অৰ্থানুবাদ ছুৰা আল-মায়িদাহ - আল-বানিয়ান অনুবাদ- মৰ্কজ ৰুৱাদুত তাৰ্জামাহ- (কাম চলি আছে) - পৃষ্ঠা নং 112 - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 24

قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّا لَن نَّدۡخُلَهَآ أَبَدٗا مَّا دَامُواْ فِيهَا فَٱذۡهَبۡ أَنتَ وَرَبُّكَ فَقَٰتِلَآ إِنَّا هَٰهُنَا قَٰعِدُونَ

Ata thanë: "O Musa! Ne kurrsesi nuk do të hyjmë në të për sa kohë që ata janë aty, prandaj shko ti dhe Zoti yt e luftoni, sepse ne po rrimë këtu."

আয়াত: 25

قَالَ رَبِّ إِنِّي لَآ أَمۡلِكُ إِلَّا نَفۡسِي وَأَخِيۖ فَٱفۡرُقۡ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡفَٰسِقِينَ

Ai (Musai) tha: Zoti im! Unë nuk kam fuqi mbi askënd përveç vetes dhe vëllait tim, prandaj na ndaj ne nga ky popull i pabindur!"

আয়াত: 26

قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيۡهِمۡۛ أَرۡبَعِينَ سَنَةٗۛ يَتِيهُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ فَلَا تَأۡسَ عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡفَٰسِقِينَ

Allahu tha: "Ajo (tokë) u është ndaluar atyre për dyzet vjet. Ata do të bredhin të humbur nëpër botë, por ty të të mos vijë keq për popullin e pabindur."

আয়াত: 27

۞ وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ ٱبۡنَيۡ ءَادَمَ بِٱلۡحَقِّ إِذۡ قَرَّبَا قُرۡبَانٗا فَتُقُبِّلَ مِنۡ أَحَدِهِمَا وَلَمۡ يُتَقَبَّلۡ مِنَ ٱلۡأٓخَرِ قَالَ لَأَقۡتُلَنَّكَۖ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ ٱللَّهُ مِنَ ٱلۡمُتَّقِينَ

Ua lexo atyre me vërtetësi lajmin e dy bijve të Ademit, kur ata flijuan nga një kurban, por njërit iu pranua, kurse tjetrit nuk iu pranua, kështu që ai tha: "Gjithsesi do të të vras!" Tjetri tha: "Me të vërtetë, Allahu pranon vetëm nga të devotshmit.

আয়াত: 28

لَئِنۢ بَسَطتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقۡتُلَنِي مَآ أَنَا۠ بِبَاسِطٖ يَدِيَ إِلَيۡكَ لِأَقۡتُلَكَۖ إِنِّيٓ أَخَافُ ٱللَّهَ رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Nëse ti ngre dorë për të më vrarë, unë nuk do të ngre dorë për të të vrarë, sepse unë i frikësohem Allahut, Zotit të botëve.

আয়াত: 29

إِنِّيٓ أُرِيدُ أَن تَبُوٓأَ بِإِثۡمِي وَإِثۡمِكَ فَتَكُونَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلنَّارِۚ وَذَٰلِكَ جَزَٰٓؤُاْ ٱلظَّٰلِمِينَ

Unë parapëlqej që ti të bartësh barrën e gjynahut kundrejt meje dhe të gjynaheve të tua (të mëparshme) e të bëhesh prej banorëve të Zjarrit. Ky është ndëshkimi i keqbërësve."

আয়াত: 30

فَطَوَّعَتۡ لَهُۥ نَفۡسُهُۥ قَتۡلَ أَخِيهِ فَقَتَلَهُۥ فَأَصۡبَحَ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

Uni i tij ia hijeshoi vrasjen e vëllait të vet, kështu që e vrau atë dhe u bë nga të humburit.

আয়াত: 31

فَبَعَثَ ٱللَّهُ غُرَابٗا يَبۡحَثُ فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيُرِيَهُۥ كَيۡفَ يُوَٰرِي سَوۡءَةَ أَخِيهِۚ قَالَ يَٰوَيۡلَتَىٰٓ أَعَجَزۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِثۡلَ هَٰذَا ٱلۡغُرَابِ فَأُوَٰرِيَ سَوۡءَةَ أَخِيۖ فَأَصۡبَحَ مِنَ ٱلنَّٰدِمِينَ

Allahu dërgoi një korb që të gërmonte tokën, për t'i treguar si ta mbulonte xhenazen e të vëllait. Ai tha: "Ah, i mjeri unë! A nuk qenkam në gjendje të bëhem as si ky korb e të mbuloj trupin e vëllait tim!" Pra, u bë nga të penduarit.