অৰ্থানুবাদ আয়াত 49 ছুৰা ফুচ্ছিলাত - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ তুৰ্কী অনুবাদ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 49

لَّا يَسۡـَٔمُ ٱلۡإِنسَٰنُ مِن دُعَآءِ ٱلۡخَيۡرِ وَإِن مَّسَّهُ ٱلشَّرُّ فَيَـُٔوسٞ قَنُوطٞ

İnsan; sıhhat, mal, çocuk ve daha başka nimetleri istemekten bıkmaz. Fakat kendisine bir fakirlik veya hastalık dokunduğu zaman, o Allah'ın rahmetinden hemen ümidini kaybeder ve ümitsizliğe kapılır.

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• علم الساعة عند الله وحده.

Kıyametin kopma vaktinin ilmi yalnızca Yüce Allah'ın katındadır.

• تعامل الكافر مع نعم الله ونقمه فيه تخبط واضطراب.

Yüce Allah'ın kendisine vermiş olduğu nimetlere karşı kâfir kimsenin bütün davranışlarında karışıklık ve huzursuzluk vardır.

• إحاطة الله بكل شيء علمًا وقدرة.

Allah Teâlâ, her şeyi kudreti ve ilmiyle kuşatmıştır.