنُ لَكَ بِمُؤۡمِنِينَ

พวกเขากล่าวว่า โอ้ฮูดเอ๋ย เจ้ามิได้นำหลักฐานอันชัดแจ้งมาให้แก่เราและพวกเราก็จะไม่ละทิ้งพระเจ้าทั้งหลายของเราเพราะคำกล่าวของเจ้า และพวกเราก็จะไม่ศรัทธาในตัวเจ้า

អាយ៉ាត់: 54

إِن نَّقُولُ إِلَّا ٱعۡتَرَىٰكَ بَعۡضُ ءَالِهَتِنَا بِسُوٓءٖۗ قَالَ إِنِّيٓ أُشۡهِدُ ٱللَّهَ وَٱشۡهَدُوٓاْ أَنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ

เราจะไม่กล่าวอะไร เว้นแต่พระเจ้าบางองค์ของเราได้ทำให้เจ้าเป็นบ้า (ฮูด) กล่าวว่า แท้จริงฉันให้อัลลอฮ์ทรงเป็นพยาน แล้วพวกเจ้าจงเป็นพยานด้วยว่า แท้จริงฉันบริสุทธิ์ในสิ่งที่พวกเจ้าตั้งภาคี

អាយ៉ាត់: 55

مِن دُونِهِۦۖ فَكِيدُونِي جَمِيعٗا ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ

อื่นจากพระองค์แล้ว ดังนั้นพวกเจ้าทุกคนจงวางแผนต่อต้านฉันเถิด แล้วพวกเจ้าก็จงอย่าได้ให้ฉันต้องรอคอยเลย

អាយ៉ាត់: 56

إِنِّي تَوَكَّلۡتُ عَلَى ٱللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمۚ مَّا مِن دَآبَّةٍ إِلَّا هُوَ ءَاخِذُۢ بِنَاصِيَتِهَآۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

แท้จริงฉันมอบหมายต่ออัลลอฮ์ (ผู้ซึ่งเป็น) พระผู้อภิบาลของฉันและพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า ไม่มีสัตว์ใดเว้นแต่พระองค์ทรงยึดไว้ที่หน้าผากมัน แท้จริงพระผู้อภิบาลของฉันอยู่บนทางที่เที่ยงตรง

អាយ៉ាត់: 57

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقَدۡ أَبۡلَغۡتُكُم مَّآ أُرۡسِلۡتُ بِهِۦٓ إِلَيۡكُمۡۚ وَيَسۡتَخۡلِفُ رَبِّي قَوۡمًا غَيۡرَكُمۡ وَلَا تَضُرُّونَهُۥ شَيۡـًٔاۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٍ حَفِيظٞ

ดังนั้น หากพวกเจ้าหนีห่างออกไปแล้วไซร้ แน่นอนฉันได้แจ้งแก่พวกเจ้าถึงสิ่งที่ฉันถูกส่งมาแก่พวกเจ้าแล้ว และพระผู้อภิบาลของฉันจะทรงแทนที่พวกเจ้าด้วยกลุ่มชนอื่นนอกเหนือจากพวกเจ้า และพวกเจ้าจะไม่สามารถทำอันตรายอันใดต่อพระองค์ได้ แท้จริงพระผู้อภิบาลของฉันเป็นผู้ทรงพิทักษ์ทุกสิ่ง

អាយ៉ាត់: 58

وَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَجَّيۡنَا هُودٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَنَجَّيۡنَٰهُم مِّنۡ عَذَابٍ غَلِيظٖ

และเมื่อพระบัญชาของเราได้มาถึง เราได้ช่วยฮูดและบรรดาผู้ศรัทธาร่วมกับเขาให้รอดพ้น ด้วยความเมตตาจากเรา และเราได้ช่วยให้พวกเขาพ้นจากการลงโทษอันโหดร้าย

អាយ៉ាត់: 59

وَتِلۡكَ عَادٞۖ جَحَدُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ وَعَصَوۡاْ رُسُلَهُۥ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَمۡرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٖ

และนั่นคือหมู่ชนอ๊าด พวกเขาปฏิเสธโองการทั้งหลายของพระผู้อภิบาลของพวกเขา และฝ่าฝืนต่อบรรดาเราะซูลของพระองค์ และปฏิบัติตามคำสั่งของผู้หยิ่งผยองผู้ขัดขืนทุกคน

អាយ៉ាត់: 60

وَأُتۡبِعُواْ فِي هَٰذِهِ ٱلدُّنۡيَا لَعۡنَةٗ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ أَلَآ إِنَّ عَادٗا كَفَرُواْ رَبَّهُمۡۗ أَلَا بُعۡدٗا لِّعَادٖ قَوۡمِ هُودٖ

และการถูกสาปแช่งติดตามพวกเขาไปในโลกนี้และวันกิยามะฮ์ พึงทราบเถิด แท้จริงกลุ่มชนอ๊าดปฏิเสธศรัทธาต่อพระผู้อภิบาลของพวกเขา พึงทราบเถิด จงห่างไกลจากความเมตตาเถิดอ๊าด หมู่ชนของฮูด

អាយ៉ាត់: 61

۞ وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمۡ صَٰلِحٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَٱسۡتَعۡمَرَكُمۡ فِيهَا فَٱسۡتَغۡفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِۚ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٞ مُّجِيبٞ

และยังษะมูด (เราได้ส่ง) พี่น้องคนหนึ่งของพวกเขาคือศอลิฮ์ เขากล่าวว่า โอ้หมู่ชนของฉันเอ๋ย พวกเจ้าจงเคารพภักดีต่ออัลลอฮ์เถิด สำหรับพวกเจ้าไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์ พระองค์ทรงบังเกิดพวกเจ้าจากแผ่นดินและทรงให้พวกเจ้าอาศัยอยู่ในนั้น ดังนั้น พวกเจ้าจงขออภัยต่อพระองค์ และจงกลับเนื้อกลับตัวต่อพระองค์ แท้จริงพระผู้อภิบาลของฉันนั้นทรงอยู่ใกล้ ทรงตอบรับเสมอ

