対訳 章 アル＝ヒジュル章 - パシュトー語対訳 - サルフラズ - クルアーン百科事典

حجر

節: 1

الٓرٰ ۫— تِلْكَ اٰیٰتُ الْكِتٰبِ وَقُرْاٰنٍ مُّبِیْنٍ ۟

الر: دا د الهي کتاب د څرګند او ښکاره قرآن ایتونه دي.

節: 2

رُبَمَا یَوَدُّ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا لَوْ كَانُوْا مُسْلِمِیْنَ ۟

ډير ځلي به کافران هیله او ارزو کړي چې کاشکې هغوی هم مسلمانان وای.

節: 3

ذَرْهُمْ یَاْكُلُوْا وَیَتَمَتَّعُوْا وَیُلْهِهِمُ الْاَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُوْنَ ۟

ای محمده! پریږده يې چې خوراک وکړي، ګټې تر لاسه او اوږدې هیلي يې ښه مصروف وساتي ډيرژر به ورته پته ولګیږي.

節: 4

وَمَاۤ اَهْلَكْنَا مِنْ قَرْیَةٍ اِلَّا وَلَهَا كِتَابٌ مَّعْلُوْمٌ ۟

مونږ چې هر اولس تباه کړی د هغوی لپاره یوه ټاکلې نیټه لیکل شوې وه.

節: 5

مَا تَسْبِقُ مِنْ اُمَّةٍ اَجَلَهَا وَمَا یَسْتَاْخِرُوْنَ ۟

هیڅ امت له خپلې نیټې څخه نه وړاندې او نه ترې وروسته کیږي.

節: 6

وَقَالُوْا یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْ نُزِّلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ اِنَّكَ لَمَجْنُوْنٌ ۟ؕ

او کافران وايې چې: ای هغه سړیه چې اسماني پند درته راغلی دی ته خو سوچه لیونی یې.

節: 7

لَوْ مَا تَاْتِیْنَا بِالْمَلٰٓىِٕكَةِ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟

که ته رښتینی يې نو ولې مونږ ته ملایکې نه راولې؟

節: 8

مَا نُنَزِّلُ الْمَلٰٓىِٕكَةَ اِلَّا بِالْحَقِّ وَمَا كَانُوْۤا اِذًا مُّنْظَرِیْنَ ۟

( الله پاک ځواب ورکوي) چې مونږ ملایکې یوازې د یوې حقې او ثابتې خبرې لپاره راښکته کوو او بیا په هغه وخت کې هیچا ته مهلت نه ورکول کیږي.

節: 9

اِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَاِنَّا لَهٗ لَحٰفِظُوْنَ ۟

بې شکه چې ذکر مونږ نازل کړی دی او مونږ به يې ساتو.

節: 10

وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ فِیْ شِیَعِ الْاَوَّلِیْنَ ۟

او ای محمده! مونږ له تانه وړاندې هم په ډیرو ولسونو کې پیغمبران لیږلي دي.

節: 11

وَمَا یَاْتِیْهِمْ مِّنْ رَّسُوْلٍ اِلَّا كَانُوْا بِهٖ یَسْتَهْزِءُوْنَ ۟

او هر اولس ته چې پیغمبر راغلی دی هغوی پرې ملنډې او مسخرې کړي دي.

節: 12

كَذٰلِكَ نَسْلُكُهٗ فِیْ قُلُوْبِ الْمُجْرِمِیْنَ ۟ۙ

هو! په همدې توګه مونږ د مجرمانو په زړونو کې پر حق ملندو ته ځای ورکو.

節: 13

لَا یُؤْمِنُوْنَ بِهٖ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

نو دوی پرې ایمان نه راوړي په داسې حال کې چې د دواړو پخوانیو په هکله یوه لار جوړه شوي ده .

節: 14

وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَابًا مِّنَ السَّمَآءِ فَظَلُّوْا فِیْهِ یَعْرُجُوْنَ ۟ۙ

او بالفرض که مونږ دوي ته د اسمان دروازه خلاصه کړې وای نو دوی به په منډه پرې ورختل.

