Prijevod značenja Sura Ibrahim - Perzijski prijevod sažetog tefsira Plemenitog Kur'ana - Broj stranice 260 - Enciklopedija Kur'ana

Ajet: 34

وَاٰتٰىكُمْ مِّنْ كُلِّ مَا سَاَلْتُمُوْهُ ؕ— وَاِنْ تَعُدُّوْا نِعْمَتَ اللّٰهِ لَا تُحْصُوْهَا ؕ— اِنَّ الْاِنْسَانَ لَظَلُوْمٌ كَفَّارٌ ۟۠

و از تمام آنچه که طلب کردید، و یا طلب نکردید به شما عطا کرد، و اگر نعمت‌های الله را برشمارید به دلیل زیادی و گوناگونی‌شان قادر بر شمارش آنها نیستید، پس آنچه که برای‌تان بیان کرد مثال‌هایی از نعمت‌هایش است، به‌راستی‌که انسان بر خودش بسیار ستمکار است، و نعمت‌های الله را بسیار ناسپاسی می‌کند.

Ajet: 35

وَاِذْ قَالَ اِبْرٰهِیْمُ رَبِّ اجْعَلْ هٰذَا الْبَلَدَ اٰمِنًا وَّاجْنُبْنِیْ وَبَنِیَّ اَنْ نَّعْبُدَ الْاَصْنَامَ ۟ؕ

و -ای رسول- به یاد آور آن‌گاه که ابراهیم پس از اینکه پسرش اسماعیل و مادر او هاجر را در تنگۀ مکه ساکن کرد گفت: پروردگارا، این سرزمین که خانواده‌ام را در آن ساکن کردم - یعنی مکه- را سرزمینی ایمن قرار بده، که خونی در آن ریخته نشود، و هیچ‌کس در آن ستم نکند، و من و فرزندانم را از عبادت بت‌ها دور گردان.

Ajet: 36

رَبِّ اِنَّهُنَّ اَضْلَلْنَ كَثِیْرًا مِّنَ النَّاسِ ۚ— فَمَنْ تَبِعَنِیْ فَاِنَّهٗ مِنِّیْ ۚ— وَمَنْ عَصَانِیْ فَاِنَّكَ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟

پروردگارا، بت ها بسیاری از مردم را گمراه کرده اند، چرا که گمان می کردند که برایشان شفاعت می کنند، و به وسیله ی آن ها دچار فتنه شدند و به جای الله آن ها را عبادت کردند، پس هر کس در توحید و بندگی الله متعال از من پیروی کند، او پیرو و تابع من است، و هر کس از من نافرمانی کند و در توحید و بندگی او از من پیروی نکند، -پروردگارا- بی گمان تو برای کسی که بخواهی گناهانش را ببخشی؛ بسیار آمرزنده و نسبت به آن ها بسیار مهربان هستی.

Ajet: 37

رَبَّنَاۤ اِنِّیْۤ اَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّیَّتِیْ بِوَادٍ غَیْرِ ذِیْ زَرْعٍ عِنْدَ بَیْتِكَ الْمُحَرَّمِ ۙ— رَبَّنَا لِیُقِیْمُوا الصَّلٰوةَ فَاجْعَلْ اَفْىِٕدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِیْۤ اِلَیْهِمْ وَارْزُقْهُمْ مِّنَ الثَّمَرٰتِ لَعَلَّهُمْ یَشْكُرُوْنَ ۟

پروردگارا، من یکی از پسرانم، یعنی اسماعیل علیه السلام و پسرانش را در تنگه‌ای (یعنی مکه) بدون گیاه و بدون آب در کنار خانۀ محترم تو ساکن کردم، پروردگارا، آنها را در کنار خانۀ محترم تو ساکن کردم تا نماز را در آن برپا دارند، پس -پروردگارا- دل‌های مردم را به‌سوی آنها، و این سرزمین بگردان، و آنها را از میوه‌ها روزی ده. امید است که از تو در قبال نعمت‌هایی که برای‌شان می‌بخشی سپاسگزاری کنند.

Ajet: 38

رَبَّنَاۤ اِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِیْ وَمَا نُعْلِنُ ؕ— وَمَا یَخْفٰی عَلَی اللّٰهِ مِنْ شَیْءٍ فِی الْاَرْضِ وَلَا فِی السَّمَآءِ ۟

پروردگارا، به‌راستی‌که تو از تمام آنچه که پنهان می‌کنیم، و از تمام آنچه که آشکار می‌سازیم آگاه هستی، و ذره‌ای نه در زمین و نه در آسمان بر الله پوشیده نمی‌ماند، بلکه آن را می‌داند، پس احتیاج‌ها و نیاز ما به الله بر او تعالی پوشیده نمی‌ماند.