អាយ៉ាត់: 62

قَالُواْ يَٰصَٰلِحُ قَدۡ كُنتَ فِينَا مَرۡجُوّٗا قَبۡلَ هَٰذَآۖ أَتَنۡهَىٰنَآ أَن نَّعۡبُدَ مَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكّٖ مِّمَّا تَدۡعُونَآ إِلَيۡهِ مُرِيبٖ

พวกเขากล่าวว่า โอ้ ศอลิฮ์เอ๋ย แน่นอนเจ้าเคยเป็นความหวังในหมู่พวกเรามาก่อน บัดนี้ เจ้าจะห้ามมิให้เราเคารพภักดีต่อสิ่งที่บรรพบุรุษของเราเคารพภักดีอยู่กระนั้นหรือ? และแท้จริงพวกเราอยู่ในการสงสัยพิกลอย่างแน่นอนต่อสิ่งที่เจ้าเรียกร้องเชิญชวนเรายังสิ่งนั้น

អាយ៉ាត់: 63

قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَءَاتَىٰنِي مِنۡهُ رَحۡمَةٗ فَمَن يَنصُرُنِي مِنَ ٱللَّهِ إِنۡ عَصَيۡتُهُۥۖ فَمَا تَزِيدُونَنِي غَيۡرَ تَخۡسِيرٖ

เขากล่าวว่า โอ้กลุ่มชนของฉันเอ๋ย พวกเจ้าไม่เห็นหรอกหรือ หากฉันมีหลักฐานอันชัดแจ้งจากพระผู้อภิบาลของฉัน และพระองค์ทรงประทานความเมตตาจากพระองค์แก่ฉัน ดังนั้นผู้ใดเล่าจะช่วยฉันให้พ้นจากอัลลอฮ์ หากฉันฝ่าฝืนพระองค์ ดังนั้น พวกเจ้าจะไม่ให้อะไรฉันมากไปกว่าการสูญเสีย

អាយ៉ាត់: 64

وَيَٰقَوۡمِ هَٰذِهِۦ نَاقَةُ ٱللَّهِ لَكُمۡ ءَايَةٗۖ فَذَرُوهَا تَأۡكُلۡ فِيٓ أَرۡضِ ٱللَّهِۖ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابٞ قَرِيبٞ

และโอ้ หมู่ชนของฉันเอ๋ย! นี่คืออูฐตัวเมียจากอัลลอฮ์สำหรับพวกเจ้า เป็นสัญญาณหนึ่ง (เพื่อพิสูจน์ความจริงของฉัน) ดังนั้น จงปล่อยมันตามลำพังให้หากิน (ตามทุ่งหญ้า) ณ แผ่นดินของอัลลอฮ์ และอย่ายังความทุกข์ยากแก่มัน มิฉะนั้นแล้ว การลงโทษอันใกล้นี้จะคร่าพวกเจ้า

អាយ៉ាត់: 65

فَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُواْ فِي دَارِكُمۡ ثَلَٰثَةَ أَيَّامٖۖ ذَٰلِكَ وَعۡدٌ غَيۡرُ مَكۡذُوبٖ

ต่อมาพวกเขาได้เชือดมัน ดังนั้นเขา (ศอลิห์) กล่าวว่า พวกเจ้าจงสุขสำราญในบ้านของพวกเจ้าสามวัน นั่นเป็นคำสัญญาซึ่งไม่ใช่เรื่องถูกปด

អាយ៉ាត់: 66

فَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَجَّيۡنَا صَٰلِحٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَمِنۡ خِزۡيِ يَوۡمِئِذٍۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ ٱلۡقَوِيُّ ٱلۡعَزِيزُ

ดังนั้น เมื่อพระบัญชาของเรา(การลงโทษ)ได้มาถึง เราได้ช่วยศอลิห์และบรรดาผู้ศรัทธาร่วมกับเขาให้รอดพ้น ด้วยความเมตตาจากเรา และความอัปยศในวันนั้น แท้จริงพระผู้อภิบาลของเจ้านั้นเป็นผู้ทรงพลัง ผู้ทรงอำนาจ

អាយ៉ាត់: 67

وَأَخَذَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ ٱلصَّيۡحَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دِيَٰرِهِمۡ جَٰثِمِينَ

และเสียงกัมปนาทได้ผลาญชีวิตบรรดาผู้อธรรม แล้วพวกเขาได้กลายเป็นผู้นอนพังพาบตายในบ้านเรือนของพวกเขา

អាយ៉ាត់: 68

كَأَن لَّمۡ يَغۡنَوۡاْ فِيهَآۗ أَلَآ إِنَّ ثَمُودَاْ كَفَرُواْ رَبَّهُمۡۗ أَلَا بُعۡدٗا لِّثَمُودَ

ราวกับว่าพวกเขาไม่เคยอาศัยอยู่ที่นั่นมาก่อน พึงทราบเถิด แท้จริงพวกษะมูดปฏิเสธศรัทธาต่อพระผู้อภิบาลของพวกเขา พึงทราบเถิด แท้จริงจุดจบของพวกษะมูดคือความพินาศ (ห่างไกลจากความเมตตาของอัลลอฮ์)

អាយ៉ាត់: 69

وَلَقَدۡ جَآءَتۡ رُسُلُنَآ إِبۡرَٰهِيمَ بِٱلۡبُشۡرَىٰ قَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞۖ فَمَا لَبِثَ أَن جَآءَ بِعِجۡلٍ حَنِيذٖ