節: 15

لَقَالُوْۤا اِنَّمَا سُكِّرَتْ اَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَّسْحُوْرُوْنَ ۟۠

خامخا به يي ویلي وای چې په مونږ سترګې تړل شوي دي بلکې پر مونږ جادو شوی دی.

節: 16

وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِی السَّمَآءِ بُرُوْجًا وَّزَیَّنّٰهَا لِلنّٰظِرِیْنَ ۟ۙ

او مونږ په اسمان کې لوی او کلکې کلاګانې[۱] جوړې کړي او اسمان مو د کتونکو لپاره ښکلی کړی دی.

[۱] بروج د لغت له مخې کلکې کلا ته وايي دلته ترې ستوري یا د لمر، سپوږمۍ او د نورو ستورو، د حرکت مدار یا د هر شمسي نظام مدار مراد دی( فتح القدیر د امام الشوکاني).

節: 17

وَحَفِظْنٰهَا مِنْ كُلِّ شَیْطٰنٍ رَّجِیْمٍ ۟ۙ

او له رټل شوي شیطان نه مو پوره ژغورلی دی.

節: 18

اِلَّا مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَاَتْبَعَهٗ شِهَابٌ مُّبِیْنٌ ۟

مګر که کوم شیطان په غلا د کومې خبري د اوریدلو هڅه وکړي. نو یوه ځلانده پلوشه ورپسې شي.

節: 19

وَالْاَرْضَ مَدَدْنٰهَا وَاَلْقَیْنَا فِیْهَا رَوَاسِیَ وَاَنْۢبَتْنَا فِیْهَا مِنْ كُلِّ شَیْءٍ مَّوْزُوْنٍ ۟

او مونږ ځمکه غوړولې.، او په هغې کې مو غرونه ورټومبلي او هره زرغونه مو پکې په ټاکلې اندازه ټوکولې ده.

節: 20

وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِیْهَا مَعَایِشَ وَمَنْ لَّسْتُمْ لَهٗ بِرٰزِقِیْنَ ۟

او تاسو ته مو په ځمکه کې د ژوند بندوبست کړی او داسې نور څیزونه[۲] مو هم درکړي چې د هغوی د روزی بوج ستاسې په غاړه نه دی.

[۲] بله معنې يي ده په ځمکه کې مو ستاسې او د هغو څیزونو دروزۍ بندوبست کړی دی چې روزي يي ستاسې په غاړه نده لکه ماهیان او نور ځناور( فتح القدیر د امام الشوکاني).

節: 21

وَاِنْ مِّنْ شَیْءٍ اِلَّا عِنْدَنَا خَزَآىِٕنُهٗ ؗ— وَمَا نُنَزِّلُهٗۤ اِلَّا بِقَدَرٍ مَّعْلُوْمٍ ۟

او داسې شی نشته چې د هغه خزانه له مونږ سره نه وي. خو هر شی په یوه ټاکلې اندازه راښکته کوو.

節: 22

وَاَرْسَلْنَا الرِّیٰحَ لَوَاقِحَ فَاَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَاَسْقَیْنٰكُمُوْهُ ۚ— وَمَاۤ اَنْتُمْ لَهٗ بِخٰزِنِیْنَ ۟

بارداره ووونکي بادونه مونږ رالوزولي او له بره نه اوبه هم راښکته کړي او تاسو مې پرې ښه خړوبه کړي يې. او ددې شیانو خزانې ستاسې په لاس کې نه دي .

節: 23

وَاِنَّا لَنَحْنُ نُحْیٖ وَنُمِیْتُ وَنَحْنُ الْوٰرِثُوْنَ ۟

او همدا زه یم ژوندي کول او مړه کول او همدا مونږ ته به هر څه پاتې کیږي.

節: 24

وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِیْنَ مِنْكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَاْخِرِیْنَ ۟

له تاسې نه وړاندې تیر شوي ټول خلک مونږ ته معلوم دي او له تاسې نه وروسته راتلونکې هم مونږ ته معلوم دي.

