Prijevod značenja Sura El-Hadždž - Perzijski prijevod sažetog tefsira Plemenitog Kur'ana - Broj stranice 337 - Enciklopedija Kur'ana

Ajet: 39

اُذِنَ لِلَّذِیْنَ یُقٰتَلُوْنَ بِاَنَّهُمْ ظُلِمُوْا ؕ— وَاِنَّ اللّٰهَ عَلٰی نَصْرِهِمْ لَقَدِیْرُ ۟ۙ

الله به مؤمنانی که مشرکان با آنها می‌جنگند، به‌سبب ستم دشمنان‌شان که بر آنها واقع شده است اجازه قتال داده است، و به‌راستی‌که الله بر پیروزی مؤمنان بر دشمنان آنها بدون قتال هم تواناست، اما حکمت او تعالی اقتضا کرده که مؤمنان را با قتال کافران بیازماید.

Ajet: 40

١لَّذِیْنَ اُخْرِجُوْا مِنْ دِیَارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ اِلَّاۤ اَنْ یَّقُوْلُوْا رَبُّنَا اللّٰهُ ؕ— وَلَوْلَا دَفْعُ اللّٰهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِیَعٌ وَّصَلَوٰتٌ وَّمَسٰجِدُ یُذْكَرُ فِیْهَا اسْمُ اللّٰهِ كَثِیْرًا ؕ— وَلَیَنْصُرَنَّ اللّٰهُ مَنْ یَّنْصُرُهٗ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَقَوِیٌّ عَزِیْزٌ ۟

همان کسانی‌که کافران آنها را ستمکارانه از خانه‌های‌شان راندند، بدون اینکه جرمی مرتکب شده باشند مگر اینکه گفتند: پروردگار ما الله است، پروردگاری جز او نداریم. و اگر الله قتالی را که برای پیامبران و مؤمنان تشریع کرده تشریع نکرده بود به‌طور قطع بر اماکن عبادت تجاوز می‌کردند، آن‌گاه صومعه‌های راهبان، و کلیساهای نصاری، و معابد یهودیان، و مساجد مسلمانان که برای نماز آماده شده است، و مسلمانان در آنها الله را بسیار یاد می‌کنند ویران می‌کردند، و به‌طور قطع، الله کسی‌که دین و پیامبرش را یاری رساند یاری می‌کند، زیرا الله بر یاری کسی‌که دینش را یاری رساند تواناست، و ذات شکست‌ناپذیری است که هیچ‌کس بر او چیره نمی‌گردد.

Ajet: 41

اَلَّذِیْنَ اِنْ مَّكَّنّٰهُمْ فِی الْاَرْضِ اَقَامُوا الصَّلٰوةَ وَاٰتَوُا الزَّكٰوةَ وَاَمَرُوْا بِالْمَعْرُوْفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ ؕ— وَلِلّٰهِ عَاقِبَةُ الْاُمُوْرِ ۟

اینها که وعدۀ یاری به آنها داده شده است همان کسانی هستند که اگر آنها را با پیروزی بر دشمنان‌شان در زمین قدرت دهیم نماز را به کامل‌ترین وجه برپا می‌دارند، و زکات اموال‌شان را می‌دهند، و به آنچه که شریعت به آن امر کرده امر می‌کنند، و از آنچه که شریعت از آن نهی کرده نهی می‌کنند، و مرجع کارها در پاداش و کیفر بر آنها فقط از آنِ الله است.

Ajet: 42

وَاِنْ یُّكَذِّبُوْكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوْحٍ وَّعَادٌ وَّثَمُوْدُ ۟ۙ

و - ای رسول- اگر قومت تو را تکذیب کنند، شکیبایی کن زیرا تو نخستین رسولی نیستی که قومش او را تکذیب کردند، و قبل از قوم تو قوم نوح، نوح علیه السلام را، و قوم عاد هود علیه السلام را، و قوم ثمود صالح علیه السلام را تکذیب کرده‌اند.

Ajet: 43

وَقَوْمُ اِبْرٰهِیْمَ وَقَوْمُ لُوْطٍ ۟ۙ

و قوم ابراهیم، ابراهیم علیه السلام را و قوم لوط، لوط علیه السلام را تکذیب کردند.

Ajet: 44

وَّاَصْحٰبُ مَدْیَنَ ۚ— وَكُذِّبَ مُوْسٰی فَاَمْلَیْتُ لِلْكٰفِرِیْنَ ثُمَّ اَخَذْتُهُمْ ۚ— فَكَیْفَ كَانَ نَكِیْرِ ۟

و اصحاب مدین شعیب علیه السلام را، و فرعون و قومش موسی علیه السلام را تکذیب کردند، آن‌گاه کیفر اقوام‌شان را برای نزدیک ‌ساختنِ تدریجی آنها به عذاب به تأخیر انداختم، سپس آنها را به عذاب گرفتم، پس بیندیش چگونه کارشان را نپسندیدم، که آنها را به‌سبب کفرشان نابود کرده‌ام.

Ajet: 45

فَكَاَیِّنْ مِّنْ قَرْیَةٍ اَهْلَكْنٰهَا وَهِیَ ظَالِمَةٌ فَهِیَ خَاوِیَةٌ عَلٰی عُرُوْشِهَا ؗ— وَبِئْرٍ مُّعَطَّلَةٍ وَّقَصْرٍ مَّشِیْدٍ ۟

پس چه بسیار شهرهایی را - درحالی‌که به‌سبب کفرشان ستمکار بودند- با عذابی ریشه‌کن نابود کردیم، و خانه‌های‌شان ویران و خالی از سکنه است، و چه بسیار پیرامونِ چاه‌هایی که از آب‌آورانش که نابود شده‌اند خالی است، و چه بسیار کاخ‌های مرتفع و مجللی که ساکنانش از عذاب محفوظ نماندند.

Ajet: 46

اَفَلَمْ یَسِیْرُوْا فِی الْاَرْضِ فَتَكُوْنَ لَهُمْ قُلُوْبٌ یَّعْقِلُوْنَ بِهَاۤ اَوْ اٰذَانٌ یَّسْمَعُوْنَ بِهَا ۚ— فَاِنَّهَا لَا تَعْمَی الْاَبْصَارُ وَلٰكِنْ تَعْمَی الْقُلُوْبُ الَّتِیْ فِی الصُّدُوْرِ ۟

آیا اینها که آنچه را رسول صلی الله علیه وسلم آورده است تکذیب می‌کنند در زمین نگشته‌اند؛ تا آثار این شهرهای نابودشده را ببینند، آن‌گاه با عقل‌های‌شان بیندیشند و پند بگیرند، و قصه‌های‌شان را آن‌گونه که قبول افتد بشنوند، زیرا کوری واقعی کوری چشم نیست، بلکه کوری کشنده و نابودگر، همان کوری بصیرت است، به‌گونه‌ای که صاحبش عبرت‌گیری و پندآموزی نداشته باشد.

Poruke i pouke ajeta na ovoj stranici:

• إثبات صفتي القوة والعزة لله.

اثبات دو صفت قدرت و عزت برای الله.

• إثبات مشروعية الجهاد؛ للحفاظ على مواطن العبادة.

اثبات مشروعیت جهاد؛ برای حفظ اماکن عبادت.

• إقامة الدين سبب لنصر الله لعبيده المؤمنين.

برپایی دین سبب یاری‌رساندن الله به بندگان مؤمنش است.

• عمى القلوب مانع من الاعتبار بآيات الله.

کوری دل‌ها مانع عبرت‌گیری از آیات الله است.