Salin ng mga Kahulugan Surah Al-Baqarah - Salin sa Wikang Khmer ng Al-Mukhtasar fī Tafsīr Al-Qur’an Al-Karīm - Numero ng Pahina 17 - Ensayklopedia ng Marangal na Qur-an

Ayah: 106

۞ مَا نَنسَخۡ مِنۡ ءَايَةٍ أَوۡ نُنسِهَا نَأۡتِ بِخَيۡرٖ مِّنۡهَآ أَوۡ مِثۡلِهَآۗ أَلَمۡ تَعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ

អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានបញ្ជាក់ថា ពិតណាស់ នៅពេលដែលទ្រង់ដកយកក្បួនច្បាប់នៃវាក្យខណ្ឌណាមួយនៃគម្ពីរគួរអាន ឬដកយកពាក្យពេចន៍ណាមួយ ដោយធ្វើឲ្យឲ្យមនុស្សភ្លេចវានោះ គឹទ្រង់បាននាំមកនូវអ្វីដែលមានប្រយោជន៍ជាងវា(វាក្យខណ្ឌដែលទ្រង់បានដកយកនោះ) ទាំងក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន និងពេលអនាគត ឬវាក្យខណ្ឌដែលប្រហាក់ប្រហែលនឹងវា។ នោះគឺដោយសារការជ្រាបដឹង និងគតិបណ្ឌិតរបស់ទ្រង់។ ហើយអ្នក(ឱព្យាការីមូហាំម៉ាត់)បានដឹងហើយថា ជាការពិតណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មានអានុភាពលើអ្វីៗទាំងអស់។ ដូចនេះ ទ្រង់ធ្វើនូវអ្វីដែលទ្រង់ប្រាថ្នា ហើយទ្រង់កាត់សេចក្តីតាមអ្វីដែលទ្រង់មានចេតនា។

Ayah: 107

أَلَمۡ تَعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٍ

ពិតប្រាកដណាស់អ្នក(ឱព្យាការីមូហាំម៉ាត់)បានដឹងហើយថា ជាការពិតណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ គឺជាអ្នកគ្រប់គ្រងមេឃជាច្រើនជាន់និងផែនដី។ ទ្រង់កាត់សេចក្តីអ្វីមួយតាមតែទ្រង់ប្រាថ្នា។ ដូចនេះ ទ្រង់អាចបង្គាប់ប្រើឲ្យខ្ញុំបម្រើរបស់ទ្រង់ ឬហាមឃាត់ពួកគេនូវប្រការអ្វីមួយតាមអ្វីដែលទ្រង់មានចេតនា។ ទ្រង់អនុម័តឬសម្រេចនូវច្បាប់អ្វីមួយ និងលុបចេញវិញនូវច្បាប់ណាមួយដែលទ្រង់មានចេតនា។ ហើយគ្មានទេសម្រាប់ពួកអ្នកបន្ទាប់ពីអល់ឡោះនូវអ្នកដែលអាចគាំពារកិច្ចការរបស់ពួកអ្នកនោះ ហើយក៏គ្មានអ្នកណាជួយទប់ស្កាត់ពួកអ្នកពីប្រការគ្រោះថ្នាក់នោះដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ មានតែអល់ឡោះជាម្ចាស់តែមួយអង្គគត់ដែលជាអ្នកគាំពារលើអ្វីៗទាំងអស់ និងជាអ្នកមានអានុភាពទៅលើវា។

Ayah: 108

أَمۡ تُرِيدُونَ أَن تَسۡـَٔلُواْ رَسُولَكُمۡ كَمَا سُئِلَ مُوسَىٰ مِن قَبۡلُۗ وَمَن يَتَبَدَّلِ ٱلۡكُفۡرَ بِٱلۡإِيمَٰنِ فَقَدۡ ضَلَّ سَوَآءَ ٱلسَّبِيلِ

មិនមែនជាភារកិច្ចរបស់ពួកអ្នកទេ(ឱបណ្តាអ្នកមានជំនឿ)ក្នុងការសួរអ្នកនាំសាររបស់ពួកអ្នក (សំណួរបែបបដិសេធនិងដេញដោល) ដូចដែលក្រុមរបស់ព្យាការីមូសាបានសួរទៅកាន់ព្យាការីរបស់ពួកគេកាលពីមុន ដូចជាពួកគេបាននិយាយថាៈ ﴿أَرِنَا اللَّهَ جَهْرَةً﴾ “សូមអ្នកបង្ហាញដល់ពួកយើងឲ្យឃើញអល់ឡោះដោយផ្ទាល់ភ្នែកផង”។(ជំពូក អាន់នីសាក វាក្យខណ្ខទី១៥៣)។ ហើយជនណាហើយដែលបានយកសេចក្តីជំនឿមកប្តូរយកភាពគ្មានជំនឿនោះ អ្នកនោះពិតជាវង្វេងចេញពីមាគ៌ាដែលត្រឹមត្រូវជាក់ជាមិនខាន។

