対訳 章 ユースフ章 - パシュトー語対訳 - ルゥワード翻訳事業センター - ページ番号 239 - クルアーン百科事典

節: 31

فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ اَرْسَلَتْ اِلَیْهِنَّ وَاَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَاً وَّاٰتَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِّنْهُنَّ سِكِّیْنًا وَّقَالَتِ اخْرُجْ عَلَیْهِنَّ ۚ— فَلَمَّا رَاَیْنَهٗۤ اَكْبَرْنَهٗ وَقَطَّعْنَ اَیْدِیَهُنَّ ؗ— وَقُلْنَ حَاشَ لِلّٰهِ مَا هٰذَا بَشَرًا ؕ— اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا مَلَكٌ كَرِیْمٌ ۟

نو كله چې د هغوى مكر (غيبت) يې واورېدلو، استازى يې ورواستولو او يو مجلس (د مېلمستيا) يې ورته چمتو كړ، او د هغوى هرې يوې ته يې يو چاكو وركړ، او بيا يې (يوسف ته) وويل: چې هغوى ته راووځه، نو كله چې وليدو، ډېر لوى (ښايست يې پكې) وموندو، خپل لاسونه يې غوڅ كړل او ويې ويل: الله لره پاكي ده، دا خو بشر نه دى، دا خو پرته له يوې لویې (عزتمندې) ملايكې بل څه نه دى.

節: 32

قَالَتْ فَذٰلِكُنَّ الَّذِیْ لُمْتُنَّنِیْ فِیْهِ ؕ— وَلَقَدْ رَاوَدْتُّهٗ عَنْ نَّفْسِهٖ فَاسْتَعْصَمَ ؕ— وَلَىِٕنْ لَّمْ یَفْعَلْ مَاۤ اٰمُرُهٗ لَیُسْجَنَنَّ وَلَیَكُوْنًا مِّنَ الصّٰغِرِیْنَ ۟

هغى وويل: دا هماغه كس دى چې تاسو پرې ملامتولم، او يقيناً د هغه د جلبولو هڅه مې كړې وه خو ځان يې وساتلو، او بيا هم كه هغه څه ونه كړي چې زه ورته امر كوم، حتماً به بندي او خوار ذليل كړى شي.

節: 33

قَالَ رَبِّ السِّجْنُ اَحَبُّ اِلَیَّ مِمَّا یَدْعُوْنَنِیْۤ اِلَیْهِ ۚ— وَاِلَّا تَصْرِفْ عَنِّیْ كَیْدَهُنَّ اَصْبُ اِلَیْهِنَّ وَاَكُنْ مِّنَ الْجٰهِلِیْنَ ۟

يوسف وويل: زما ربه دا بندې كېدل ماته له هغه څه ډېر غوره دي كوم ته چې مې دوى وربولي او كه ته د هغوى چل (مکر) له ما بل خوا و نه ګرځوې نو زه به ميلان ور وكړم او بيا به له جاهلانو اوسم.

節: 34

فَاسْتَجَابَ لَهٗ رَبُّهٗ فَصَرَفَ عَنْهُ كَیْدَهُنَّ ؕ— اِنَّهٗ هُوَ السَّمِیْعُ الْعَلِیْمُ ۟

نو خپل رب يې دعا قبوله کړه او د هغوى چلونه يې ترې وګرځول، بې شكه هماغه ډېر پوه اورېدونكى دى.

節: 35

ثُمَّ بَدَا لَهُمْ مِّنْ بَعْدِ مَا رَاَوُا الْاٰیٰتِ لَیَسْجُنُنَّهٗ حَتّٰی حِیْنٍ ۟۠

بيا هغوى ته دا (رايه) څرګنده شوه وروسته له دې چې څه نښانې يې وليدې چې تر يو مهاله يې خامخا بندي كړي.

節: 36

وَدَخَلَ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَیٰنِ ؕ— قَالَ اَحَدُهُمَاۤ اِنِّیْۤ اَرٰىنِیْۤ اَعْصِرُ خَمْرًا ۚ— وَقَالَ الْاٰخَرُ اِنِّیْۤ اَرٰىنِیْۤ اَحْمِلُ فَوْقَ رَاْسِیْ خُبْزًا تَاْكُلُ الطَّیْرُ مِنْهُ ؕ— نَبِّئْنَا بِتَاْوِیْلِهٖ ۚ— اِنَّا نَرٰىكَ مِنَ الْمُحْسِنِیْنَ ۟

او له ده سره بندې خانې ته دوه نور زلمي هم ننوتل، يو كس له هغو نه وويل: ما په خوب كې وليدل چې شراب زبېښم، بل وويل او ما وليدل چې په سر مې ډوډۍ اېښې وړم او مرغان يې خوري، موږ يې په معنا خبر كړه، يقيناً ته له ښو خلكو راته ښكاري.

節: 37

قَالَ لَا یَاْتِیْكُمَا طَعَامٌ تُرْزَقٰنِهٖۤ اِلَّا نَبَّاْتُكُمَا بِتَاْوِیْلِهٖ قَبْلَ اَنْ یَّاْتِیَكُمَا ؕ— ذٰلِكُمَا مِمَّا عَلَّمَنِیْ رَبِّیْ ؕ— اِنِّیْ تَرَكْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لَّا یُؤْمِنُوْنَ بِاللّٰهِ وَهُمْ بِالْاٰخِرَةِ هُمْ كٰفِرُوْنَ ۟

يوسف وويل: كوم خواړه چې دركول كيږى د هغه له راتګ څخه مخکې به يې تاسو په معنا خبر كړم دا له هغې پوهې څخه ده چې ما ته خپل رب راښوولې ده، بې شكه ما د هغو خلكو دين پريښى چې پر الله ايمان نه راوړي او همدوى له آخرته هم منكر دي.