節: 25

وَاِنَّ رَبَّكَ هُوَ یَحْشُرُهُمْ ؕ— اِنَّهٗ حَكِیْمٌ عَلِیْمٌ ۟۠

له شک نه وتلې خبره ده چې ستا رب به دغه ټول یو ځای ته راټولوي. په هر څه کې يي حکمت او په هر څه شه پوه دی.

節: 26

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَاٍ مَّسْنُوْنٍ ۟ۚ

او مونږ انسان له وچي کړنګیدونکې تورې ورستې خټې نه پیدا کړې و.

節: 27

وَالْجَآنَّ خَلَقْنٰهُ مِنْ قَبْلُ مِنْ نَّارِ السَّمُوْمِ ۟

او له هغه نه وړاندې مو د پیریانو پلارجان له سوزوونکي او وژونکي اور نه پیدا کړی و.

節: 28

وَاِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلٰٓىِٕكَةِ اِنِّیْ خَالِقٌۢ بَشَرًا مِّنْ صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَاٍ مَّسْنُوْنٍ ۟

او هغه را یاد کړه چې ستا رب ملایکو ته وویل: زه له وچې کړنکیدلي تورې او وروستې خټې نه یو بشر جوړوم.

節: 29

فَاِذَا سَوَّیْتُهٗ وَنَفَخْتُ فِیْهِ مِنْ رُّوْحِیْ فَقَعُوْا لَهٗ سٰجِدِیْنَ ۟

نو کله مې چې جوړ او خپل روح مې پکې پو کړ نو تاسې ټول ورته [۵] په سجده پریوزئ.

[۵] دا سجده د عبادت نه بلکې د احترام سجده وه او یا ادم مو قبله کړئ او سجده ما ته وکړئ لکه مونږ چې کعبي معظمي ته سجده کوو. ( فتح القدیر د امام الشوکاني).

節: 30

فَسَجَدَ الْمَلٰٓىِٕكَةُ كُلُّهُمْ اَجْمَعُوْنَ ۟ۙ

نو ټولو ملایکو سجده وکړه.

節: 31

اِلَّاۤ اِبْلِیْسَ ؕ— اَبٰۤی اَنْ یَّكُوْنَ مَعَ السّٰجِدِیْنَ ۟

پرته له ابلیس نه او هغه ونه منله چې د سجده کوونکو په ډله کې وګڼل شي.

節: 32

قَالَ یٰۤاِبْلِیْسُ مَا لَكَ اَلَّا تَكُوْنَ مَعَ السّٰجِدِیْنَ ۟

الله وفرمایل: ابلیسه! څه خبره وه چې ته له سجده کوونکو سره یو ځای نه شوې؟

節: 33

قَالَ لَمْ اَكُنْ لِّاَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهٗ مِنْ صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَاٍ مَّسْنُوْنٍ ۟

ابلیس وویل: له ما سره نه ښايې چې زه یو داسې چا ته سجده وکړم چې هغه تا له وچې کړنکیدلي تورې ورستې کړی شوې خټې نه جوړ کړی دی.

節: 34

قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَاِنَّكَ رَجِیْمٌ ۟ۙ

الله ورته وفرمایل: ته له دې ځایه ووځه ځکه چې ته رټل شوی یې.

節: 35

وَّاِنَّ عَلَیْكَ اللَّعْنَةَ اِلٰی یَوْمِ الدِّیْنِ ۟

او پر تا به د قیامت تر ورځې لعنت وي.

節: 36

قَالَ رَبِّ فَاَنْظِرْنِیْۤ اِلٰی یَوْمِ یُبْعَثُوْنَ ۟

ابلیس وویل: پروردګاره! ما ته تر هغې ورځې وخت راکړه چې خلک بیرته راپورته کولای شي.

節: 37

قَالَ فَاِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِیْنَ ۟ۙ

الله وفرمایل! تا ته وخت او مهلت دی.

節: 38

اِلٰی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُوْمِ ۟

تر هغې ورځې چې نیټه يې مونږ ته معلومه ده.

節: 39

قَالَ رَبِّ بِمَاۤ اَغْوَیْتَنِیْ لَاُزَیِّنَنَّ لَهُمْ فِی الْاَرْضِ وَلَاُغْوِیَنَّهُمْ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ

ابلیس وویل: پروردګاره! څنګهچې تا زه بې لارې کړم په همغه شان به زه دوی ته د ځمکې ډیر څیزونه ښکاره او ټول د مخې به له لارې واړوم.