Ajet: 39

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِیْ وَهَبَ لِیْ عَلَی الْكِبَرِ اِسْمٰعِیْلَ وَاِسْحٰقَ ؕ— اِنَّ رَبِّیْ لَسَمِیْعُ الدُّعَآءِ ۟

تمام شکر و ستایش از آنِ الله سبحانه است که دعایم را اجابت کرد که از صالحان به من هدیه داد، چون با وجود کهنسالیِ من، اسماعیل را از هاجر، و اسحاق را از ساره به من عطا فرمود، به‌راستی‌که پروردگارم سبحانه دعای هرکس که او را بخواند می‌شنود.

Ajet: 40

رَبِّ اجْعَلْنِیْ مُقِیْمَ الصَّلٰوةِ وَمِنْ ذُرِّیَّتِیْ ۖۗ— رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَآءِ ۟

پروردگارا، مرا برپا دارندۀ نماز به کامل‌ترین صورت قرار بده، و فرزندانم را نیز از کسانی قرار بده که نماز را برپا می‌دارند، پروردگارا، و دعایم را اجابت کن و آن را نزد خودت مقبول گردان.

Ajet: 41

رَبَّنَا اغْفِرْ لِیْ وَلِوَالِدَیَّ وَلِلْمُؤْمِنِیْنَ یَوْمَ یَقُوْمُ الْحِسَابُ ۟۠

پروردگارا، گناهانم را ببخشای، و گناهان پدرم را ببخشای (ابراهیم علیه السلام این دعا را قبل از اینکه بداند پدرش دشمن الله است گفت، اما وقتی که برایش مشخص شد پدرش دشمن الله است از او بیزاری جست)، و گناهان مؤمنان را برای‌شان بیامرز در روزی‌که مردم برای حسابرسی‌شان در برابر پروردگار خویش می‌ایستند.

Ajet: 42

وَلَا تَحْسَبَنَّ اللّٰهَ غَافِلًا عَمَّا یَعْمَلُ الظّٰلِمُوْنَ ؕ۬— اِنَّمَا یُؤَخِّرُهُمْ لِیَوْمٍ تَشْخَصُ فِیْهِ الْاَبْصَارُ ۟ۙ

و - ای رسول- مپندار که چون الله عذاب ستمکاران را به تأخیر می‌اندازد از تکذیب و بازداشتن از راه الله و سایر کارهایی که ستمکاران انجام می‌دهند غافل است، بلکه از این کارها آگاه است، و ذره‌ای از آنها بر او پوشیده نمی‌ماند. جز این نیست که عذاب‌شان را تا روز قیامت به تأخیر می‌اندازد، همان روزی‌که در آن چشم‌ها از ترس مَناظر وحشتناک خیره می‌شوند.

Poruke i pouke ajeta na ovoj stranici:

• بيان فضيلة مكة التي دعا لها نبي الله إبراهيم عليه الصلاة والسلام.

بیان فضیلت مکه که پیامبر الله ابراهیم علیه السلام برایش دعا کرد.

• أن الإنسان مهما ارتفع شأنه في مراتب الطاعة والعبودية ينبغي له أن يخاف على نفسه وذريته من جليل الشرك ودقيقه.

انسان هر چند جایگاه بالایی در مراتب بندگی و عبودیت داشته باشد، شایسته است که از این که خود یا فرزندانش دچار شرکِ آشكار و شرک نهان شوند، بترسد.

• دعاء إبراهيم عليه الصلاة والسلام يدل على أن العبد مهما ارتفع شأنه يظل مفتقرًا إلى الله تعالى ومحتاجًا إليه.

دعای ابراهیم علیه السلام بر این امر دلالت دارد که بنده هر چند جایگاه بالایی داشته باشد همیشه به الله تعالی محتاج و نیازمند است.

• من أساليب التربية: الدعاء للأبناء بالصلاح وحسن المعتقد والتوفيق في إقامة شعائر الدين.

از روش های تربیتى: دعا برای صلاح فرزندان، عقیده ی درست و توفیقشان در ادای شعائر دینی می باشد.