含义的翻译 章 塔哈勒姆 - 普什图语翻译 - 拉瓦德翻译中心。 - 《古兰经》合辑

تحریم

段: 1

یٰۤاَیُّهَا النَّبِیُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَاۤ اَحَلَّ اللّٰهُ لَكَ ۚ— تَبْتَغِیْ مَرْضَاتَ اَزْوَاجِكَ ؕ— وَاللّٰهُ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟

اې نبى! ته ولې هغه څه حراموې چې الله درته حلال كړي وي؟ (ايا) په دې سره د خپلو مېرمنو خوشالي غواړې او الله بخښونكى مهربان دى.

段: 2

قَدْ فَرَضَ اللّٰهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ اَیْمَانِكُمْ ۚ— وَاللّٰهُ مَوْلٰىكُمْ ۚ— وَهُوَ الْعَلِیْمُ الْحَكِیْمُ ۟

بېشكه الله ستاسي لپاره د خپلو قسمونو د حلالېدو لاره ټاكلې ده او الله ستاسو چارواكى او همغه ډېر پوه حكمت والا دى.

段: 3

وَاِذْ اَسَرَّ النَّبِیُّ اِلٰی بَعْضِ اَزْوَاجِهٖ حَدِیْثًا ۚ— فَلَمَّا نَبَّاَتْ بِهٖ وَاَظْهَرَهُ اللّٰهُ عَلَیْهِ عَرَّفَ بَعْضَهٗ وَاَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ ۚ— فَلَمَّا نَبَّاَهَا بِهٖ قَالَتْ مَنْ اَنْۢبَاَكَ هٰذَا ؕ— قَالَ نَبَّاَنِیَ الْعَلِیْمُ الْخَبِیْرُ ۟

او كله چې نبي (عليه السلام) خپلې يوې مېرمنې ته يوه خبره پټه وكړه، خو بيا چې هغې بل چا ته خبر وركړ او الله نبي ته د دې (راز څرګندولو) خبر وركړ، نو نبي هغه خبره يو څه ښكاره او له څه تېر شو، خو كله چې نبى (عليه السلام) هغې ته دغه (د راز څرګندېدو) خبره ښكاره كړه، هغې ويل: ته چا پرې خبر كړې؟ (نبي عليه السلام) وويل هغه ذات خبر كړم چې ډېر پوه او پوره خبر دى.

段: 4

اِنْ تَتُوْبَاۤ اِلَی اللّٰهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوْبُكُمَا ۚ— وَاِنْ تَظٰهَرَا عَلَیْهِ فَاِنَّ اللّٰهَ هُوَ مَوْلٰىهُ وَجِبْرِیْلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِیْنَ ۚ— وَالْمَلٰٓىِٕكَةُ بَعْدَ ذٰلِكَ ظَهِیْرٌ ۟

كه چیرته توبه وباسئ دواړه الله ته (نو درته غوره ده) ځكه چې زړونه مو كاږه شوي دي او كه د هغه (نبى عليه السلام) پر خلاف يو بل سره ملګرتيا وكړئ نو بېشكه الله د هغه ملګرى دى او جبريل او صالح مومنان، او له دوی وروسته يې پرېښتې هم ملاتړ دي.

段: 5

عَسٰی رَبُّهٗۤ اِنْ طَلَّقَكُنَّ اَنْ یُّبْدِلَهٗۤ اَزْوَاجًا خَیْرًا مِّنْكُنَّ مُسْلِمٰتٍ مُّؤْمِنٰتٍ قٰنِتٰتٍ تٰٓىِٕبٰتٍ عٰبِدٰتٍ سٰٓىِٕحٰتٍ ثَیِّبٰتٍ وَّاَبْكَارًا ۟

لرې نه ده چې كه هغه تاسي ته طلاق دركړي نو الله به ستاسي په بدل كې داسې مېرمنې وركړي چې له تاسي غوره وي، (ریښتينې) مسلمانې، ايماندارې، امر منونكې، توبه اېستونكې، عبادت كوونكې، روژه نيوونكې، كونډې او پېغلې وي.

段: 6

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا قُوْۤا اَنْفُسَكُمْ وَاَهْلِیْكُمْ نَارًا وَّقُوْدُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَیْهَا مَلٰٓىِٕكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَّا یَعْصُوْنَ اللّٰهَ مَاۤ اَمَرَهُمْ وَیَفْعَلُوْنَ مَا یُؤْمَرُوْنَ ۟

اې هغو کسانو چې ايمان يې راوړی! خپل ځانونه او خېلخانې مو له هغه اور څخه وژغورئ چې خس خاشاك يې انسانان او ډبرې دي، چې پر هغه به غوسه ناك، سخت زړې پرېښتې (ولاړې) وي، كوم چې د الله له حكمه سرغړاوى نه كوي او چې څه امر ورته كيږي هغه پر ځاى كوي.