Ayah: 109

وَدَّ كَثِيرٞ مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ لَوۡ يَرُدُّونَكُم مِّنۢ بَعۡدِ إِيمَٰنِكُمۡ كُفَّارًا حَسَدٗا مِّنۡ عِندِ أَنفُسِهِم مِّنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ ٱلۡحَقُّۖ فَٱعۡفُواْ وَٱصۡفَحُواْ حَتَّىٰ يَأۡتِيَ ٱللَّهُ بِأَمۡرِهِۦٓۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

ភាគច្រើននៃពួកយូដា និងពួកណាសរ៉នី(ពួកគ្រឹស្ទាន) មានបំណងចង់ត្រលប់ពួកអ្នកទៅរកភាពគ្មានជំនឿវិញបន្ទាប់ពីពួកអ្នកមានជំនឿរួច ដូចដែលពួកអ្នកធ្លាប់បានគោរពរូបបដិមាពីមុនៗ ដោយសារភាពច្រណែនឈ្នានីសដែលមាននៅក្នុងខ្លួនរបស់ពួកគេ។ ពួកគេប្រាថ្នាយ៉ាងដូច្នោះក្រោយពីការពិតត្រូវបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ដល់ពួកគេហើយថា ជាការពិតណាស់ អ្វីដែលព្យាការីមូហាំម៉ាត់បាននាំមក គឺជាសេចក្តីពិតមកពីអល់ឡោះជាម្ចាស់។ ដូចនេះ ចូរពួកអ្នក(ឱបណ្តាអ្នកមានជំនឿ)អភ័យទោស(ដល់ពួកគេ)ចំពោះទង្វើរបស់ពួកគេ ហើយចូរពួកអ្នកអធ្យាស្រ័យចំពោះភាពល្ងង់ខ្លៅនិងប្រការអាក្រក់ដែលមាននៅក្នុងខ្លួនរបស់ពួកគេ រហូតដល់បទបញ្ជារបស់អល់ឡោះនិងការសម្រេចរបស់ទ្រង់នៅក្នុងរឿងរបស់ពួកគេនេះបានមកដល់។ (ពិតប្រាកដណាស់ បទបញ្ជា និងការសម្រេចរបស់អល់ឡោះនៅក្នុងរឿងនេះបានមកដល់ហើយ ដោយចំពោះអ្នកដែលគ្មានជំនឿ គឺពួកគេមានជម្រើសក្នុងការជ្រើសរើសយកសាសនាឥស្លាម ឬការបង់ផាកពិន័យ ឬត្រូវសម្លាប់)។ ជាការពិតណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មានអានុភាពលើអ្វីៗទាំងអស់ ដោយគ្មានអ្វីមួយដែលទ្រង់អសមត្ថភាពនោះឡើយ។

Ayah: 110

وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَۚ وَمَا تُقَدِّمُواْ لِأَنفُسِكُم مِّنۡ خَيۡرٖ تَجِدُوهُ عِندَ ٱللَّهِۗ إِنَّ ٱللَّهَ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ

ចូរពួកអ្នកប្រតិបត្តិសឡាតឲ្យបានពេញលេញទៅតាមរូកុន(គោលគ្រឹះ) វ៉ាជិប(ប្រការដែលត្រូវធ្វើ) និងប្រការស៊ូណិត(ប្រការគួរគប្បី)របស់វា ហើយចូរពួកអ្នកបរិច្ចាគហ្សាកាត់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកអ្នកទៅឲ្យអ្នកដែលមានសិទ្ធិទទួលវា។ ហើយដរាបណាពួកអ្នកបានសាងនូវទង្វើកុសលនៅក្នុងឆាកជីវិតរបស់ពួកអ្នក និងបានសាងវាទុកជាស្បៀងសម្រាប់ខ្លួនពួកអ្នកមុននឹងពួកអ្នកស្លាប់នោះ ពួកអ្នកនឹងទទួលបានផលបុណ្យពីម្ចាស់របស់ពួកអ្នកនៅថ្ងៃបរលោក។ ពេលនោះ ទ្រង់នឹងតបស្នងដល់ពួកអ្នកនូវអ្វីដែលពួកអ្នកបានសាង។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មហាឃើញបំផុតនូវអ្វីដែលពួកអ្នកបានប្រព្រឹត្ត ហើយទ្រង់នឹងតបស្នងដល់បុគ្គលគ្រប់រូបទៅតាមទង្វើដែលពួកអ្នកបានសាង។

Ayah: 111

وَقَالُواْ لَن يَدۡخُلَ ٱلۡجَنَّةَ إِلَّا مَن كَانَ هُودًا أَوۡ نَصَٰرَىٰۗ تِلۡكَ أَمَانِيُّهُمۡۗ قُلۡ هَاتُواْ بُرۡهَٰنَكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

