ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់មុដដាស់សៀរ - ការបកប្រែជាភាសាខ្មែរ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាដ - លេខ​ទំព័រ 577 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

ហើយការធ្វើអន្ដរាគមន៍ពីបណ្ដាអ្នកធ្វើអន្តរាយទាំងឡាយ គឺគ្មានផ្តល់ជាប្រយោជន៍អ្វីដល់ពួកគេឡើយ។

អាយ៉ាត់: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

តើហេតុអ្វីទៅបានជាពួកគេ(ពួកមុស្ហរីគីន)ងាកចេញពីការដាស់រំលឹក(គម្ពីរគួរអាន)

អាយ៉ាត់: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

ពួកគេហាក់បីដូចជាសត្វលាដែលផ្អើលខ្លាំង

អាយ៉ាត់: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

ដែលវារត់គេចពីសត្វតោ។

អាយ៉ាត់: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

ផ្ទុយទៅវិញ បុគ្គលម្នាក់ៗក្នុងចំណោមពួកគេចង់ឱ្យគេផ្តល់ឲ្យនូវគម្ពីរមួយដែលល្បីសុសសាយ។

អាយ៉ាត់: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

មិនដូច្នោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេមិនខ្លាចថ្ងៃបរលោកឡើយ។

អាយ៉ាត់: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

ពិតប្រាកដណាស់ វា(គម្ពីរគួរអាន)ជាការដាស់រំឭក។

អាយ៉ាត់: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

ដូចនេះ ជនណាដែលចង់ទទួលការដាស់រំលឹក គេនឹងយកវាជាការដាស់រំលឹក។

អាយ៉ាត់: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

ហើយពួកគេមិនយកវាជាការដាស់រំលឹកនោះឡើយ លើកលែងតែអល់ឡោះមានចេតនាប៉ុណ្ណោះ។ ទ្រង់គឺជាអ្នកដែលគេត្រូវកោតខ្លាច និងជាអ្នកដែលអភ័យទោស។