Fassarar Ma'anoni Aya 110 Sura Yusuf - Fassarar Poshto - Sarfaraz - Kundin Alqurani Mai girma

Aya: 110

حَتّٰۤی اِذَا اسْتَیْـَٔسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوْۤا اَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوْا جَآءَهُمْ نَصْرُنَا ۙ— فَنُجِّیَ مَنْ نَّشَآءُ ؕ— وَلَا یُرَدُّ بَاْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِیْنَ ۟

د پخوانیو امتونو خبره ان تر دې رسیدلي وه چې رسولان به مایوسه او قوم به ګومان کاوو چې رسول ورته درواغ [۱۴] ویلي دي په ناڅاپي توګه پیغمبرانو ته زمونږ مرسته راغلې او هغه چا ته نجات ورکړای شوی چې زمونږ خوښه وه. او له بد کارانو نه زمونږ د عذاب مخه هیڅکله نه شي اړول کیدای.

[۱۴] رسول يي ورته درواغ ویلي که ایمان رانه وړي عذاب به پرې راشي او یايي معنا ده چې د رسولانو باور راغی چې دوراغجن وګڼل شول( ابن جریر الطبری).