Salin ng mga Kahulugan Surah Al-An‘ām - Salin sa Wikang Persiyano ng Al-Mukhtasar fī Tafsīr Al-Qur’an Al-Karīm - Numero ng Pahina 142 - Ensayklopedia ng Marangal na Qur-an

Ayah: 111

وَلَوْ اَنَّنَا نَزَّلْنَاۤ اِلَیْهِمُ الْمَلٰٓىِٕكَةَ وَكَلَّمَهُمُ الْمَوْتٰی وَحَشَرْنَا عَلَیْهِمْ كُلَّ شَیْءٍ قُبُلًا مَّا كَانُوْا لِیُؤْمِنُوْۤا اِلَّاۤ اَنْ یَّشَآءَ اللّٰهُ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ یَجْهَلُوْنَ ۟

و اگر بنابر درخواست آنها، فرشتگان را بر آنها فرو می‌فرستادیم و فرشتگان را می‌دیدند، و مردگان با آنها سخن می‌گفتند، و آنها را از راستی آنچه تو آورده‌ای آگاه می‌کردند، و تمام پیشنهادهای آنها را یکجا می‌آوردیم و آن را مشاهده می‌کردند، به آنچه آورده‌ای ایمان نمی‌آورند، مگر کسانی از میان آنها که الله هدایت را برای‌شان می‌خواست، و اما بیشتر آنها نسبت به این امر جاهل هستند، پس به‌سوی الله پناه نمی‌برند تا آنها را به هدایت توفیق دهد.

Ayah: 112

وَكَذٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا شَیٰطِیْنَ الْاِنْسِ وَالْجِنِّ یُوْحِیْ بَعْضُهُمْ اِلٰی بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوْرًا ؕ— وَلَوْ شَآءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوْهُ فَذَرْهُمْ وَمَا یَفْتَرُوْنَ ۟

و همان‌گونه که تو را با دشمنی این مشرکان آزمودیم، تمام پیامبران پیش از تو را نیز آزموده‌ایم، چنان‌که برای هر یک از آنها، دشمنانی از انسان‌های سرکش، و دشمنانی از جن‌های سرکش قرار دادیم، که بعضی از آنها بعضی دیگر را وسوسه می‌کنند و باطل را برای‌شان می‌آرایند تا آنها را بفریبند، و اگر الله می‌خواست که این کار را انجام ندهند چنین نمی‌کردند، اما او تعالی این آزمایش را برای‌شان خواست، پس آنها را با کفر و باطلی که به دروغ می‌بافند رها کن، و از آنها نَرَنج.

Ayah: 113

وَلِتَصْغٰۤی اِلَیْهِ اَفْـِٕدَةُ الَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ بِالْاٰخِرَةِ وَلِیَرْضَوْهُ وَلِیَقْتَرِفُوْا مَا هُمْ مُّقْتَرِفُوْنَ ۟

و برای این که دل های کسانی که به آخرت ایمان نمی آورند، به وسوسه های کسانی که دیگران را اغوا می کنند، تمایل پیدا کند و آن را برای خویش بپذیرند و به آن خشنود شوند، و تا هر گناه و معصیتی که می خواهند، انجام دهند.

Ayah: 114

اَفَغَیْرَ اللّٰهِ اَبْتَغِیْ حَكَمًا وَّهُوَ الَّذِیْۤ اَنْزَلَ اِلَیْكُمُ الْكِتٰبَ مُفَصَّلًا ؕ— وَالَّذِیْنَ اٰتَیْنٰهُمُ الْكِتٰبَ یَعْلَمُوْنَ اَنَّهٗ مُنَزَّلٌ مِّنْ رَّبِّكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُوْنَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِیْنَ ۟

- ای رسول- به این مشرکان که غیر الله را همراه او تعالی عبادت می‌کنند بگو: آیا عاقلانه است که داوری غیر الله را میان خودم و شما بپذیرم؟ درحالی‌که الله همان ذاتی است که قرآن را روشنگر و جامع همه‌چیز بر شما فرو فرستاده است، و یهودیان که تورات را به آنها دادیم، و نصاری که انجیل را به آنها دادیم، می‌دانند قرآن که بر تو نازل شده، مشتمل بر حق است، زیرا دلیل این امر را در کتاب‌های‌شان دیده‌اند، پس در آنچه که به تو وحی کردیم، از تردیدکنندگان مباش.