และแน่นอนบรรดาทูตของเราได้มายังอิบรอฮีมพร้อมทั้งข่าวดี พวกเขากล่าวว่า ขอความศานติจงมีแด่เจ้า (อิบรอฮีม) กล่าวว่า ขอความศานติอันสมบูรณ์จงมีแด่พวกเจ้า ดังนั้นเขามิได้รีรอที่จะนำลูกวัวย่างออกมา

អាយ៉ាត់: 70

فَلَمَّا رَءَآ أَيۡدِيَهُمۡ لَا تَصِلُ إِلَيۡهِ نَكِرَهُمۡ وَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗۚ قَالُواْ لَا تَخَفۡ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمِ لُوطٖ

ครั้นเมื่อเขาเห็นว่ามือของพวกเขาไม่ถึงมัน เขาเอะใจ และรู้สึกกลัวพวกเขา พวกเขากล่าวว่า อย่ากลัวเลย แท้จริงเราถูกส่งมายังกลุ่มชนของลูฏ

អាយ៉ាត់: 71

وَٱمۡرَأَتُهُۥ قَآئِمَةٞ فَضَحِكَتۡ فَبَشَّرۡنَٰهَا بِإِسۡحَٰقَ وَمِن وَرَآءِ إِسۡحَٰقَ يَعۡقُوبَ

และภริยาของเขายืนอยู่ แล้วนางก็ชอบใจมาก เราจึงแจ้งข่าวดีแก่นางด้วยบุตรชายอิสฮาก และจะตามหลังอิสฮากคือยะอ์กูบ

អាយ៉ាត់: 72

قَالَتۡ يَٰوَيۡلَتَىٰٓ ءَأَلِدُ وَأَنَا۠ عَجُوزٞ وَهَٰذَا بَعۡلِي شَيۡخًاۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيۡءٌ عَجِيبٞ

นางกล่าวว่า โอ้ แปลกแท้ๆ ฉันจะมีบุตรหรือ ขณะที่ฉันแก่หง่อมแล้ว และนี่สามีของฉันก็เฒ่าแล้ว แท้จริงนี่เป็นเรื่องประหลาดแท้

អាយ៉ាត់: 73

قَالُوٓاْ أَتَعۡجَبِينَ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِۖ رَحۡمَتُ ٱللَّهِ وَبَرَكَٰتُهُۥ عَلَيۡكُمۡ أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِۚ إِنَّهُۥ حَمِيدٞ مَّجِيدٞ

พวกเขากล่าวว่า เธอแปลกใจต่อพระบัญชาของอัลลอฮ์หรือ ความเมตตาของอัลลอฮ์และความจำเริญของพระองค์จงประสบแด่พวกเจ้าเถิดโอ้ครอบครัว (ของอิบรฮีม) แท้จริงพระองค์นั้นเป็นผู้ได้รับการสรรเสริญ ผู้ทรงประเสริฐยิ่ง

អាយ៉ាត់: 74

فَلَمَّا ذَهَبَ عَنۡ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلرَّوۡعُ وَجَآءَتۡهُ ٱلۡبُشۡرَىٰ يُجَٰدِلُنَا فِي قَوۡمِ لُوطٍ

ครั้นเมื่อความตระหนกได้คลายไปจากอิบรอฮีมแล้ว และข่าวดีได้มายังเขา เขาก็โต้เถียงเราในเรื่องของกลุ่มชนลูฏ

អាយ៉ាត់: 75

إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّٰهٞ مُّنِيبٞ

แท้จริงอิบรอฮีมนั้นเป็นผู้อดทนขันติ จิตใจอ่อนโยน หันหน้าเข้าหาอัลลอฮ์เสมอ

អាយ៉ាត់: 76

يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ أَعۡرِضۡ عَنۡ هَٰذَآۖ إِنَّهُۥ قَدۡ جَآءَ أَمۡرُ رَبِّكَۖ وَإِنَّهُمۡ ءَاتِيهِمۡ عَذَابٌ غَيۡرُ مَرۡدُودٖ

โอ้อิบรอฮีมเอ๋ย จงผินหลังจากเรื่องนี้เถิด แท้จริงพระบัญชาของพระผู้อภิบาลของเจ้าได้มาถึงแล้ว และแท้จริงพวกเขานั้น จะได้มายังพวกเขาอย่างแน่นอน ซึ่งการลงโทษที่ไม่สามารถหยุดยั้งได้

អាយ៉ាត់: 77

وَلَمَّا جَآءَتۡ رُسُلُنَا لُوطٗا سِيٓءَ بِهِمۡ وَضَاقَ بِهِمۡ ذَرۡعٗا وَقَالَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَصِيبٞ

และเมื่อบรรดาทูตของเรา (มลาอิกะฮ์) ได้มายังลูฏ เขาทุกข์ใจต่อพวกเขา และเขาก็ไม่อาจยื่นช่วงแขนไปยังพวกเขาได้ (ช่วยเหลือ) และเขากล่าวว่า นี่เป็นวันอันสาหัสที่สุด

អាយ៉ាត់: 78

وَجَآءَهُۥ قَوۡمُهُۥ يُهۡرَعُونَ إِلَيۡهِ وَمِن قَبۡلُ كَانُواْ يَعۡمَلُونَ ٱلسَّيِّـَٔاتِۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ هَٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِي هُنَّ أَطۡهَرُ لَكُمۡۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخۡزُونِ فِي ضَيۡفِيٓۖ أَلَيۡسَ مِنكُمۡ رَجُلٞ رَّشِيدٞ

และกลุ่มชนของเขาได้มาหาเขา ตะบึงมายังเขา และพวกเขาเคยทำความชั่วมาก่อน เขากล่าวว่า โอ้กลุ่มชนของฉันเอ๋ย นี่คือบรรดาลูกสาวของฉัน พวกเธอนั้นบริสุทธิ์ยิ่งสำหรับพวกเจ้า ดังนั้น พวกเจ้าจงยำเกรงต่ออัลลอฮ์เถิด และอย่าทำให้ฉันอับอายต่อแขกของฉันเลย ไม่มีสุภาพบุรุษผู้สุขุมคัมภีรภาพในหมู่พวกเจ้าบ้างหรือ?!