ហើយក្រុមនីមួយៗក្នុងចំណោមពួកយូដា និងពួកណាសរ៉នី(គ្រឹស្ទាន)បាននិយាយថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ឋានសួគ៌គឺសម្រាប់តែពួកគេប៉ុណ្ណោះ ដោយពួកយូដាបាននិយាយថាៈ គ្មានអ្នកណាអាចចូលឋានសួគ៌បានទេ លើកលែងតែអ្នកដែលកាន់សាសនាយូដាប៉ុណ្ណោះ។ ចំណែកឯពួកណាសរ៉នី(ពួកគ្រឹស្ទាន)វិញក៏បាននិយាយដែរថាៈ គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចចូលឋានសួគ៌បានឡើយ លើកលែងតែអ្នកដែលកាន់សាសនាណាសរ៉នី(សាសនាគ្រឹស្ទាន)ប៉ុណ្ណោះ។ ទាំងនេះគ្រាន់តែជាការស្រមើស្រមៃដែលខុសឆ្គងរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះ។ ចូរអ្នក(ឱព្យាការីមូហាំម៉ាត់)តបទៅកាន់ពួកគេវិញចុះថាៈ ចូរពួកអ្នកបង្ហាញភស្តុតាងចំពោះអ្វីដែលពួកអ្នកបានអះអាងនោះមក ប្រសិនបើការអះអាងរបស់ពួកអ្នកពិតជាត្រឹមត្រូវមែននោះ។

Ayah: 112

بَلَىٰۚ مَنۡ أَسۡلَمَ وَجۡهَهُۥ لِلَّهِ وَهُوَ مُحۡسِنٞ فَلَهُۥٓ أَجۡرُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦ وَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

តាមពិត អ្នកដែលអាចចូលបានឋានសួគ៌នោះ គឺរាល់អ្នកដែលស្មោះសរ(ជ្រះថ្លា)ចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់ដោយការតម្រង់ឆ្ពោះទៅកាន់ទ្រង់ (ហើយជាមួយនឹងភាពស្មោះសររបស់គេ) រូបគេបានគោពសក្ការៈចំពោះទ្រង់បានយ៉ាងល្អប្រពៃដោយការអនុវត្តតាមនូវអ្វីដែលអ្នកនាំសារបាននាំមក។ ជននោះហើយគឺជាអ្នកដែលនឹងចូលឋានសួគ៌ មិនថារូបគេមកពីក្រុមណានោះទេ ហើយរូបគេនឹងទទួលបានផលបុណ្យពីម្ចាស់របស់គេ។ ពួកគេគ្មានការភ័យខ្លាចចំពោះថ្ងៃបរលោកដែលពួកគេនឹងប្រឈមមុខនោះទេ ហើយពួកគេក៏មិនមានការសោកស្តាយចំពោះអ្វីដែលពួកគេខកខាននៅក្នុងលោកិយនេះដែរ។ លក្ខណៈសម្បត្តិដែលបានរៀបរាប់ទាំងអស់នេះ ពុំមាននៅក្នុងខ្លួនបុគ្គលណាម្នាក់ឡើយបន្ទាប់ពីការមកដល់របស់ព្យាការីមូហាំម៉ាត់នោះ លើកលែងតែរូបគេជាជនមូស្លីម(កាន់សាសនាឥស្លាម)ប៉ុណ្ណោះ។

Ilan sa mga Pakinabang ng mga Ayah sa Pahinang Ito:

• أن الأمر كله لله، فيبدل ما يشاء من أحكامه وشرائعه، ويبقي ما يشاء منها، وكل ذلك بعلمه وحكمته.

• រាល់បទបញ្ជាទាំងអស់ គឺជាកម្មសិទ្ធិអល់ឡោះ ដោយទ្រង់អាចផ្លាស់ប្តូរឬរក្សាទុកច្បាប់និងបទបញ្ញត្តិណាមួយតាមដែលទ្រង់មានចេតនា។ ទាំងអស់នេះ គឺដោយចំណេះដឹង និងគតិបណ្ឌិតរបស់ទ្រង់។

• حَسَدُ كثيرٍ من أهل الكتاب هذه الأمة، لما خصَّها الله من الإيمان واتباع الرسول، حتى تمنوا رجوعها إلى الكفر كما كانت.

• ការច្រណែនឈ្នានីសយ៉ាងច្រើនពីសំណាក់ពួកអះលីគីតាប(ពួកដែលគេផ្តល់គម្ពីរឲ្យ)ចំពោះប្រជាជាតិនេះ(ប្រជាជាតិរបស់ព្យាការីមូហាំម៉ាត់) ដោយសារតែពួកគេមានជំនឿចំពោះអល់ឡោះ និងដើរតាមអ្នកនាំសារ រហូតដល់ពួកគេ(ពួកអះលីគីតាប)ប្រាថ្នាចង់ឲ្យប្រជាជាតិនេះត្រលប់ទៅរកភាពគ្មានជំនឿដូចពីមុនវិញ។