Ayah: 115

وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَّعَدْلًا ؕ— لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمٰتِهٖ ۚ— وَهُوَ السَّمِیْعُ الْعَلِیْمُ ۟

قرآن در اقوال و اخبار به نهایت راستی رسیده است، و هیچ تغییردهنده‌ای برای کلماتش نیست، و او تعالی سخنان بندگانش را می‌شنود، و از آن آگاه است، چنان‌که ذره‌ای از سخنان‌شان بر او تعالی پوشیده نمی‌ماند، و به زودی هرکس را که در تبدیل کلماتش می‌کوشد مجازات خواهد کرد.

Ayah: 116

وَاِنْ تُطِعْ اَكْثَرَ مَنْ فِی الْاَرْضِ یُضِلُّوْكَ عَنْ سَبِیْلِ اللّٰهِ ؕ— اِنْ یَّتَّبِعُوْنَ اِلَّا الظَّنَّ وَاِنْ هُمْ اِلَّا یَخْرُصُوْنَ ۟

و –ای رسول- اگر به فرض از بیشتر مردم روی زمین اطاعت کنی تو را از دین الله گمراه می‌سازند، زیرا سنت الله بر این امر جاری شده است که حق همراه اقلیت باشد، پس بیشتر مردم فقط از ظنی که هیچ مستندی ندارد پیروی می‌کنند؛ چون ادعا کردند که معبودهای‌شان آنها را هرچه بیشتر به الله نزدیک می‌کند، درحالی‌که در این مورد دروغ می‌گفتند.

Ayah: 117

اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ مَنْ یَّضِلُّ عَنْ سَبِیْلِهٖ ۚ— وَهُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِیْنَ ۟

- ای رسول- همانا پروردگارت به حال مردمی که از راه او منحرف می‌شوند، و نیز به حال مردمی که به آن هدایت می‌یابند آگاه‌تر است، و ذره‌ای از این امر بر او پوشیده نمی‌ماند.

Ayah: 118

فَكُلُوْا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللّٰهِ عَلَیْهِ اِنْ كُنْتُمْ بِاٰیٰتِهٖ مُؤْمِنِیْنَ ۟

پس –ای مردم- از آنچه که هنگام ذبح، نام الله بر آن برده شده است بخورید، اگر واقعاً به براهین آشکار او تعالی ایمان دارید.

Ilan sa mga Pakinabang ng mga Ayah sa Pahinang Ito:

• يجب أن يكون الهدف الأعظم للعبد اتباع الحق، ويطلبه بالطرق التي بيَّنها الله، ويعمل بذلك، ويرجو عَوْن ربه في اتباعه، ولا يتكل على نفسه وحوله وقوته.

بزرگ ترین هدف بنده، باید پیروی از حق باشد، و آن را از راه هایی که الله متعال بیان فرموده است، بجوید و به آن عمل کند، و در پیروی از حق به یاری پروردگارش امیدوار باشد، و به خود و توانایی و قدرتش اتکا نکند.

• من إنصاف القرآن للقلة المؤمنة العالمة إسناده الجهل والضلال إلى أكثر الخلق.

از انصاف قرآن کریم در برابر اقلیت مؤمن دنیا این است که جهل و گمراهی را به اکثر مردم نسبت داد.

• من سنّته تعالى في الخلق ظهور أعداء من الإنس والجنّ للأنبياء وأتباعهم؛ لأنّ الحقّ يعرف بضدّه من الباطل.

یکی از سنت‌های الله تعالی در آفرینش، ظهور دشمنان انسانی و جنی برای پیامبران علیهم السلام و پیروان‌شان است؛ زیرا حق با ضد خود یعنی باطل شناخته می‌شود.

• القرآن صادق في أخباره، عادل في أحكامه،لا يُعْثَر في أخباره على ما يخالف الواقع، ولا في أحكامه على ما يخالف الحق.

اخبار قرآن کریم، راست و احکامش عادلانه است، چنانکه هیچ یک از اخبارش مخالف واقع نیست، و هیچ یک از احکامش با حقیقت مخالفت ندارد.