អាយ៉ាត់: 79

قَالُواْ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَا لَنَا فِي بَنَاتِكَ مِنۡ حَقّٖ وَإِنَّكَ لَتَعۡلَمُ مَا نُرِيدُ

พวกเขากล่าวว่า แน่นอน เจ้าก็รู้ดีว่า เราไม่มีสิทธิ์ในลูกสาวของเจ้า และแท้จริงเจ้าก็รู้ดีถึงสิ่งที่เราปรารถนา

អាយ៉ាត់: 80

قَالَ لَوۡ أَنَّ لِي بِكُمۡ قُوَّةً أَوۡ ءَاوِيٓ إِلَىٰ رُكۡنٖ شَدِيدٖ

เขากล่าวว่า หากว่าฉันมีกำลังปราบพวกเจ้า หรือฉันหาที่พักหลักอันมั่นคง

អាយ៉ាត់: 81

قَالُواْ يَٰلُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن يَصِلُوٓاْ إِلَيۡكَۖ فَأَسۡرِ بِأَهۡلِكَ بِقِطۡعٖ مِّنَ ٱلَّيۡلِ وَلَا يَلۡتَفِتۡ مِنكُمۡ أَحَدٌ إِلَّا ٱمۡرَأَتَكَۖ إِنَّهُۥ مُصِيبُهَا مَآ أَصَابَهُمۡۚ إِنَّ مَوۡعِدَهُمُ ٱلصُّبۡحُۚ أَلَيۡسَ ٱلصُّبۡحُ بِقَرِيبٖ

พวกเขา (มลาอิกะฮ์) กล่าวว่า โอ้ลูฏเอ๋ย พวกเราเป็นทูตจากพระผู้อภิบาลของเจ้า พวกเขาเหล่านั้นไม่สามารถที่ะเข้าถึงเจ้าได้หรอก ดังนั้น เจ้าจงเดินทางกับครอบครัวของเจ้าในเวลาส่วนหนึ่งของกลางคืนที่ยังเหลืออยู่ และจงอย่าให้ผู้ใดในหมู่พวกเจ้าเหลียวหลังกลับมา เว้นแต่ภริยาของเจ้า แท้จริงจะประสบแก่นางเช่นเดียวกับที่ได้ประสบแก่พวกเขา แท้จริงสัญญาของพวกเขาคือยามเช้า ก็ยามเช้านั้นมิได้ใกล้เข้ามาแล้วดอกหรือ?

អាយ៉ាត់: 82

فَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا جَعَلۡنَا عَٰلِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهَا حِجَارَةٗ مِّن سِجِّيلٖ مَّنضُودٖ

ดังนั้น เมื่อคำบัญชาของเราได้มาถึง เราได้พลิกข้างบนของมันเป็นข้างล่าง (ผลิกเมือง) และเราได้ให้ก้อนหินแกร่งหล่นพรูลงมากองแล้วกองเล่า

អាយ៉ាត់: 83

مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَۖ وَمَا هِيَ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ بِبَعِيدٖ

(ก้อนหินเหล่านั้น) ถูกตราเครื่องหมายไว้ ณ ที่พระผู้อภิบาลของเจ้า และมันไม่ไกลไปจากบรรดาผู้อธรรม

អាយ៉ាត់: 84

۞ وَإِلَىٰ مَدۡيَنَ أَخَاهُمۡ شُعَيۡبٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ وَلَا تَنقُصُواْ ٱلۡمِكۡيَالَ وَٱلۡمِيزَانَۖ إِنِّيٓ أَرَىٰكُم بِخَيۡرٖ وَإِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٖ مُّحِيطٖ

และยังกลุ่มชนของมัดยัน เราได้ส่งพี่น้องคนหนึ่งของพวกเขาคือชุอัยบ์ เขากล่าวว่า โอ้กลุ่มชนของฉันเอ๋ย พวกเจ้าจงเคารพภักดีต่ออัลลอฮ์เถิด ไม่มีพระเจ้าอื่นใดสำหรับพวกเจ้านอกจากพระองค์ และพวกเจ้าอย่าให้ขาดซึ่งการตวง และการชั่ง แท้จริงฉันเห็นพวกเจ้าจำเริญ และแท้จริงฉันเกรงกลัวแทนพวกเจ้าซึ่งการลงโทษในวันที่สกัดล้อมไว้หมด

អាយ៉ាត់: 85

وَيَٰقَوۡمِ أَوۡفُواْ ٱلۡمِكۡيَالَ وَٱلۡمِيزَانَ بِٱلۡقِسۡطِۖ وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ

และโอ้กลุ่มชนของฉันเอ๋ย พวกเจ้าจงให้ครบสมบูรณ์ไว้ซึ่งการตวงและการชั่งโดยเที่ยงธรรม และอย่าให้ความบกพร่องเกิดขึ้นแก่มนุษย์ซึ่งสิ่งต่างๆ ของพวกเขา และอย่าก่อกวนในแผ่นดินโดยเป็นผู้ก่อการเสียหาย

អាយ៉ាត់: 86

بَقِيَّتُ ٱللَّهِ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَۚ وَمَآ أَنَا۠ عَلَيۡكُم بِحَفِيظٖ

สิ่งที่เหลืออยู่ของอัลลอฮ์นั้นดีกว่าสำหรับพวกเจ้า หากพวกเจ้าเป็นผู้ศรัทธา และฉันไม่ใช่ผู้พิทักษ์ของพวกเจ้า