節: 40

اِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِیْنَ ۟

خو یوازې ستا ځانګړي بنده ګان به رانه خلاص شي.

節: 41

قَالَ هٰذَا صِرَاطٌ عَلَیَّ مُسْتَقِیْمٌ ۟

الله وفرمایل: هو! همدا لار روغه رمټه ماته راغلې ده.

節: 42

اِنَّ عِبَادِیْ لَیْسَ لَكَ عَلَیْهِمْ سُلْطٰنٌ اِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغٰوِیْنَ ۟

زما په غوره بنده ګانو ستا هیڅ وس او توان نه رسي. یوازې پر هغو بې لارو ته برلاسی يې چې ستا مننه يي کړې ده.

節: 43

وَاِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ

او له تاسو ټولو سره جهنم وعده ده.

節: 44

لَهَا سَبْعَةُ اَبْوَابٍ ؕ— لِكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُوْمٌ ۟۠

دوزخ اووه دروازې لرې هره دروازه د جلا جلا خلکو لپاره ویشل شوې ده[۷]

[۷] اووه دروازې یعنې اووه طبقې لري یا اووه دروازې لري چې هره دروازه يې ځانګړي خلک ننوځي( البحر المحیط).

節: 45

اِنَّ الْمُتَّقِیْنَ فِیْ جَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ؕ

او بې شکه چې پرهیزګاران به په باغونو او چینو کې وي.

節: 46

اُدْخُلُوْهَا بِسَلٰمٍ اٰمِنِیْنَ ۟

( هغوی ته به وویل شي) جنتونو ته په روغه سټه ډاډمن ننه ووځئ.

節: 47

وَنَزَعْنَا مَا فِیْ صُدُوْرِهِمْ مِّنْ غِلٍّ اِخْوَانًا عَلٰی سُرُرٍ مُّتَقٰبِلِیْنَ ۟

د دوی په زړونو کې چې یو د بل په هکله څه خبری وي هغه به هم ترې وباسو. نو د ورونو په څیر به په تتختونو یو بل ته مخامخ ناست وي.

節: 48

لَا یَمَسُّهُمْ فِیْهَا نَصَبٌ وَّمَا هُمْ مِّنْهَا بِمُخْرَجِیْنَ ۟

هلته به ته له ستونزو سره مخ کیږي. او نه به له جنت څخه ویستلای شي.

節: 49

نَبِّئْ عِبَادِیْۤ اَنِّیْۤ اَنَا الْغَفُوْرُ الرَّحِیْمُ ۟ۙ

ای محمده! زما بنده ګانو ته اعلان وکړه چې زه بښونکی او مهربان یم.

節: 50

وَاَنَّ عَذَابِیْ هُوَ الْعَذَابُ الْاَلِیْمُ ۟

او زما عذاب هم خورا دردناک عذاب دی.

節: 51

وَنَبِّئْهُمْ عَنْ ضَیْفِ اِبْرٰهِیْمَ ۟ۘ

او د ابراهیم د میلمنو کیسه هم ورته وکړه.

節: 52

اِذْ دَخَلُوْا عَلَیْهِ فَقَالُوْا سَلٰمًا ؕ— قَالَ اِنَّا مِنْكُمْ وَجِلُوْنَ ۟

کله چې ابراهیم ته راغلل نو سلام يې پرې ووایه! ابرهیم وویل: مونږ در نه ډاریږو.

節: 53

قَالُوْا لَا تَوْجَلْ اِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلٰمٍ عَلِیْمٍ ۟

هغوی وویل: ډاریږه مه مونږ د یوه هوښیار هلک زیری درکوو.

節: 54

قَالَ اَبَشَّرْتُمُوْنِیْ عَلٰۤی اَنْ مَّسَّنِیَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُوْنَ ۟

ابراهیم وویل: ایا سره له دې چې زوړوالي راګیر کړی یم د ځوی زیری راکوئ؟ تاسې لږ وګورئ چې دا څه زیری دی؟

節: 55

قَالُوْا بَشَّرْنٰكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُنْ مِّنَ الْقٰنِطِیْنَ ۟

میلمنو وویل: مونږ په حقه زیری درکوو تاسې مایوسه کیږئ مه.

