Fassarar Ma'anoni Sura Almudaffifeen - Fassara da harshan Tajikanci- Cibiyar fassara ta Ruwwad - Lambar shafi 588 - Kundin Alqurani Mai girma

Aya: 5

لِيَوۡمٍ عَظِيمٖ

Дар рӯзе бузург?

Aya: 6

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

[Ҳамон] Рӯзе, ки мардум дар пешгоҳи Парвардигори ҷаҳониён меистанд

Aya: 7

كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٖ

Ҳаргиз чунин нест [ки кофирон пиндоштаанд]! Ба ростӣ, ки номаи [аъмоли] бадкорон дар сиҷҷин аст

Aya: 8

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سِجِّينٞ

Ва ту чи донӣ, ки сиҷҷин чист?

Aya: 9

كِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

Китобест, ки [аъмоли бадкорон дар он] навишта шудааст

Aya: 10

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!

Aya: 11

ٱلَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

Онон, ки рӯзи ҷазоро [инкор ва] такзиб мекунанд

Aya: 12

وَمَا يُكَذِّبُ بِهِۦٓ إِلَّا كُلُّ مُعۡتَدٍ أَثِيمٍ

Ва ҷуз ситамкорони гунаҳкор [касе] он [рӯз]-ро такзиб намекунад

Aya: 13

إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ءَايَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Ҳангоме ки оёти Мо бар ӯ тиловат шавад, гӯяд: «[Ин] Афсонаҳои гузаштагон аст»

Aya: 14

كَلَّاۖ بَلۡۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

Ҳаргиз чунин нест [ки онҳо гумон мекунанд]; балки [ба сабаби] он чӣ кардаанд, бар дилҳояшон зангор бастааст

Aya: 15

كَلَّآ إِنَّهُمۡ عَن رَّبِّهِمۡ يَوۡمَئِذٖ لَّمَحۡجُوبُونَ

Ҳаргиз чунин нест [ки онҳо мепиндоранд]. Бе гумон, онон дар он рӯз аз [дидори] Парвардигорашон маҳруманд

Aya: 16

ثُمَّ إِنَّهُمۡ لَصَالُواْ ٱلۡجَحِيمِ

Ва [баъд аз ҳисоб] мусалламан вориди дузах мешаванд

Aya: 17

ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

Онгоҳ ба эшон гуфта мешавад: «Ин [оташ] ҳамон чизест, ки онро такзиб мекардед»

Aya: 18

كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡأَبۡرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ

Ҳаргиз чунин нест [ки онҳо мепиндоранд]; бе гумон, номаи [аъмоли] накукорон дар «илиййин» аст

Aya: 19

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا عِلِّيُّونَ

Ва ту чи донӣ, ки «илиййин» чист?

Aya: 20

كِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

Китобест, ки [аъмоли бадкорон дар он] навишта шудааст

Aya: 21

يَشۡهَدُهُ ٱلۡمُقَرَّبُونَ

Ки муқаррабони [даргоҳи илоҳӣ] бар он ҳозир шаванд [ва гувоҳӣ диҳанд]

Aya: 22

إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٍ

Ҳамоно накукорон дар неъмат [-ҳои биҳишт] ҳастанд

Aya: 23

عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ

Бар тахтҳо [такя зада ва] менигаранд

Aya: 24

تَعۡرِفُ فِي وُجُوهِهِمۡ نَضۡرَةَ ٱلنَّعِيمِ

Хуррамӣ ва нишоти неъматро дар чеҳраҳояшон [мебинӣ ва] мешиносӣ

Aya: 25

يُسۡقَوۡنَ مِن رَّحِيقٖ مَّخۡتُومٍ

Онҳо аз шароби ноби муҳршуда [нӯшонида ва] сероб мешаванд

Aya: 26

خِتَٰمُهُۥ مِسۡكٞۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلۡيَتَنَافَسِ ٱلۡمُتَنَٰفِسُونَ

Муҳре, ки бар он ниҳодашуда аз мушк аст ва дар ин [шароб ва дигар неъматҳои биҳиштӣ] муштоқон [-и раҳмат] бояд бар якдигар пешӣ гиранд

Aya: 27

وَمِزَاجُهُۥ مِن تَسۡنِيمٍ

Ва омезааш аз тасним аст

Aya: 28

عَيۡنٗا يَشۡرَبُ بِهَا ٱلۡمُقَرَّبُونَ

[Ҳамон] чашмае, ки муқаррабон [-и даргоҳи илоҳӣ] аз он менӯшанд

Aya: 29

إِنَّ ٱلَّذِينَ أَجۡرَمُواْ كَانُواْ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يَضۡحَكُونَ

Ҳамоно касоне, ки ҷурму гуноҳ карданд, пайваста [дар дунё] бар касоне, ки имон оварда буданд, механдиданд

Aya: 30

وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمۡ يَتَغَامَزُونَ

Ва ҳар гоҳ [муъминон] аз канорашон мегузаштанд, бо чашму абрӯ ба ҳам ишора мекарданд [ва ононро ба сухрия мегирифтанд]

Aya: 31

وَإِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمُ ٱنقَلَبُواْ فَكِهِينَ

Ва чун ба сӯйи хонаводаи худ бозмегаштанд, [ба хотири тамасхури муъминон] шодмону хандон буданд

Aya: 32

وَإِذَا رَأَوۡهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَضَآلُّونَ

Ва ҳангоме ки муъминонро медиданд, мегуфтанд: «Бе гумон, инон гумроҳонанд»

Aya: 33

وَمَآ أُرۡسِلُواْ عَلَيۡهِمۡ حَٰفِظِينَ

Дар ҳоле ки онон барои муроқибат [ва нигаҳбонӣ] бар муъминон фиристода нашуда буданд