Traduzione significati Versetto 192 Sura Al ‘Imrân - TRADUZIONE PASHTU dell’Esegesi Sintetica del Nobile Corano - Enciclopedia del Nobile Corano

Versetto: 192

رَبَّنَاۤ اِنَّكَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ اَخْزَیْتَهٗ ؕ— وَمَا لِلظّٰلِمِیْنَ مِنْ اَنْصَارٍ ۟

نو پس ته چې څوک داخل کړې اور ته -ای ربه- له خپلو بندګانو څخه نو یقینا هغه تا سپک کړ او رسوا دې کړ، او نشته ظالمانو لره د قیامت په ورځ څوک مرستندوی چې د الله تعالی له عذاب او سزا څخه یې وژغوري.

Insegnamenti tratti dai versetti:

• من صفات علماء السوء من أهل الكتاب: كتم العلم، واتباع الهوى، والفرح بمدح الناس مع سوء سرائرهم وأفعالهم.

د اهل کتابو د بدو عالمانو له ځانګړتیاوو څخه ځنې یې عبارت دي له: د علم پټول، د خواهشاتو پیروي کول او د خپلو ناوړه رازونو او کړنو سره سره د خلکو په ستاینه خوشحاله کیدل.

• التفكر في خلق الله تعالى في السماوات والأرض وتعاقب الأزمان يورث اليقين بعظمة الله وكمال الخضوع له عز وجل.

په اسمانونو او زمکه کې د الله تعالی په مخلوقاتو کې فکر کول او د وخت اوختل راوختل انسان ته د الله تعالی پر لوی والي باور ورپه برخه کوي او په پوره توګه هغه ته تسلمیږي.

• دعاء الله وخضوع القلب له تعالى من أكمل مظاهر العبودية.

د الله تعالی نه دعا غوښتل او هغه ته د زړه عاجزي کول د پوره بندګۍ نښه ده.