អាយ៉ាត់: 87

قَالُواْ يَٰشُعَيۡبُ أَصَلَوٰتُكَ تَأۡمُرُكَ أَن نَّتۡرُكَ مَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَآ أَوۡ أَن نَّفۡعَلَ فِيٓ أَمۡوَٰلِنَا مَا نَشَٰٓؤُاْۖ إِنَّكَ لَأَنتَ ٱلۡحَلِيمُ ٱلرَّشِيدُ

พวกเขากล่าวว่า โอ้ชุอัยบ์เอ๋ย การละหมาดของเจ้าสั่งสอนเจ้า ให้พวกเราละทิ้งสิ่งที่บรรพบุรุษของเราเคารพบูชา หรือให้เราละทิ้งการกระทำต่าง ๆ ต่อทรัพย์สินของเราตามที่เราต้องการกระนั้นหรือ แท้จริงท่านนั้นเป็นผู้อดทนขันติ เป็นผู้มีสติปัญญา

អាយ៉ាត់: 88

قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَرَزَقَنِي مِنۡهُ رِزۡقًا حَسَنٗاۚ وَمَآ أُرِيدُ أَنۡ أُخَالِفَكُمۡ إِلَىٰ مَآ أَنۡهَىٰكُمۡ عَنۡهُۚ إِنۡ أُرِيدُ إِلَّا ٱلۡإِصۡلَٰحَ مَا ٱسۡتَطَعۡتُۚ وَمَا تَوۡفِيقِيٓ إِلَّا بِٱللَّهِۚ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَإِلَيۡهِ أُنِيبُ

เขากล่าวว่า โอ้กลุ่มชนของฉันเอ๋ย พวกเจ้าไม่เห็นหรอกหรือ หากฉันอยู่บนพื้นฐานของหลักฐานอันชัดแจ้งจากพระผู้อภิบาลของฉัน และพระองค์ได้ประทานริซกีแก่ฉัน ซึ่งเป็นริซกีที่ดีจากพระองค์ และฉันไม่ปรารถนาที่จะขัดแย้งกับพวกเจ้า ในสิ่งที่ฉันได้ห้ามพวกเจ้าให้ละเว้น ฉันไม่ปรารถนาสิ่งใดนอกจากการฟื้นฟูในการดีให้เกิดขึ้นมากที่สุดเท่าที่ฉันจะทำได้ และความสำเร็จของฉันจะไม่เกิดขึ้น เว้นแต่ด้วยความช่วยเหลือจากอัลลอฮ์ แด่พระองค์ฉันขอมอบหมายและยังพระองค์เท่านั้นฉันกลับไปหา

អាយ៉ាត់: 89

وَيَٰقَوۡمِ لَا يَجۡرِمَنَّكُمۡ شِقَاقِيٓ أَن يُصِيبَكُم مِّثۡلُ مَآ أَصَابَ قَوۡمَ نُوحٍ أَوۡ قَوۡمَ هُودٍ أَوۡ قَوۡمَ صَٰلِحٖۚ وَمَا قَوۡمُ لُوطٖ مِّنكُم بِبَعِيدٖ

และโอ้กลุ่มชนของฉัน อย่าให้การแตกแยกของฉันทำให้พวกเจ้ากระทำผิด ซึ่งจะประสบแก่พวกเจ้าเช่นที่ได้ประสบแก่กลุ่มชนของนูห์หรือกลุ่มชนของฮูด หรือกลุ่มชนของศอลิฮ์ และกลุ่มชนของลูฏมิได้อยู่ห่างไกลจากพวกท่าน

អាយ៉ាត់: 90

وَٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِۚ إِنَّ رَبِّي رَحِيمٞ وَدُودٞ

และพวกเจ้าจงขออภัยโทษต่อพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า แล้วจงกลับเนื้อกลับตัวต่อพระองค์ แท้จริงพระผู้อภิบาลของฉันนั้นเป็นผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงรักใคร่เสมอ

អាយ៉ាត់: 91

قَالُواْ يَٰشُعَيۡبُ مَا نَفۡقَهُ كَثِيرٗا مِّمَّا تَقُولُ وَإِنَّا لَنَرَىٰكَ فِينَا ضَعِيفٗاۖ وَلَوۡلَا رَهۡطُكَ لَرَجَمۡنَٰكَۖ وَمَآ أَنتَ عَلَيۡنَا بِعَزِيزٖ

พวกเขากล่าวว่า โอ้ ชุอัยบ์เอ๋ย เราไม่เข้าใจส่วนมากที่เจ้ากล่าว และแท้จริงเราเห็นว่าเจ้าเป็นคนอ่อนแอในหมู่พวกเรา ถ้ามิใช่เพราะครอบครัวของเจ้าแล้ว เราจะเอาหินขว้างเจ้าและเจ้าก็มิได้เป็นผู้มีอำนาจเหนือพวกเรา

អាយ៉ាត់: 92

قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَهۡطِيٓ أَعَزُّ عَلَيۡكُم مِّنَ ٱللَّهِ وَٱتَّخَذۡتُمُوهُ وَرَآءَكُمۡ ظِهۡرِيًّاۖ إِنَّ رَبِّي بِمَا تَعۡمَلُونَ مُحِيطٞ

เขากล่าวว่า โอ้กลุ่มชนของฉันเอ๋ย ครอบครัวของฉันเป็นที่นับถือแก่พวกเจ้ามากยิ่งกว่าอัลลอฮ์กระนั้นหรือ? และพวกเจ้าได้เอาพระองค์ไว้เบื้องหลังพวกเจ้า แท้จริงพระผู้อภิบาลของฉันเป็นผู้ทรงรอบรู้อย่างครอบคลุมในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำ

