Prijevod značenja Sura Sebe - Perzijski prijevod sažetog tefsira Plemenitog Kur'ana - Broj stranice 430 - Enciklopedija Kur'ana

Ajet: 15

لَقَدْ كَانَ لِسَبَاٍ فِیْ مَسْكَنِهِمْ اٰیَةٌ ۚ— جَنَّتٰنِ عَنْ یَّمِیْنٍ وَّشِمَالٍ ؕ۬— كُلُوْا مِنْ رِّزْقِ رَبِّكُمْ وَاشْكُرُوْا لَهٗ ؕ— بَلْدَةٌ طَیِّبَةٌ وَّرَبٌّ غَفُوْرٌ ۟

به‌طور قطع برای قبیلۀ سبأ در محل سکونت‌شان که در آن اقامت داشتند نشانه‌ای آشکار بر قدرت الله و نعمت‌بخشی او تعالی بر آنها بود؛ یعنی دو باغ: یکی در سمت راست، و دیگری در سمت چپ، و به آنها گفتیم: از روزی پروردگارتان بخورید، و در برابر نعمت‌هایش از او سپاسگزاری کنید؛ این است شهری خوش و پاکیزه، و الله پروردگاری است که گناهان کسی را که به‌سوی او توبه کند می‌آمرزد.

Ajet: 16

فَاَعْرَضُوْا فَاَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ سَیْلَ الْعَرِمِ وَبَدَّلْنٰهُمْ بِجَنَّتَیْهِمْ جَنَّتَیْنِ ذَوَاتَیْ اُكُلٍ خَمْطٍ وَّاَثْلٍ وَّشَیْءٍ مِّنْ سِدْرٍ قَلِیْلٍ ۟

اما از سپاسگزاری الله و ایمان به رسولانش روی گرداندند، پس آنها را با تبدیل نعمت‌های‌شان به عقوبت مجازات کردیم، و سیلی نابودگر بر آنها فرستادیم که سدشان را خراب کرد و مزرعه‌های‌شان را غرق ساخت، و دو باغ مُثمر آنها را به دو باغ با میوۀ تلخ، و درخت شورِگز غیر مثمر، و اندکی درخت سدر تبدیل کردیم.

Ajet: 17

ذٰلِكَ جَزَیْنٰهُمْ بِمَا كَفَرُوْا ؕ— وَهَلْ نُجٰزِیْۤ اِلَّا الْكَفُوْرَ ۟

این تبدیل- که وقتی صاحب نعمت‌ها بودند حاصل شد- به‌سبب کفر و رویگردانی آنها از شکر نعمت‌ها بود، و با این عذاب سخت، جز کسانی را که نعمت‌های الله را انکار کنند و از او سبحانه ناسپاسی کنند مجازات نمی‌کنیم.

Ajet: 18

وَجَعَلْنَا بَیْنَهُمْ وَبَیْنَ الْقُرَی الَّتِیْ بٰرَكْنَا فِیْهَا قُرًی ظَاهِرَةً وَّقَدَّرْنَا فِیْهَا السَّیْرَ ؕ— سِیْرُوْا فِیْهَا لَیَالِیَ وَاَیَّامًا اٰمِنِیْنَ ۟

و در میان اهالی سبأ در یمن و شهرهای شام که در آنها برکت نهادیم شهرهایی نزدیک به هم قرار دادیم، و گردش در میان آنها را به گونه‌ای مقدر کردیم که بدون مشقت از شهری به شهر دیگر مسافرت می‌کردند تا به شام می‌رسیدند، و به آنها گفتیم: آنچه خواستید شب یا روز در امنیت از دشمن و گرسنگی و تشنگی در آنها بگردید.

Ajet: 19

فَقَالُوْا رَبَّنَا بٰعِدْ بَیْنَ اَسْفَارِنَا وَظَلَمُوْۤا اَنْفُسَهُمْ فَجَعَلْنٰهُمْ اَحَادِیْثَ وَمَزَّقْنٰهُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیٰتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُوْرٍ ۟

