مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 37 سۈرە ياسىن - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ قىرغىزچە تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 37

وَءَايَةٞ لَّهُمُ ٱلَّيۡلُ نَسۡلَخُ مِنۡهُ ٱلنَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظۡلِمُونَ

Адамдарга Аллахтын жалгыздыгын билдирген белги – Биз күндүз менен кошо жарыкты кетиребиз, күндүздү түндөн ажыратып түндү келтиребиз жана күндүз бүткөндөн кийин караңгылыкты алып келебиз. Ошондо адамдар карыңгылыкка киришет.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• ما أهون الخلق على الله إذا عصوه، وما أكرمهم عليه إن أطاعوه.

Адардардын эң кору Аллахка баш ийбестик кылгандар, алардын эң урматтуулары Ага моюн сунгандар.

• من الأدلة على البعث إحياء الأرض الهامدة بالنبات الأخضر، وإخراج الحَبِّ منه.

Кургак жерге жашыл өсүмдүктөрдү өстүрүп, андан дандарды чыгаруу менен аны жандандыруу кайра тирилүүлүүнүн далилдеринен.

• من أدلة التوحيد: خلق المخلوقات في السماء والأرض وتسييرها بقدر.

Аллахтын жалгыздыгынын далилдеринен – асман менен Жерде макулуктарды жаратып, аларды белгиленген чекте жүргүзүү.