節: 56

قَالَ وَمَنْ یَّقْنَطُ مِنْ رَّحْمَةِ رَبِّهٖۤ اِلَّا الضَّآلُّوْنَ ۟

ابراهیم وویل: د خپل رب له رحمت نه خو یوازې بې لارې خلک مایوسه کیږي.

節: 57

قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ اَیُّهَا الْمُرْسَلُوْنَ ۟

ابراهیم پوښتنه وکړه چې ای د الله استازو! د کوم کار لپاره راغلي یاست؟

節: 58

قَالُوْۤا اِنَّاۤ اُرْسِلْنَاۤ اِلٰی قَوْمٍ مُّجْرِمِیْنَ ۟ۙ

هغوی وویل مونږ یوه مجرم قوم ته رالیږلي شوي یو.

節: 59

اِلَّاۤ اٰلَ لُوْطٍ ؕ— اِنَّا لَمُنَجُّوْهُمْ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ

ده چې مونږ به ټول ژغورو.

節: 60

اِلَّا امْرَاَتَهٗ قَدَّرْنَاۤ ۙ— اِنَّهَا لَمِنَ الْغٰبِرِیْنَ ۟۠

خو ښځه يې[۸] نه ځکه مونږ د هغې په هکله پریکړه کړې ده چې په پاتې کیدونکو کې به وي.

[۸] دا یاد ملایکو خبره ده. او یا د الله . دواړه صحیح دي( فتح القدیر د امام الشوکاني)

節: 61

فَلَمَّا جَآءَ اٰلَ لُوْطِ ١لْمُرْسَلُوْنَ ۟ۙ

کله چې استازي د لوط کورنۍ ته راغلل.

節: 62

قَالَ اِنَّكُمْ قَوْمٌ مُّنْكَرُوْنَ ۟

لوط ورته وویل: تاسو خو نا اشنا خلک يې.

節: 63

قَالُوْا بَلْ جِئْنٰكَ بِمَا كَانُوْا فِیْهِ یَمْتَرُوْنَ ۟

هغوی وویل: زمونږ انسانان نه بلکې پرښتي یو، او هغه څه مو درته راوړي دي چې ستا قوم پکې شکمن ؤ.

節: 64

وَاَتَیْنٰكَ بِالْحَقِّ وَاِنَّا لَصٰدِقُوْنَ ۟

او مونږ رښتیا وایو چې تا ته مو حق راوړی دی.

節: 65

فَاَسْرِ بِاَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ الَّیْلِ وَاتَّبِعْ اَدْبَارَهُمْ وَلَا یَلْتَفِتْ مِنْكُمْ اَحَدٌ وَّامْضُوْا حَیْثُ تُؤْمَرُوْنَ ۟

نو خپله کورنس د شپې په یوه برخه کې روانه او ته هم ورپسې شه او ستاسې یو تن هم باید شاته ونه ګوري او مخامخ همغه لور ته ولاړ شئ چې خکم يي درته کیږي.

節: 66

وَقَضَیْنَاۤ اِلَیْهِ ذٰلِكَ الْاَمْرَ اَنَّ دَابِرَ هٰۤؤُلَآءِ مَقْطُوْعٌ مُّصْبِحِیْنَ ۟

او په دې توګه مو لوط ته خپله اخرنۍ پریکړه واوره وله چې د سهار له ختلو سره جوخت به هغوی ريښې پرې کړای شي.

節: 67

وَجَآءَ اَهْلُ الْمَدِیْنَةِ یَسْتَبْشِرُوْنَ ۟

په همدې ترڅ کې د ښار خلک یو بل ته د زیري ورکولو له خوښۍ سره د لوط کور ته راغلل.

節: 68

قَالَ اِنَّ هٰۤؤُلَآءِ ضَیْفِیْ فَلَا تَفْضَحُوْنِ ۟ۙ

لوط ورته وویل دا زما میلمانه دي پام چې رسوا مې نه کړئ.

