অৰ্থানুবাদ আয়াত 81 ছুৰা আল-মায়িদাহ - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ পাৰ্চী অনুবাদ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 81

وَلَوْ كَانُوْا یُؤْمِنُوْنَ بِاللّٰهِ وَالنَّبِیِّ وَمَاۤ اُنْزِلَ اِلَیْهِ مَا اتَّخَذُوْهُمْ اَوْلِیَآءَ وَلٰكِنَّ كَثِیْرًا مِّنْهُمْ فٰسِقُوْنَ ۟

و اگر این یهودیان، واقعاً به الله و پیامبرش ایمان می‌آوردند، به جای مؤمنان، مشرکان را به عنوان دوستانی نمی‌گرفتند که آنها را دوست داشته باشند و به آنها متمایل شوند، زیرا نهی شده‌اند از اینکه کافران را به دوستی بگیرند، اما بسیاری از این یهودیان، از طاعت و دوستی الله و دوستی مؤمنان خارج هستند.

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• ترك الأمر بالمعروف والنهي عن المنكر موجب لِلَّعْنِ والطرد من رحمة الله تعالى.

ترک امر به معروف و نهی از منکر، موجب لعنت و رانده‌شدن از رحمت الله متعال است.

• من علامات الإيمان: الحب في الله والبغض في الله.

از نشانه‌های ایمان: دوستی به خاطر الله و دشمنی به‌خاطر او تعالی است.

• موالاة أعداء الله توجب غضب الله عز وجل على فاعلها.

دوستی با دشمنان الله، موجب خشم او تعالی است.

• شدة عداوة اليهود والمشركين لأهل الإسلام، وفي المقابل وجود طوائف من النصارى يدينون بالمودة للإسلام؛ لعلمهم أنه دين الحق.

دشمنی زیاد یهود و مشرکان با مسلمانان؛ و در مقابل، وجود گروه‌هایی از نصاری که محبت با اسلام را برای خود برگزیده‌اند؛ چون می‌دانند که اسلام حق است.