ترجمة معاني سورة الحاقة - الترجمة التايلندية - مجموعة من طلبة العلم - رقم الصفحة 567 - موسوعة القرآن الكريم

آية: 9

وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَن قَبۡلَهُۥ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ

ฟิรเอาน์และพวกก่อนหน้าเขา และพวกมุอฺตะฟิกาต (เมืองของพวกลูฏซึ่งถูกพลิกแผ่นดิน) ได้กระทำความผิด

آية: 10

فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةٗ رَّابِيَةً

พวกเขาได้ฝ่าฝืนต่อรอซูลแห่งพระเจ้าของพวกเขา ดังนั้นพระองค์จึงทรงลงโทษพวกเขาอย่างหนัก

آية: 11

إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ

เมื่อน้ำท่วมสูงขึ้น แท้จริงเราได้บรรทุกพวกเจ้าไว้ในเรือของนูหฺ

آية: 12

لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةٗ وَتَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ

เพื่อเราจักได้ทำให้มันเป็นเครื่องเตือนสติแก่พวกเจ้า และหูที่สำเหนียกจะได้จดจำมันไว้อย่างแม่นยำ

آية: 13

فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ

ครั้นเมื่อเสียงเป่าครั้งแรกถูกเป่าขึ้นโดยสังข์ (เป็นสัญญาณแจ้งให้ทราบถึงวันกิยามะฮฺ)

آية: 14

وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةٗ وَٰحِدَةٗ

แผ่นดินและเทือกเขาจะถูกยกขึ้น แล้วมันทั้งสองจะถูกกระแทกกันแตกกระจายเป็นผุยผง

آية: 15

فَيَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ

ในวันนั้นวันกิยามะฮฺก็จะเกิดขึ้น

آية: 16

وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذٖ وَاهِيَةٞ

และชั้นฟ้าก็จะแยกออก แล้วมันก็จะอ่อนกำลังลงอย่างไม่เป็นระเบียบในวันนั้น

آية: 17

وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَاۚ وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ

และมะลักก็จะปรากฏอยู่บนเวหา และ (มลาอิกะฮฺ) จำนวนแปดท่านจะทูนบังลังก์แห่งพระเจ้าของเจ้าไว้เบื้องบนพวกเขาในวันนั้น

آية: 18

يَوۡمَئِذٖ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةٞ

วันนั้นพวกเจ้าจะถูกนำมาอยู่ต่อหน้าพระองค์ ไม่มีความลับอันใดจะถูกปิดบังแก่พวกเจ้า

آية: 19

فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ

ส่วนผู้ที่บันทึกของเขาถูกนำมายื่นให้ทางเบื้องขวาของเขา เขาจะกล่าวว่า มาอ่านบันทึกของฉันซิ

آية: 20

إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ

ความจริงฉันนึกทีเดียวว่าฉันจะได้พบบัญชีของฉัน

آية: 21

فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ

แล้วเขาจะมีความเป็นอยู่อย่างสุขสำราญ

آية: 22

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ

ในสวนสวรรค์อันสูงส่ง

آية: 23

قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ

การเด็ดผลไม้ของมันอยู่แค่เอื้อมมือ

آية: 24

كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ

พวกเจ้าจงกิน จงดื่ม อย่างเกษมสำราญ เพราะสิ่งที่พวกเจ้าได้ปฏิบัติไว้ในวันเวลาที่ได้ผ่านมา

آية: 25

وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ

ส่วนผู้ที่บันทึกของเขาถูกนำมายื่นให้ทางเบื้องซ้ายของเขา เขาจะกล่าวว่า ฉันภาวนาที่จะไม่ให้บันทึกของฉันถูกนำมายื่น

آية: 26

وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ

และไม่รู้เสียเลยว่าบัญชีของฉันจะเป็นเช่นใด

آية: 27

يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ

โอ้ หากว่าความตายได้เกิดขึ้นเสียก็จะดี

آية: 28

مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ

ทรัพย์สมบัติของฉันไม่ได้คุ้มกันแก่ฉันเลย

آية: 29

هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ

อำนาจของฉันก็ได้สูญสิ้นไปจากฉันแล้ว

آية: 30

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ

(จะมีคำบัญชาแก่มลาอิกะฮฺว่า) จงนำเขาไป แล้วจำตรวนเสีย

آية: 31

ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ

แล้วโยนเขาเข้ากองไฟนรก

آية: 32

ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ

แล้วล่ามโซ่เขา ซึ่งความยาวของมันเจ็ดสิบศอก

آية: 33

إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ

แท้จริงเขามิได้ศรัทธา ต่ออัลลอฮฺผู้ยิ่งใหญ่

آية: 34

وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

และเขามิได้ส่งเสริมให้อาหารแก่คนขัดสน

آية: 35

فَلَيۡسَ لَهُ ٱلۡيَوۡمَ هَٰهُنَا حَمِيمٞ

ดังนั้น วันนี้เขาจะไม่มีมิตรสนิท ณ ที่นี้