Traduzione significati Sura Al-Mu’minûn - TRADUZIONE PERSIANA dell'Esegesi Sintetica del Nobile Corano - Numero di pagina 348 - Enciclopedia del Nobile Corano

Versetto: 90

بَلْ اَتَیْنٰهُمْ بِالْحَقِّ وَاِنَّهُمْ لَكٰذِبُوْنَ ۟

امر چنان‌که ادعا می‌کنید نیست، بلکه حقی‌که هیچ تردیدی در آن نیست نزدتان آمده است، و به‌راستی‌که شما در قراردادن شریک و فرزندی که برای الله ادعا می‌کنید دروغگو هستید، الله از این سخن شما بسیار برتر است.

Versetto: 91

مَا اتَّخَذَ اللّٰهُ مِنْ وَّلَدٍ وَّمَا كَانَ مَعَهٗ مِنْ اِلٰهٍ اِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ اِلٰهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ ؕ— سُبْحٰنَ اللّٰهِ عَمَّا یَصِفُوْنَ ۟ۙ

الله هیچ فرزندی نگرفته است آن‌گونه که کافران ادعا می‌کنند، و هیچ معبود برحقی همراه او نیست، و اگر به فرض معبود برحقی همراه او باشد به‌طور قطع هر معبودی سهمش را از آفرینش آنچه که آفریده بود می‌برد، و به یقین بعضی از آنها بر بعضی دیگر چیره می‌شدند، آن‌گاه نظام هستی فاسد می‌شد، اما واقعیت آن است که ذره‌ای از این موارد روی نداده است، پس دلالت دارد بر اینکه معبود برحق ذات یگانه‌ای است که همان الله یکتا است، و از فرزند و شریک که مشرکان او تعالی را با آن توصیف می‌کنند پاک و مقدس است و سزاوارش نیست.

Versetto: 92

عٰلِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعٰلٰی عَمَّا یُشْرِكُوْنَ ۟۠

دانای تمام آنچه از مخلوقاتش نهان است، و دانای تمام آنچه که با حواس، دیده و درک می‌شود می‌باشد، و ذره‌ای از آن بر او پوشیده نمی‌ماند، پس او سبحانه برتر است از اینکه شریکی داشته باشد.

Versetto: 93

قُلْ رَّبِّ اِمَّا تُرِیَنِّیْ مَا یُوْعَدُوْنَ ۟ۙ

- ای رسول- بگو: پروردگارا اگر در مورد این مشرکان عذابی را که به آنها وعده داده شده است به من بنمایانی.

Versetto: 94

رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِیْ فِی الْقَوْمِ الظّٰلِمِیْنَ ۟

پروردگارا اگر آنها را کیفر دهی و من آن را ببینم پس در مورد آنها شتاب نکن تا عذابی که به آنها می‌رسد مرا نیز دربرگیرد.

Versetto: 95

وَاِنَّا عَلٰۤی اَنْ نُّرِیَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقٰدِرُوْنَ ۟

به تحقیق که ما می‌توانیم عذابی را که به آنها وعده می‌دهیم به تو بنمایانیم و تو آن را ببینی، و نه از این کار و نه از هیچ کار دیگری ناتوان نیستیم.

Versetto: 96

اِدْفَعْ بِالَّتِیْ هِیَ اَحْسَنُ السَّیِّئَةَ ؕ— نَحْنُ اَعْلَمُ بِمَا یَصِفُوْنَ ۟

- ای رسول- هرکسی را ‌که به تو بدی می‌کند با خصلتی که نیکوتر است دفع کن؛ یعنی از او درگذر، و در برابر آزارش شکیبایی کن، ما به شرک و تکذیبی که توصیف می‌کنند، و به آنچه که سزاوار تو نیست مانند سحر و جنون که تو را توصیف می‌کنند آگاه‌تریم.

Versetto: 97

وَقُلْ رَّبِّ اَعُوْذُ بِكَ مِنْ هَمَزٰتِ الشَّیٰطِیْنِ ۟ۙ

و بگو: پروردگارا از فتنه‌انگیزی‌ها و وسوسه‌های شیاطین به تو پناه می‌برم.