節: 69

وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَلَا تُخْزُوْنِ ۟

له الله نه وډار شئ او پام چې سپک مې نه کړئ.

節: 70

قَالُوْۤا اَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعٰلَمِیْنَ ۟

هغوی وویل: ایا ته مونږ نه وي منع کړی چې له خلکو سره به اړیکې نه ساتې؟

節: 71

قَالَ هٰۤؤُلَآءِ بَنَاتِیْۤ اِنْ كُنْتُمْ فٰعِلِیْنَ ۟ؕ

لوط وویل: که تاسې زما[۹] په وینا عمل کوئ نو زما لوڼې شته.

[۹] علماء وايې دلته مراد د قوم جینکۍ دي ځکه پیغمبر د ټول قوم د پلار حیثیت لري او ځیني نور وايي مراد ترې د هغه خپلې لورګانې دي( یعنې نکاح ورسره وکړئ ( فتح القدیر امام الشوکاني)

節: 72

لَعَمْرُكَ اِنَّهُمْ لَفِیْ سَكْرَتِهِمْ یَعْمَهُوْنَ ۟

ای محمده! ستا په عمر زما قسم دی چې دوی په خپله مستۍ کې خورا لالهانده وو.

節: 73

فَاَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ مُشْرِقِیْنَ ۟ۙ

لمر څرک یوې هیبت ناکې چیغې ونیول.

節: 74

فَجَعَلْنَا عَالِیَهَا سَافِلَهَا وَاَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ حِجَارَةً مِّنْ سِجِّیْلٍ ۟ؕ

هغه کلی مو په بل مخ واړاوه. او په اور پاخه کاڼې مو پرې ووروله.

節: 75

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیٰتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِیْنَ ۟

هو! په دې کیسه کې د پند اخیستونکو لپاره ډير دلایل شته دی.

節: 76

وَاِنَّهَا لَبِسَبِیْلٍ مُّقِیْمٍ ۟

او د لوط کلی د هغوی په سمه لار کې پروت دی.

節: 77

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً لِّلْمُؤْمِنِیْنَ ۟ؕ

دا پیښه د هغو لپاره چې په خبره باور کوي د عبرت درس دی.

節: 78

وَاِنْ كَانَ اَصْحٰبُ الْاَیْكَةِ لَظٰلِمِیْنَ ۟ۙ

او د ځنګل څښتنان هم تیري کوونکي وو.

節: 79

فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ ۘ— وَاِنَّهُمَا لَبِاِمَامٍ مُّبِیْنٍ ۟ؕ۠

نو مونږ له هغوی نه بدل واخیست او دا دواړه کلي د لوی لارې په سر پراته دي.

節: 80

وَلَقَدْ كَذَّبَ اَصْحٰبُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۙ

د حجر[۱۰] خلکو هم استازي درواغجن وګڼل.

[۱۰] د مدیني او شام ترمینځ دیوه ځای نوم دی( تفسیر الماوردی)

節: 81

وَاٰتَیْنٰهُمْ اٰیٰتِنَا فَكَانُوْا عَنْهَا مُعْرِضِیْنَ ۟ۙ

مونږ خپل دلایل ښه پوره ورکړل خو هغوی ترې مخ واړاوو.

節: 82

وَكَانُوْا یَنْحِتُوْنَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوْتًا اٰمِنِیْنَ ۟

هغوی په خورا ډاډمنه فضا کې ډبرې توګلې او کورونه يې ترې جوړول.

節: 83

فَاَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ مُصْبِحِیْنَ ۟ۙ

خو په پای کې سهار وختي یوې هیبت ناکې چیغې ونیول.

節: 84

فَمَاۤ اَغْنٰی عَنْهُمْ مَّا كَانُوْا یَكْسِبُوْنَ ۟ؕ

او ګټلي مال يې هیڅ ګټه ورته ونه رسوله.

