மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 47 அத்தியாயம் அல்மாயிதா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான சிங்கள மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 47

وَلْیَحْكُمْ اَهْلُ الْاِنْجِیْلِ بِمَاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ فِیْهِ ؕ— وَمَنْ لَّمْ یَحْكُمْ بِمَاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْفٰسِقُوْنَ ۟

මුහම්මද් (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් ඔවුන් වෙත පැමිණීමට පෙර ඉන්ජීලයේ අල්ලාහ් පහළ සත්යය කිතුනුවන් විශ්වාස කොට එමගින් තීන්දු ලබා දිය යුතු ව තිබුණි. කවරෙකු අල්ලාහ් පහළ කළ කරුණු මුල් කර ගනිමින් තින්දු ලබා නොදෙන්නේද ඔවුහු අල්ලාහ්ට අවනතවීමෙන් බැහැරවූවෝ වෙති. සත්යය අතහැර දැමුවෝ වෙති. ව්යාජය වෙත නැඹුරු වූවෝ වෙති.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الأنبياء متفقون في أصول الدين مع وجود بعض الفروق بين شرائعهم في الفروع.

•වක්තෘවරුන්හට ලැබුණු පිළිවෙත් අතර පවතින අනු කොටස් වල විවිධ වෙනස්කම් තිබුණ ද දහමේ මූලික හරය තුළ ඔවුහු ඒකමතිකයෝ වූහ.

• وجوب تحكيم شرع الله والإعراض عمّا عداه من الأهواء.

•අල්ලාහ්ගේ පිළිවෙත විනිශ්චය කිරීමේ අවශ්යතාව සහ ඒවා හැර වෙනත් ආශාවන්ගෙන් වැළකී සිටීම.

• ذم التحاكم إلى أحكام أهل الجاهلية وأعرافهم.

•අඥාන ජනයාගේ නීතිරීති හා ඔවුන්ගේ සිරිත් විරිත් වෙත යොමු වී තින්දු පැතීමේ අපකීර්තිය.