Versetto: 98

وَاَعُوْذُ بِكَ رَبِّ اَنْ یَّحْضُرُوْنِ ۟

و پروردگارا به تو پناه می‌برم از اینکه در چیزی از کارهایم نزد من حاضر شوند.

Versetto: 99

حَتّٰۤی اِذَا جَآءَ اَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُوْنِ ۟ۙ

تا آن‌گاه که مرگ یکی از این مشرکان فرا رسد، و آنچه را بر او نازل می‌شود ببیند. با پشیمانی از آنچه از عمرش تباه شده، و از آنچه در حق الله کوتاهی کرده است می‌گوید: پروردگارا مرا به زندگی دنیا بازگردان.

Versetto: 100

لَعَلِّیْۤ اَعْمَلُ صَالِحًا فِیْمَا تَرَكْتُ كَلَّا ؕ— اِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَآىِٕلُهَا ؕ— وَمِنْ وَّرَآىِٕهِمْ بَرْزَخٌ اِلٰی یَوْمِ یُبْعَثُوْنَ ۟

امید است که اگر به آن بازگردم عمل نیک، انجام دهم. هرگز، چنان که می خواهد، نمی شود، بلکه مجرد سخنی است که او به زبان می آورد، چرا که اگر به زندگی دنیا بازگردانده شود به طور قطع به وعده اش وفا نخواهد کرد، و این مردگان تا روز رستاخیز و بعثت در برزخی میان دنیا و آخرت خواهند ماند. پس به دنیا بازگردانده نمی شوند تا تقصیراتشان را جبران کنند، و آنچه را تباه کرده اند، اصلاح کنند.

Versetto: 101

فَاِذَا نُفِخَ فِی الصُّوْرِ فَلَاۤ اَنْسَابَ بَیْنَهُمْ یَوْمَىِٕذٍ وَّلَا یَتَسَآءَلُوْنَ ۟

پس چون فرشتۀ مسئول اعلام قیامت، بار دوم در صور بدمد، آن‌گاه به‌سبب مناظر هولناک آخرت نسبت‌های خویشاوندی میان‌شان نیست که به آن تفاخر ورزند، و به خاطر مشغول‌شدن به آنچه که آنها را آشفته ساخته است از حال یکدیگر نمی‌پرسند.

Versetto: 102

فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِیْنُهٗ فَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْمُفْلِحُوْنَ ۟

پس هرکس کفۀ ترازوی او با برتری نیکی‌هایش بر بدهی‌هایش سنگین باشد، آنها با دستیابی به مطلوب خویش، و نجات از وحشت و هلاکت، همان رستگاران هستند.

Versetto: 103

وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِیْنُهٗ فَاُولٰٓىِٕكَ الَّذِیْنَ خَسِرُوْۤا اَنْفُسَهُمْ فِیْ جَهَنَّمَ خٰلِدُوْنَ ۟ۚ

و هرکس که کفۀ ترازوی او با برتری بدی‌هایش بر نیکی‌هایش سبک باشد، آنها همان کسانی هستند که با انجام اموری که به آنها زیان می‌رساند، و ترک ایمان و عمل صالح که به آنها نفع می‌رساند خودشان را تباه می‌سازند، پس آنها در آتش جهنم ماندگار هستند، و هرگز از آن درآورده نمی‌شوند.

Versetto: 104

تَلْفَحُ وُجُوْهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِیْهَا كٰلِحُوْنَ ۟

آتش چهره‌های‌شان را می‌سوزاند، و لب‌های بالا و پایین آنها به‌سبب شدت کشیدگی شدید از دندان‌های‌شان جدا می‌شود.

Insegnamenti tratti dai versetti:

• الاستدلال باستقرار نظام الكون على وحدانية الله.

استدلال به ثبات و آرامش نظام هستی بر یگانگی الله.

• إحاطة علم الله بكل شيء.

احاطۀ علم الله به همه چیز.

• معاملة المسيء بالإحسان أدب إسلامي رفيع له تأثيره البالغ في الخصم.

نیکی‌ به بدکار، یک ادب والای اسلامی است که تاثیر بزرگی بر دشمن دارد.

• ضرورة الاستعاذة بالله من وساوس الشيطان وإغراءاته.

ضرورت پناه‌بردن به الله از وسوسه‌ها و فریب‌های شیطان.