段: 7

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ كَفَرُوْا لَا تَعْتَذِرُوا الْیَوْمَ ؕ— اِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۟۠

اې هغو کسانو چې کفر يې کړی! نن عذرونه مه كوئ، تاسو ته خو يوازې د همغه څه بدله دركول كيږي چې كول مو.

段: 8

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا تُوْبُوْۤا اِلَی اللّٰهِ تَوْبَةً نَّصُوْحًا ؕ— عَسٰی رَبُّكُمْ اَنْ یُّكَفِّرَ عَنْكُمْ سَیِّاٰتِكُمْ وَیُدْخِلَكُمْ جَنّٰتٍ تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ ۙ— یَوْمَ لَا یُخْزِی اللّٰهُ النَّبِیَّ وَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا مَعَهٗ ۚ— نُوْرُهُمْ یَسْعٰی بَیْنَ اَیْدِیْهِمْ وَبِاَیْمَانِهِمْ یَقُوْلُوْنَ رَبَّنَاۤ اَتْمِمْ لَنَا نُوْرَنَا وَاغْفِرْ لَنَا ۚ— اِنَّكَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ ۟

اې هغو کسانو چې ايمان يې راوړی! الله ته توبه وباسئ، سوچه توبه، ښايي چې پالونکی مو بدۍ در څخه ورژوي او داسې جنتونو ته مو ننباسي چې ترې لاندې يې ويالې بهيږي، هغه ورځ چې الله به نبي (عليه السلام) او هغه كسان چې له ده سره يې ايمان راوړى، ونه شرموي، رڼاګانې به يې مخې او ښۍ غاړو ته ځغلي، وايي به: زموږ ربه! زموږ رڼا راته پوره كړه او موږ ته بخښنه وكړه، په رېښتيا ته پر هر څه ځواکمن يې.

段: 9

یٰۤاَیُّهَا النَّبِیُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنٰفِقِیْنَ وَاغْلُظْ عَلَیْهِمْ ؕ— وَمَاْوٰىهُمْ جَهَنَّمُ ؕ— وَبِئْسَ الْمَصِیْرُ ۟

اې نبى! له كافرانو او منافقانو سره جهاد وكړه او سخت چلند ورسره كوه او د هغوى استوګنځى جهنم دى او هغه د ورتلو بد ځاى دى.

段: 10

ضَرَبَ اللّٰهُ مَثَلًا لِّلَّذِیْنَ كَفَرُوا امْرَاَتَ نُوْحٍ وَّامْرَاَتَ لُوْطٍ ؕ— كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَیْنِ فَخَانَتٰهُمَا فَلَمْ یُغْنِیَا عَنْهُمَا مِنَ اللّٰهِ شَیْـًٔا وَّقِیْلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدّٰخِلِیْنَ ۟

الله د كافرانو په هكله د نوح او لوط مېرمنې د بېلګې په توګه بيانوي چې زموږ د دوو نېكو بندګانو (تر نكاح) لاندې وې، خو بيا يې خيانت ورسره وكړ نو هغوى (نوح او لوط) د الله (له عذاب) څخه هيڅ شى ترې ايسار نه كړى شول او هغو (ښځو) ته وويل شول: دواړه اور ته ننوځئ له نورو ننوتونكو سره.

段: 11

وَضَرَبَ اللّٰهُ مَثَلًا لِّلَّذِیْنَ اٰمَنُوا امْرَاَتَ فِرْعَوْنَ ۘ— اِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِیْ عِنْدَكَ بَیْتًا فِی الْجَنَّةِ وَنَجِّنِیْ مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهٖ وَنَجِّنِیْ مِنَ الْقَوْمِ الظّٰلِمِیْنَ ۟ۙ

او د هغو کسانو لپاره چې ايمان يې راوړی وو الله د فرعون د مېرمنې بېلګه وړاندې كوي، چې ويې ويل: زما ربه! زما لپاره خپل ځان سره په جنت كې يو كور جوړ كړه او له فرعون او د هغه له عمله مې وژغوره او له ظالمانو خلكو خلاصون را کړه.

段: 12

وَمَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرٰنَ الَّتِیْۤ اَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِیْهِ مِنْ رُّوْحِنَا وَصَدَّقَتْ بِكَلِمٰتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهٖ وَكَانَتْ مِنَ الْقٰنِتِیْنَ ۟۠

او (همدارنګه) مريم د عمران لور، هغه چې د خپل شرمځاى ساتنه يې وكړه، بيا موږ په هغې كې له خپل لورې څخه روح پو كړ او هغې د خپل پالونکي په خبرو او كتابونو باور كړى و او له امر منونكو څخه وه.