អាយ៉ាត់: 93

وَيَٰقَوۡمِ ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمۡ إِنِّي عَٰمِلٞۖ سَوۡفَ تَعۡلَمُونَ مَن يَأۡتِيهِ عَذَابٞ يُخۡزِيهِ وَمَنۡ هُوَ كَٰذِبٞۖ وَٱرۡتَقِبُوٓاْ إِنِّي مَعَكُمۡ رَقِيبٞ

และโอ้กลุ่มชนของฉันเอ๋ย พวกเจ้าจงทำงานตามสมรรถภาพของพวกเจ้า แท้จริง ฉันก็เป็นผู้ทำงาน (ตามหน้าที่ของฉัน) ในไม่ช้าพวกเจ้าก็จะรู้ว่าผู้ใดที่จะประสบแก่เขาซึ่งการลงโทษอันจะทำให้เขาอดสูและผู้ใดที่เขาเป็นผู้โกหก และพวกเจ้าจงคอยเฝ้าดูเถิด แท้จริงฉันก็ร่วมกับพวกเจ้าคอยเฝ้าดูเช่นกัน

អាយ៉ាត់: 94

وَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَجَّيۡنَا شُعَيۡبٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَأَخَذَتِ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ ٱلصَّيۡحَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دِيَٰرِهِمۡ جَٰثِمِينَ

และเมื่อพระบัญชาของเราได้มาถึง เราได้ช่วยชุอัยบ์และบรรดาผู้ศรัทธาร่วมกับเขาให้รอดพ้น ด้วยความเมตตาจากเรา และเสียงกัมปนาทได้คร่าชีวิตเหล่าบรรดาผู้อธรรมแล้วพวกเขาได้กลายเป็นผู้นอนพังพาบตายในบ้านเรือนของพวกเขา

អាយ៉ាត់: 95

كَأَن لَّمۡ يَغۡنَوۡاْ فِيهَآۗ أَلَا بُعۡدٗا لِّمَدۡيَنَ كَمَا بَعِدَتۡ ثَمُودُ

ประหนึ่งว่าพวกเขามิได้เคยอยู่ในนั้นมาก่อน พึงทราบเถิด ความห่างไกลจากความเมตตามีไว้สำหรับชนชาวมัดยัน เช่นเดียวกับที่ชาวษะมูดได้ห่างไกลมาแล้ว

អាយ៉ាត់: 96

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَا وَسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٍ

และโดยแน่นอน เราได้ส่งมูซาพร้อมด้วยสัญญาณของเราอันมากมาย และหลักฐานอันชัดแจ้ง

អាយ៉ាត់: 97

إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ فَٱتَّبَعُوٓاْ أَمۡرَ فِرۡعَوۡنَۖ وَمَآ أَمۡرُ فِرۡعَوۡنَ بِرَشِيدٖ

ยังฟิรเอาน์และบรรดาชนชั้นนำของเขา พวกเขาได้ปฏิบัติตามคำสั่งของฟิรเอาน์และคำสั่งของฟิรเอาน์นั้นมิชอบธรรม

អាយ៉ាត់: 98

يَقۡدُمُ قَوۡمَهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَأَوۡرَدَهُمُ ٱلنَّارَۖ وَبِئۡسَ ٱلۡوِرۡدُ ٱلۡمَوۡرُودُ

เขา (ฟิรเอาน์) จะนำหน้ากลุ่มชนของเขาในวันกิยามะฮ์ แล้วนำพวกเขาลงในไฟนรก และมันเป็นแหล่งลงไปที่ชั่วช้าที่พวกเขาได้ลงไป

អាយ៉ាត់: 99

وَأُتۡبِعُواْ فِي هَٰذِهِۦ لَعۡنَةٗ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ بِئۡسَ ٱلرِّفۡدُ ٱلۡمَرۡفُودُ

และ (ในโลกนี้) พวกเขาก็ถูกสาปแช่งตามไปด้วย และในวันกิยามะฮ์ มันเป็นของขวัญที่ชั่วช้า ซึ่งของขวัญที่ถูกให้ (แก่พวกเขา)

អាយ៉ាត់: 100

ذَٰلِكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡقُرَىٰ نَقُصُّهُۥ عَلَيۡكَۖ مِنۡهَا قَآئِمٞ وَحَصِيدٞ

นั่นคือส่วนหนึ่งจากเรื่องราวของเมืองต่างๆ เราได้บอกเล่ามันแก่เจ้า ส่วนหนึ่งของมันยังคงอยู่ และบางส่วนก็เสื่อมโทรมไปแล้ว

អាយ៉ាត់: 101

وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰكِن ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡۖ فَمَآ أَغۡنَتۡ عَنۡهُمۡ ءَالِهَتُهُمُ ٱلَّتِي يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٖ لَّمَّا جَآءَ أَمۡرُ رَبِّكَۖ وَمَا زَادُوهُمۡ غَيۡرَ تَتۡبِيبٖ

และเรามิได้อธรรมต่อพวกเขา แต่ว่าพวกเขาอธรรมต่อตัวของพวกเขาเอง และบรรดาพระเจ้าของพวกเขาที่พวกเขาวิงวอนขออื่นจากอัลลอฮ์นั้นไม่สามารถอำนวยประโยชน์ใดๆ ให้แก่พวกเขาเลย เมื่อพระบัญชาของพระผู้อภิบาลของเจ้าได้มาถึง และพระเจ้าเหล่านั้นมิได้เพิ่มอันใดแก่พวกเขา นอกจากความพินาศ

អាយ៉ាត់: 102

وَكَذَٰلِكَ أَخۡذُ رَبِّكَ إِذَآ أَخَذَ ٱلۡقُرَىٰ وَهِيَ ظَٰلِمَةٌۚ إِنَّ أَخۡذَهُۥٓ أَلِيمٞ شَدِيدٌ

และเช่นนี้แหละคือการลงโทษของพระผู้อภิบาลของเจ้า เมื่อพระองค์ทรงลงโทษถิ่นทุรกันดารอันเป็นที่อธรรม แท้จริงการลงโทษของพระองค์นั้นเจ็บแสบสาหัส

