অৰ্থানুবাদ ছুৰা আলে ইমৰাণ - জৰ্জিয়ান অনুবাদ- কাম চলি আছে - পৃষ্ঠা নং 53 - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 23

أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ أُوتُواْ نَصِيبٗا مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِ يُدۡعَوۡنَ إِلَىٰ كِتَٰبِ ٱللَّهِ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَهُمۡ ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقٞ مِّنۡهُمۡ وَهُم مُّعۡرِضُونَ

განა ვერ ხედავ იმათ, ვისაც ხვედრი ერგოთ წიგნისა? აკი, მოიხმეს ისინი ალლაჰის წიგნთან, რათა მას განესაჯა მათ შორის^[1] ? შემდეგ პირი იბრუნა ერთმა ნაწილმა, და ისინი არიან ზურგშემქცევნი.

[1] ყათადეს შეხედულებით, ეს წიგნი იყო ყურანი, რომლით მსაჯულობისკენაც მოუწოდა მუჰამმედ შუამავალმა ﷺ იუდეველებს, თუმცა მათ ამაზე უარი განაცხადეს. იბნი აბბასის შეხედულებით, ეს წიგნი იყო თევრათი. მუჰამმედ შუამავალმა ﷺ მათ თევრათით მსაჯულობისკენ მოუწოდა, თუმცა მათ ამას არ მიუახლოვდნენ, რადგანაც ამით მათი ინტერესები ზიანდებოდა. იხ. თაფსირულ ბეღავი.

আয়াত: 24

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا ٱلنَّارُ إِلَّآ أَيَّامٗا مَّعۡدُودَٰتٖۖ وَغَرَّهُمۡ فِي دِينِهِم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ

ასე იმიტომ იქცევიან, რომ თქვეს: ვერ შეგვეხება ცეცხლი ჩვენ, გარდა რამდენიმე გათვლილი დღისაო^[1] . ამრიგად, მათივე შეთხზულმა ცილისწამებამ შეაცდინა ისინი თავიანთ რწმენაში.

[1] მათი თქმით, ეს ის ორმოცი დღეა, როდესაც თავიანთმა წინაპრებმა ხბოს კერპს ეთაყვანნენ.

আয়াত: 25

فَكَيۡفَ إِذَا جَمَعۡنَٰهُمۡ لِيَوۡمٖ لَّا رَيۡبَ فِيهِ وَوُفِّيَتۡ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

და რა იქნება მაშინ, როცა შევკრებთ მათ იმ დღეს, რომელშიც ეჭვი არ არის, ყველა სულს სრულად მიეზღვება იმის შესაბამისად, რაც მას მოუხვეჭავს, – და მათ არ შეეხებათ უსამართლობა (სიკეთეების დაკარგვით ან დაუმსახურებელი სასჯელის მატებით)?

আয়াত: 26

قُلِ ٱللَّهُمَّ مَٰلِكَ ٱلۡمُلۡكِ تُؤۡتِي ٱلۡمُلۡكَ مَن تَشَآءُ وَتَنزِعُ ٱلۡمُلۡكَ مِمَّن تَشَآءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَآءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَآءُۖ بِيَدِكَ ٱلۡخَيۡرُۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

თქვი: ღმერთო ჩემო, მფლობელო სამფლობელოთა! მას აძლევ ხელმწიფებას, ვისაც ინებებ და მას ართმევ ხელმწიფებას, ვისაც ინებებ; მას აწინაურებ, ვისაც ინებებ და მას აქვეითებ, ვისაც ინებებ; შენს ხელთაა სიკეთე ყოველმხრივი, ჭეშმარიტად, შენა ხარ ყოვლისშემძლე.

আয়াত: 27

تُولِجُ ٱلَّيۡلَ فِي ٱلنَّهَارِ وَتُولِجُ ٱلنَّهَارَ فِي ٱلَّيۡلِۖ وَتُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَتُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتَ مِنَ ٱلۡحَيِّۖ وَتَرۡزُقُ مَن تَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٖ

ღამე შეგყავს დღეში და დღე შეგყავს ღამეში^[1] ; და ცოცხალი გამოგყავს მკვდრისგან და მკვდარი გამოგყავს ცოცხლისგან^[2] ; და უთვალავ საზრდოს უწყალობებ მას, ვისაც ინებებ.

[1] ანუ ზაფხულში დღეებს აგრძელებ ღამის ხარჯზე და ზამთარში – ღამეებს აგრძელებ დღის ხარჯზე.
[2] იბნი მეს’უდი, სა’იდ ბინ ჯუბეირი, მუჯაჰიდი და ყათადე განმარტავენ: სიცოცხლე ჩნდება სპერმის მეშვეობით, რაც არ ფლობს სიცოცხლეს, ხოლო სპერმა გამოდის ცოცხალი არსებიდან; იქრიმე და ქელბიი განმარტავენ: ცოცხალი წიწილა გამოდის უსულო კვერცხისგან, ხოლო უსულო კვერცხი გამოდის ცოცხალი ფრინველისგან; ჰასანმა და ‘ატამ განმარტეს: მორწმუნე გამოდის ქააფირისგან, ასევე ქააფირი გამოდის მორწმუნისგან; ზეჯჯაჯი განმარტავს: მცენარე აღმოცენდება გამხმარი მარცვლიდან, ხოლო გამხმარ მარცვალს იძლევა ნედლი მცენარე. იხ. თაფსირუ ბეღავი.

আয়াত: 28

لَّا يَتَّخِذِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلۡكَٰفِرِينَ أَوۡلِيَآءَ مِن دُونِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَۖ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ فَلَيۡسَ مِنَ ٱللَّهِ فِي شَيۡءٍ إِلَّآ أَن تَتَّقُواْ مِنۡهُمۡ تُقَىٰةٗۗ وَيُحَذِّرُكُمُ ٱللَّهُ نَفۡسَهُۥۗ وَإِلَى ٱللَّهِ ٱلۡمَصِيرُ

არ დაიმეგობრონ მორწმუნეებმა ურწმუნოები, ნაცვლად მორწმუნეებისა, ხოლო მას, ვინც ამას იზამს, – აღარანაირი კავშირი ექნება ალლაჰთან, გარდა იმ შემთხვევისა, როცა ფრთხილობთ მათმიერ ხიფათზე. და ალლაჰი გახსენებთ სიფრთხილეს მისდამი^[1] , და ალლაჰთანაა საბოლოო მისაქციელი.

[1] მისი სასჯელის მიმართ

আয়াত: 29

قُلۡ إِن تُخۡفُواْ مَا فِي صُدُورِكُمۡ أَوۡ تُبۡدُوهُ يَعۡلَمۡهُ ٱللَّهُۗ وَيَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

უთხარი: გინდ დამალეთ და გინდ გამოამჟღავნეთ, ალლაჰმა მაინც იცის იმის შესახებ, რაც გაქვთ გულებში; და ისიც იცის, რაცაა ცათა შინა და დედამიწაზე. ალლაჰი ყოვლისშემძლეა.