மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 17 அத்தியாயம் அல்புர்கான் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இஸ்பானிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 17

وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ وَمَا يَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ فَيَقُولُ ءَأَنتُمۡ أَضۡلَلۡتُمۡ عِبَادِي هَٰٓؤُلَآءِ أَمۡ هُمۡ ضَلُّواْ ٱلسَّبِيلَ

17. El día que Él los congregue junto con sus ídolos, y les pregunte a los ídolos: “¿Fueron ustedes los que desviaron a Mis siervos, ordenándoles que los adoraran, o fueron ellos mismos quienes erraron el camino por su propia voluntad?”

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الجمع بين الترهيب من عذاب الله والترغيب في ثوابه.

1. Incentivar al temor al castigo de Al-lah, y al mismo tiempo despertar el anhelo por Su recompensa.

• متع الدنيا مُنْسِية لذكر الله.

2. Los placeres del mundo hacen olvidar el recuerdo de Al-lah.

• بشرية الرسل نعمة من الله للناس لسهولة التعامل معهم.

3. Que los Mensajeros de Al-lah sean humanos es una bendición de Al-lah para la gente, porque es más fácil relacionarse con ellos.

• تفاوت الناس في النعم والنقم اختبار إلهي لعباده.

4. Que la gente experimente diferentes niveles de bendiciones y dificultades es una prueba de Al-lah para Sus siervos.