អាយ៉ាត់: 103

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّمَنۡ خَافَ عَذَابَ ٱلۡأٓخِرَةِۚ ذَٰلِكَ يَوۡمٞ مَّجۡمُوعٞ لَّهُ ٱلنَّاسُ وَذَٰلِكَ يَوۡمٞ مَّشۡهُودٞ

แท้จริง ในการนั้นเป็นสัญญาณสำหรับผู้ที่กลัวการลงโทษในวันอาคิเราะฮ์ นั่นคือวันแห่งการรวบรวมปวงมนุษย์สำหรับพระองค์ และนั่นคือวันแห่งการอยู่พร้อมหน้า

អាយ៉ាត់: 104

وَمَا نُؤَخِّرُهُۥٓ إِلَّا لِأَجَلٖ مَّعۡدُودٖ

และเรามิได้หน่วงมัน เว้นแต่เพื่อวาระที่ถูกกำหนดไว้

អាយ៉ាត់: 105

يَوۡمَ يَأۡتِ لَا تَكَلَّمُ نَفۡسٌ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ فَمِنۡهُمۡ شَقِيّٞ وَسَعِيدٞ

วัน ซึ่งเมื่อมันมาถึง จะไม่มีชีวิตใดพูดได้ เว้นแต่โดยการอนุมัติของพระองค์ ดังนั้น ในหมู่พวกเขาจะมีผู้เป็นทุกข์และผู้เป็นสุข

អាយ៉ាត់: 106

فَأَمَّا ٱلَّذِينَ شَقُواْ فَفِي ٱلنَّارِ لَهُمۡ فِيهَا زَفِيرٞ وَشَهِيقٌ

ดังนั้น สำหรับบรรดาผู้เป็นทุกข์ก็จะอยู่ในนรก สำหรับพวกเขานั้นคือการถอนหายใจและการสะอื้น

អាយ៉ាត់: 107

خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۚ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٞ لِّمَا يُرِيدُ

พวกเขาจะพำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล ตราบเท่าที่ชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินยืนยง เว้นแต่ที่พระผู้อภิบาลของเจ้าทรงประสงค์ แท้จริงพระผู้อภิบาลของเจ้าเป็นผู้กระทำโดยเด็ดขาดตามที่พระองค์ทรงปรารถนา

អាយ៉ាត់: 108

۞ وَأَمَّا ٱلَّذِينَ سُعِدُواْ فَفِي ٱلۡجَنَّةِ خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۖ عَطَآءً غَيۡرَ مَجۡذُوذٖ

ส่วนบรรดาผู้เป็นสุขก็จะอยู่ในสรวงสวรรค์ พวกเขาจะพำนักอยู่ในนั้นตลอดกาลตราบเท่าที่ชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินยืนยง เว้นแต่ที่พระผู้อภิบาลของของเจ้าทรงประสงค์ เป็นการประทานให้โดยปราศจากการตัดทอน

អាយ៉ាត់: 109

فَلَا تَكُ فِي مِرۡيَةٖ مِّمَّا يَعۡبُدُ هَٰٓؤُلَآءِۚ مَا يَعۡبُدُونَ إِلَّا كَمَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُهُم مِّن قَبۡلُۚ وَإِنَّا لَمُوَفُّوهُمۡ نَصِيبَهُمۡ غَيۡرَ مَنقُوصٖ

ดังนั้น เจ้าจงอย่าอยู่ในการสงสัยเลย (โอ้ มุฮัมหมัด) ในสิ่งที่พวกเขาเคารพบูชา พวกเขามิได้เคารพบูชาสิ่งใด เว้นแต่เช่นเดียวกับที่บรรพบุรุษของพวกเขาได้เคารพบูชามาก่อนแล้ว และแท้จริงเราจะแบ่งส่วนของพวกเขาให้แก่พวกเขาอย่างครบถ้วนโดยไม่ลดหย่อน

អាយ៉ាត់: 110

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ فَٱخۡتُلِفَ فِيهِۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡۚ وَإِنَّهُمۡ لَفِي شَكّٖ مِّنۡهُ مُرِيبٖ

และโดยแน่นอน เราได้ให้คัมภีร์แก่มูซา แล้วได้เกิดการขัดแย้งกันขึ้นในนั้น และหากมิใช่เพราะคำพจนารถจากพระผู้อภิบาลของเจ้ามาล่วงหน้าไว้ก่อนแล้ว แน่นอนก็คงจะถูกตัดสินระหว่างพวกเขา โดยแท้จริงแล้ว พวกเขาอยู่ในการสงสัยพิกลอย่างไม่เชื่อถือต่อข้อนั้น

អាយ៉ាត់: 111

وَإِنَّ كُلّٗا لَّمَّا لَيُوَفِّيَنَّهُمۡ رَبُّكَ أَعۡمَٰلَهُمۡۚ إِنَّهُۥ بِمَا يَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ

และแท้จริง ชนทั้งหลายนั้น พระผู้อภิบาลของเจ้าจะทรงตอบแทนแก่พวกเขาอย่างครบถ้วนซึ่งการงานของพวกเขา แท้จริงพระองค์ทรงรอบรู้ทุกสิ่งที่พวกเขากระทำ

អាយ៉ាត់: 112

فَٱسۡتَقِمۡ كَمَآ أُمِرۡتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطۡغَوۡاْۚ إِنَّهُۥ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ

ดังนั้นจงยืนหยัดในความเที่ยงธรรมเช่นที่เจ้าถูกบัญชา และผู้ที่ขอลุแก่โทษกับเจ้า และพวกเจ้าจงอย่าได้เกินเลย แท้จริงพระองค์ทรงรู้เห็นสิ่งที่พวกเจ้ากระทำ