اما از این نعمت الله که مسافت‌ها را برای‌شان نزدیک کرده بود ناسپاسی کردند، و گفتند: پروردگارا با برداشتن این شهرها، میان سفرهایمان فاصله بینداز تا رنج سفر را بچشیم، و امتیاز شترهای سواری ‌دهنده‌مان آشکار گردد، و با ناسپاسی نعمت الله و رویگردانی از شکر او تعالی و حسادت‌ ورزیدن به فقرای‌شان بر خود ستم کردند. پس آنها را موضوع سخنان قصه‌ها گردانیدیم که آیندگان در مورد آنها با یکدیگر سخن می‌گفتند، و آنها را سخت در شهرها تار و مار کردیم، به‌گونه‌ای که نمی‌توانستند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، به‌راستی‌که در این امر- یعنی نعمت‌بخشی بر اهالی سبأ و سپس گرفتن انتقام از آنها به‌سبب کفر و ناسپاسی‌شان- پندی است برای هرکس که بر طاعت الله و از نافرمانی او و در برابر مصیبت شکیبایی می‌کند، و شکر نعمت‌هایی را که الله بر او ارزانی داشته است به جای می‌آورد.

Ajet: 20

وَلَقَدْ صَدَّقَ عَلَیْهِمْ اِبْلِیْسُ ظَنَّهٗ فَاتَّبَعُوْهُ اِلَّا فَرِیْقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟

و به‌طور قطع ابلیس این گمان خود را که می‌تواند آنها را بفریبد و از حق گمراه سازد در مورد آنها عملی کرد، و در کفر و گمراهی از او پیروی کردند، جز گروهی از مؤمنان که با پیروی‌ نکردن از ابلیس او را نومید کردند.

Ajet: 21

وَمَا كَانَ لَهٗ عَلَیْهِمْ مِّنْ سُلْطٰنٍ اِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ یُّؤْمِنُ بِالْاٰخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِیْ شَكٍّ ؕ— وَرَبُّكَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ حَفِیْظٌ ۟۠

و ابلیس هيچ گونه تسلّطى بر آنان نداشت تا به زور گمراهشان کند، بلکه فقط گناهان را برایشان می آراست و آنان را فریب می داد. مگر برای آشکار ساختن حال كسى که به آخرت و جزای آن ايمان دارد و کسی که درباره ی آن متردد است، به او اجازه ی فریب دادن، دادیم. -ای پیامبر- پروردگارت حافظ و نگهبان همه چیز است، اعمال بندگانش را حفظ و ثبت می کند، و در برابر آن سزا و پاداششان خواهد داد.

Ajet: 22

قُلِ ادْعُوا الَّذِیْنَ زَعَمْتُمْ مِّنْ دُوْنِ اللّٰهِ ۚ— لَا یَمْلِكُوْنَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ فِی السَّمٰوٰتِ وَلَا فِی الْاَرْضِ وَمَا لَهُمْ فِیْهِمَا مِنْ شِرْكٍ وَّمَا لَهٗ مِنْهُمْ مِّنْ ظَهِیْرٍ ۟

- ای رسول- به این مشرکان بگو: کسانی را که گمان می‌کنید آنها به جای الله معبودهای‌تان هستند صدا بزنید تا به شما سود برسانند یا آسیب را از شما بزدایند، اما آنها هم‌وزن ذره‌ای نه در آسمان‌ها و نه در زمین مالک نیستند، و در آن هیچ شراکتی با الله ندارند، الله هیچ دستیاری ندارد که به او یاری رساند، زیرا او تعالی از شریکان و دستیاران بی‌نیاز است.

Poruke i pouke ajeta na ovoj stranici:

• الشكر يحفظ النعم، والجحود يسبب سلبها.

سپاسگزاری، نعمت‌ها را حفظ می‌کند و ناسپاسی، سبب نابودی آنها می‌شود.

• الأمن من أعظم النعم التي يمتنّ الله بها على العباد.

امنیت از بزرگ‌ترین نعمت‌هایی است که الله به بندگانش می‌بخشد.

• الإيمان الصحيح يعصم من اتباع إغواء الشيطان بإذن الله.

ایمان صحیح، به اذن الله از پیرویِ فریبکاریِ شیطان محافظت می‌کند.

• ظهور إبطال أسباب الشرك ومداخله كالزعم بأن للأصنام مُلْكًا أو مشاركة لله، أو إعانة أو شفاعة عند الله.

ظهور اِبطال اسباب و ورودی‌های شرک مانند ادعا به اینکه بت‌ها فرمانروایی یا مشارکتی همراه الله، یا کمک‌رسانی یا شفاعتی نزد الله دارند.