節: 85

وَمَا خَلَقْنَا السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَاۤ اِلَّا بِالْحَقِّ ؕ— وَاِنَّ السَّاعَةَ لَاٰتِیَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِیْلَ ۟

او مونږ اسمانونه، ځمکه او ددې ترمینځ پراته څيزونه یوازې د حق پر بنسټ پیدا کړی دي. او د پریکړې ساعت هرو، مرو راتلونکی دی نو ای محمده! د دوی له بابیزو کړنو غوره مخ اړونه وکړه.

節: 86

اِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلّٰقُ الْعَلِیْمُ ۟

بې له شکه چې ستا رب د هر څه کوونکی او په هر څه ښه پوه دی.

節: 87

وَلَقَدْ اٰتَیْنٰكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِیْ وَالْقُرْاٰنَ الْعَظِیْمَ ۟

او پخه خبره ده چې مونږ تاته اوه تل تکراریدونکي[۱۱] ایتونه او او عظیم الشان قران درکړی دی.

[۱۱] مراد ترې د فاتحې سورت دی او مثاني ورته ځکه وايي:۱- د لمانځه په هر رکعت کې تکراریږي ۲- دا سورت د الله او بنده ترمینځ په دوه برخو ویشل شوی دی ۳- دوه ځلې نازل شوی دی یو ځل په مکه او بل په مدینه کې.

節: 88

لَا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْكَ اِلٰی مَا مَتَّعْنَا بِهٖۤ اَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِیْنَ ۟

او د هغو څیزونو په لورسترګې مه نیسه چې مونږ مختلفو [۱۲] کافرانو ته ورکړې دي او مه پرې خفه کیږه بس ته خپله خوا مومنانو ته نرمه کړه.

[۱۲] د کافرانو ډیر خیلونه دي کله یهود او... یا معنی يي ده چې کافرانو ته مې په دنیا کې هر ډول نعمتونه ورکړي دي ته ورپسی هوس مکوه.

節: 89

وَقُلْ اِنِّیْۤ اَنَا النَّذِیْرُ الْمُبِیْنُ ۟ۚ

او ووایه بې له شکه زه یو ښکاره ډاروونکی یم.

節: 90

كَمَاۤ اَنْزَلْنَا عَلَی الْمُقْتَسِمِیْنَ ۟ۙ

لکه چې پر تقسیم کوونکو مې عذاب نازل کړی وو( پر دوی به يي هم نازل کړم).

節: 91

الَّذِیْنَ جَعَلُوا الْقُرْاٰنَ عِضِیْنَ ۟

هغغوی چې قران يي ټوټه، ټوټه کړی وو.

節: 92

فَوَرَبِّكَ لَنَسْـَٔلَنَّهُمْ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ

نو ستا په رب مې لوړه ده چې له دې ټولو نه به پوښتنه وکړم.

節: 93

عَمَّا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟

چې څه يي کول.

節: 94

فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَاَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِیْنَ ۟

نو ای محمده! هغه څه په ډاګ کړه چې تا ته پرې امر کیږي او د مشرکانو هیڅ باک مه لره.

節: 95

اِنَّا كَفَیْنٰكَ الْمُسْتَهْزِءِیْنَ ۟ۙ

د ملنډو وهونکو لپاره مونږ درته بس یو

節: 96

الَّذِیْنَ یَجْعَلُوْنَ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهًا اٰخَرَ ۚ— فَسَوْفَ یَعْلَمُوْنَ ۟

هغوی چې له الله سره نور معبودان نیسي، نو ژر دی چې په خپله غلطۍ به پوه شي.

節: 97

وَلَقَدْ نَعْلَمُ اَنَّكَ یَضِیْقُ صَدْرُكَ بِمَا یَقُوْلُوْنَ ۟ۙ

او مونږ پوهیږو چې ستا زړه په هغو خبرو تنګیږي چې هغوی يې وايې.

節: 98

فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُنْ مِّنَ السّٰجِدِیْنَ ۟ۙ

نو ته د خپل رب تسبیح او ثنا وایه. او تل له سجده کوونکو څخه اوسه.

節: 99

وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتّٰی یَاْتِیَكَ الْیَقِیْنُ ۟۠

او د مرګ تر راتګ پورې د خپل رب عبادت کوه.