អាយ៉ាត់: 113

وَلَا تَرۡكَنُوٓاْ إِلَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُ ٱلنَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِنۡ أَوۡلِيَآءَ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ

และพวกเจ้าจงอย่าคล้อยตามบรรดาผู้อธรรม มิฉะนั้นไฟนรกจะแผ้วพานพวกเจ้า และสำหรับพวกเจ้าไม่มีผู้คุ้มครองใดนอกจากอัลลอฮ์ หลังจากนั้น พวกเจ้าจะไม่ได้รับการช่วยเหลือ

អាយ៉ាត់: 114

وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ طَرَفَيِ ٱلنَّهَارِ وَزُلَفٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِۚ إِنَّ ٱلۡحَسَنَٰتِ يُذۡهِبۡنَ ٱلسَّيِّـَٔاتِۚ ذَٰلِكَ ذِكۡرَىٰ لِلذَّٰكِرِينَ

และเจ้าจงดำรงไว้ซึ่งการละหมาด ตามปลายช่วงทั้งสองของกลางวันและยามต้นจากกลางคืน แท้จริงการดีทั้งหลายย่อมลบล้างความชั่วทั้งหลาย นั่นคือข้อเตือนสำหรับบรรดาผู้ที่รำลึก

អាយ៉ាត់: 115

وَٱصۡبِرۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

และเจ้าจงอดทน เพราะแท้จริงอัลลอฮ์จะไม่ทรงทำให้การตอบแทนของบรรดาผู้ทำดีนั้นสูญหาย

អាយ៉ាត់: 116

فَلَوۡلَا كَانَ مِنَ ٱلۡقُرُونِ مِن قَبۡلِكُمۡ أُوْلُواْ بَقِيَّةٖ يَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡفَسَادِ فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا قَلِيلٗا مِّمَّنۡ أَنجَيۡنَا مِنۡهُمۡۗ وَٱتَّبَعَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مَآ أُتۡرِفُواْ فِيهِ وَكَانُواْ مُجۡرِمِينَ

ไฉนกี่ชั่วคนแล้วก่อนหน้าพวกเจ้า จึงไม่มีปัญญาชนห้ามปรามการก่อความเสียหายในแผ่นดิน เว้นแต่จำนวนน้อยในหมู่พวกเขาเท่านั้นจากผู้ที่เราได้ช่วยให้รอด และบรรดาผู้อธรรมได้ปฏิบัติตามสิ่งที่พวกเขาถูกให้อยู่ในความสำราญ พวกเขาจึงเป็นผู้กระทำผิด

អាយ៉ាត់: 117

وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهۡلِكَ ٱلۡقُرَىٰ بِظُلۡمٖ وَأَهۡلُهَا مُصۡلِحُونَ

และพระผู้อภิบาลของเจ้าจะไม่ทรงทำลายถิ่นใดโดยอธรรม ตราบใดที่ผู้อยู่อาศัยถิ่นนั้นเป็นผู้ฟื้นฟูการดี

អាយ៉ាត់: 118

وَلَوۡ شَآءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ ٱلنَّاسَ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخۡتَلِفِينَ

และหากพระผู้อภิบาลของเจ้าทรงประสงค์ แน่นอนพระองค์จะทรงทำให้มนุษย์ทั้งหลายเป็นประชาชาติเดียวกัน ถึงกระนั้น พวกเขาก็ยังคงขัดแย้งกัน

អាយ៉ាត់: 119

إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمۡۗ وَتَمَّتۡ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ

เว้นแต่ผู้ที่พระผู้อภิบาลของเจ้าทรงเมตตา และเช่นนั้นแหละ พระองค์ทรงบังเกิดพวกเขา และพระพจนารถของพระผู้อภิบาลของเจ้าทรงกำหนดไว้สมบูรณ์แล้ว แน่นอนข้าจะให้นรกนั้นเต็มไปด้วยพวกญินและมนุษย์รวมทั้งหมด

អាយ៉ាត់: 120

وَكُلّٗا نَّقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِۦ فُؤَادَكَۚ وَجَآءَكَ فِي هَٰذِهِ ٱلۡحَقُّ وَمَوۡعِظَةٞ وَذِكۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ

และทั้งหมดที่เราได้บอกเล่าแก่เจ้า จากเรื่องราวของบรรดาเราะซูล เพื่อทำให้จิตใจของเจ้าหนักแน่น และความจริงนี้ก็ได้มายังเจ้าแล้ว และเป็นการเตือนสติ และข้อรำลึกสำหรับผู้ศรัทธาทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 121

وَقُل لِّلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمۡ إِنَّا عَٰمِلُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) แก่บรรดาผู้ไม่ศรัทธาว่า พวกเจ้าจงกระทำตามแนวทางของพวกท่าน แท้จริงเราก็กระทำเช่นกัน (ตามแนวทางของเรา)

អាយ៉ាត់: 122

وَٱنتَظِرُوٓاْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ

และพวกเจ้าจงคอยดูเถิด แท้จริงเราก็เป็นผู้คอยดู

អាយ៉ាត់: 123

وَلِلَّهِ غَيۡبُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَإِلَيۡهِ يُرۡجَعُ ٱلۡأَمۡرُ كُلُّهُۥ فَٱعۡبُدۡهُ وَتَوَكَّلۡ عَلَيۡهِۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ

และเป็นกรรมสิทธิ์ของอัลลอฮ์ผู้เดียวซึ่งสิ่งพ้นญาณวิสัยแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินและยังพระองค์เท่านั้นซึ่งการงานทั้งมวลจะถูกนำกลับไป ดังนั้นเจ้าจงเคารพภักดีต่อพระองค์เถิด และจงมอบหมายต่อพระองค์ และพระผู้อภิบาลของเจ้ามิได้ทรงเผลอในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำ