ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់មុដដាស់សៀរ - ការបកប្រែជាភាសាខ្មែរ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាដ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាល់មុដដាស់សៀរ

អាយ៉ាត់: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

ឱអ្នកដែលដណ្ដប់ភួយ(ព្យាការីមូហាំម៉ាត់)!

អាយ៉ាត់: 2

قُمۡ فَأَنذِرۡ

ចូរក្រោកឡើង រួចដាស់តឿនព្រមាន(មនុស្សលោក)។

អាយ៉ាត់: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

ហើយចំពោះព្រះជាម្ចាស់របស់អ្នក ចូរអ្នកលើកតម្កើង។

អាយ៉ាត់: 4

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

ហើយចំពោះសម្លៀកបំពាក់របស់អ្នក ចូរអ្នកសម្អាត។

អាយ៉ាត់: 5

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

ហើយចំពោះរូបបដិមា ចូរអ្នកចៀសឱ្យឆ្ងាយ។

អាយ៉ាត់: 6

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

ហើយចូរកុំឲ្យអ្វីមួយដល់អ្នកដទៃដោយប្រាថ្នាចង់បានការតបស្នងច្រើនមកវិញឲ្យសោះ។

អាយ៉ាត់: 7

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

ហើយចំពោះ(បទបញ្ជា)ព្រះជាម្ចាស់របស់អ្នក ចូរអ្នកអត់ធ្មត់។

អាយ៉ាត់: 8

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

នៅពេលដែលគេផ្លុំត្រែ(លើកទីពីរ)

អាយ៉ាត់: 9

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

ថ្ងៃនោះហើយគឺជាថ្ងៃដែលលំបាកបំផុត

អាយ៉ាត់: 10

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

ចំពោះពួកគ្មានជំនឿ ដោយគ្មានភាពងាយស្រួលឡើយ។

អាយ៉ាត់: 11

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

ចូរអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ទុកយើង និងអ្នកដែលយើងបានបង្កើតគេមកតែឯង

អាយ៉ាត់: 12

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

ហើយយើងបានធ្វើឱ្យគេក្លាយជាអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិស្តុកស្តម្ភ

អាយ៉ាត់: 13

وَبَنِينَ شُهُودٗا

និងមានកូនច្រើនរស់នៅជុំគ្នា

អាយ៉ាត់: 14

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

ព្រមទាំងបានប្រទានដល់គេនូវជីវិតរស់នៅដែលស្រណុកសុខស្រួល។

អាយ៉ាត់: 15

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

បន្ទាប់មក គេនៅតែមានភាពលោភលន់ចង់ឱ្យយើងបន្ថែម(ឱ្យគេ)ថែមទៀត។

អាយ៉ាត់: 16

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

មិនដូច្នោះឡើយ! ពិតប្រាកដណាស់ គេគឺជាអ្នកដែលប្រឆាំងរឹងរូសចំពោះវាក្យខណ្ឌទាំងឡាយរបស់យើង។

អាយ៉ាត់: 17

سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا

យើងនឹងដាក់ទណ្ឌកម្មលើគេកាន់តែខ្លាំង។

អាយ៉ាត់: 18

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

ជាការពិតណាស់ រូបគេបានរិះគិត និងបានរៀប(ពាក្យចោទប្រកាន់)។

អាយ៉ាត់: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

ពិតណាស់ រូបគេត្រូវបានគេដាក់បណ្ដាសា។ តើគេអាចរៀប(ពាក្យចោទប្រកាន់)បានយ៉ាងដូចមេ្ដច?

អាយ៉ាត់: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

បន្ទាប់មក រូបគេត្រូវបានគេដាក់បណ្ដាសា។ តើគេអាចរៀប(ពាក្យចោទប្រកាន់)បានយ៉ាងដូចមេ្ដច?

អាយ៉ាត់: 21

ثُمَّ نَظَرَ

បន្ទាប់មកទៀត គេបានត្រិះរិះពិចារណា(សាជាថ្មី)។

អាយ៉ាត់: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

ក្រោយមក គេធ្វើមុខក្រញូវ ហើយខឹងមួម៉ៅ។

អាយ៉ាត់: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

ក្រោយមកទៀត គេបានបែរចេញ និងបានក្រអឺតក្រទម

អាយ៉ាត់: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

រួចគេនិយាយថា៖ ពិតណាស់ (គម្ពីរគួរអាន)នេះ គ្មានអ្វីក្រៅពីមន្តអាគមដែលគេទទួលបាន(ពីអ្នកជំនាន់មុន)ប៉ុណ្ណោះ។

អាយ៉ាត់: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

(គម្ពីរគួរអាន)នេះ គ្មានអ្វីក្រៅពីពាក្យសម្តីមនុស្សធម្មតាប៉ុណ្ណោះ។

អាយ៉ាត់: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

យើង(អល់ឡោះ)នឹងបញ្ចូលរូបគេទៅក្នុងនរកសាកើរ។

អាយ៉ាត់: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

តើអ្វីដែលធ្វើឱ្យអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ដឹងថា តើនរកសាកើរជាអ្វីនោះ?

អាយ៉ាត់: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

វាមិនបន្សល់ទុកអ្វី ហើយវាក៏មិនទុកអ្វីចោលដែរ(គឺបំផ្លាញទាំងអស់)។

អាយ៉ាត់: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

វាឆាបឆេះធ្វើឱ្យស្បែកប្រែ។

អាយ៉ាត់: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

នៅលើនរកនោះ មាន(ម៉ាឡាអ៊ីកាត់)ដប់ប្រាំបួននាក់។

អាយ៉ាត់: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

ហើយយើងមិនបានបង្កើតឆ្មាំនរកក្រៅពីម៉ាឡាអ៊ីកាត់ឡើយ។ ហើយយើងក៏មិនបានបង្កើតចំនួនរបស់ពួកគេ(ម៉ាឡាអ៊ីកាត់)នោះដែរ លើកលែងតែដើម្បីជាការសាកល្បងចំពោះពួកដែលគ្មានជំនឿប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីឱ្យពួកដែលគេផ្តល់គម្ពីរឲ្យមានការជឿជាក់យ៉ាងច្បាស់ និងដើម្បីឲ្យបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿកាន់តែបន្ថែមនូវសេចក្តីជំនឿថែមទៀត និងដើម្បីកុំឱ្យពួកដែលគេផ្តល់គម្ពីរឲ្យ ព្រមទាំងបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿមានការសង្ស័យ ហើយនិងដើម្បីឱ្យពួកដែលក្នុងដួងចិត្តរបស់ពួកគេមានជំងឺ និងពួកប្រឆាំងនិយាយថា៖ តើអល់ឡោះមានបំណងអ្វីចំពោះការលើកឧទាហរណ៍នេះ។ ក៏ដូច្នោះដែរ អល់ឡោះទ្រង់ធ្វើឱ្យវង្វេងចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា និងចង្អុលបង្ហាញចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា។ ហើយគ្មាននរណាម្នាក់ដឹងពីចំនួនកងទ័ពនៃព្រះជាម្ចាស់របស់អ្នកឡើយ។ ហើយវា(ឋាននរក)គ្មានអ្វីក្រៅពីជាការដាស់រំឭកដល់មនុស្សលោកនោះឡើយ។

អាយ៉ាត់: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

មិនដូច្នោះឡើយ។ (អល់ឡោះ)ទ្រង់ស្បថនឹងព្រះចន្ទ។

អាយ៉ាត់: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

ហើយទ្រង់ស្បថនឹងពេលយប់នៅពេលដែលវាបានរំលងផុតទៅ។

អាយ៉ាត់: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

ហើយទ្រង់ស្បថនឹងពេលព្រលឹមនៅពេលដែលវាបពោ្ចញរស្មី។

អាយ៉ាត់: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

ជាការពិតណាស់ វា(ឋាននរក) ជាការសាកល្បងមួយដ៏ធំធេង

អាយ៉ាត់: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

ដើម្បីជាការព្រមានបន្លាចដល់មនុស្សលោក។

អាយ៉ាត់: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

សម្រាប់ជនណាក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលចង់ដើរទៅមុខ(មានជំនឿ) ឬចង់ដើរថយក្រោយ(ប្រឆាំង)។

អាយ៉ាត់: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

រាល់បុគ្គលគ្រប់រូប គឺទទួលខុសត្រូវចំពោះអ្វីដែលរូបគេបានសាង។

អាយ៉ាត់: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

លើកលែងតែក្រុមខាងស្តាំ(អ្នកមានជំនឿ)ប៉ុណ្ណោះ។

អាយ៉ាត់: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

ពួកគេសួរនាំគ្នាទៅវិញទៅមកនៅក្នុងឋានសួគ៌

អាយ៉ាត់: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

អំពីពួកឧក្រិដ្ឋជនទាំងឡាយថា៖

អាយ៉ាត់: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

តើមូលហេតុអ្វីទៅទើបគេបញ្ចូលពួកអ្នកទៅក្នុងនរកសាកើរដូចនេះ?

អាយ៉ាត់: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

ពួកគេឆ្លើយថា៖ (ដោយសារតែ)ពួកយើងមិនធ្លាប់ស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកដែលប្រតិបត្ដិសឡាតឡើយ។

អាយ៉ាត់: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

ហើយពួកយើងក៏មិនធ្លាប់បានផ្ដល់អាហារដល់ជនក្រីក្រនោះដែរ។

អាយ៉ាត់: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

ហើយពួកយើងធ្លាប់និយាយមិនត្រឹមត្រូវជាមួយពួកដែលវង្វេង។

អាយ៉ាត់: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

ហើយពួកយើងធ្លាប់បានបដិសេធថ្ងៃបរលោក

អាយ៉ាត់: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

រហូតដល់សេចក្ដីស្លាប់បានមកដល់ពួកយើង។

អាយ៉ាត់: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

ហើយការធ្វើអន្ដរាគមន៍ពីបណ្ដាអ្នកធ្វើអន្តរាយទាំងឡាយ គឺគ្មានផ្តល់ជាប្រយោជន៍អ្វីដល់ពួកគេឡើយ។

អាយ៉ាត់: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

តើហេតុអ្វីទៅបានជាពួកគេ(ពួកមុស្ហរីគីន)ងាកចេញពីការដាស់រំលឹក(គម្ពីរគួរអាន)

អាយ៉ាត់: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

ពួកគេហាក់បីដូចជាសត្វលាដែលផ្អើលខ្លាំង

អាយ៉ាត់: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

ដែលវារត់គេចពីសត្វតោ។

អាយ៉ាត់: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

ផ្ទុយទៅវិញ បុគ្គលម្នាក់ៗក្នុងចំណោមពួកគេចង់ឱ្យគេផ្តល់ឲ្យនូវគម្ពីរមួយដែលល្បីសុសសាយ។

អាយ៉ាត់: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

មិនដូច្នោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេមិនខ្លាចថ្ងៃបរលោកឡើយ។

អាយ៉ាត់: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

ពិតប្រាកដណាស់ វា(គម្ពីរគួរអាន)ជាការដាស់រំឭក។

អាយ៉ាត់: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

ដូចនេះ ជនណាដែលចង់ទទួលការដាស់រំលឹក គេនឹងយកវាជាការដាស់រំលឹក។

អាយ៉ាត់: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

ហើយពួកគេមិនយកវាជាការដាស់រំលឹកនោះឡើយ លើកលែងតែអល់ឡោះមានចេតនាប៉ុណ្ណោះ។ ទ្រង់គឺជាអ្នកដែលគេត្រូវកោតខ្លាច និងជាអ្នកដែលអភ័យទោស។