மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்பலத் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு - பக்க எண் 594 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

بلد

சூராவின் இலக்குகளில் சில:

بيان افتقار الإنسان وكبده وسبل نجاته.

بیان نیازمندی انسان و رنج و محنت وی و راه های نجاتش.

---

வசனம்: 1

لَاۤ اُقْسِمُ بِهٰذَا الْبَلَدِ ۟ۙ

الله به شهر حرمت‌دار یعنی مکۀ مکرّمه سوگند یاد فرمود.

வசனம்: 2

وَاَنْتَ حِلٌّۢ بِهٰذَا الْبَلَدِ ۟ۙ

و تو - ای رسول- آنچه را تو در این شهر انجام دهی؛ چه قتل کسی‌که مستحق قتل باشد، و چه اسیرکردن کسی‌که مستحق اسارت باشد، برایت حلال است.

வசனம்: 3

وَوَالِدٍ وَّمَا وَلَدَ ۟ۙ

و الله به پدر انسان‌ها، و به فرزندانی که از او به وجود آمدند سوگند یاد فرمود.

வசனம்: 4

لَقَدْ خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ فِیْ كَبَدٍ ۟ؕ

به تحقیق که انسان به‌سبب سختی‌هایی که در دنیا متحمل می‌شود، در رنج و مشقت است.

வசனம்: 5

اَیَحْسَبُ اَنْ لَّنْ یَّقْدِرَ عَلَیْهِ اَحَدٌ ۟ۘ

آیا انسان گمان می‌کند که هرگاه مرتکب گناهان شود کسی بر او دست نمی‌یابد، و از او انتقام نمی‌گیرد، حتی پروردگارش که او را آفریده است؟!

வசனம்: 6

یَقُوْلُ اَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا ۟ؕ

می‌گوید: توده‌ای انبوه از مال انفاق کردم.

வசனம்: 7

اَیَحْسَبُ اَنْ لَّمْ یَرَهٗۤ اَحَدٌ ۟ؕ

آیا این کسی‌که به آنچه انفاق کرده فخرفروشی می‌کند می‌پندارد که الله او را نمی‌بیند؟! و او را در مالش مورد محاسبه قرار نمی‌دهد؛ که آن را از کجا کسب کرده است؟ و در چه مواردی هزینه کرده است؟!

வசனம்: 8

اَلَمْ نَجْعَلْ لَّهٗ عَیْنَیْنِ ۟ۙ

آیا دو چشم به او نداده‌ایم که با آنها می‌بیند؟!

வசனம்: 9

وَلِسَانًا وَّشَفَتَیْنِ ۟ۙ

و زبان و دو لب که با آنها سخن می‌گوید؟!

வசனம்: 10

وَهَدَیْنٰهُ النَّجْدَیْنِ ۟ۚ

و راه خیر، و راه باطل را به او نشناسانده‌ایم؟!

வசனம்: 11

فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ۟ؗۖ

و او باید مانعی را که میان او و بهشت فاصله می‌اندازد بپیماید و از آن بگذرد.

வசனம்: 12

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا الْعَقَبَةُ ۟ؕ

و -ای رسول- تو چه می‌دانی مانعی که باید از آن بگذرد تا وارد بهشت شود چیست؟!

வசனம்: 13

فَكُّ رَقَبَةٍ ۟ۙ

آزاد کردن برده‌ مرد یا برده زن است.

வசனம்: 14

اَوْ اِطْعٰمٌ فِیْ یَوْمٍ ذِیْ مَسْغَبَةٍ ۟ۙ

یا اینکه در زمان قحطی که طعام در آن کمیاب می‌شود طعام دهد.

வசனம்: 15

یَّتِیْمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ۟ۙ

طفلی را که پدرش را از دست داده، و با او رابطۀ خویشاوندی دارد.

வசனம்: 16

اَوْ مِسْكِیْنًا ذَا مَتْرَبَةٍ ۟ؕ

یا فقیری را که هیچ مالی ندارد.

வசனம்: 17

ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ۟ؕ

افزون بر این موارد، از کسانی باشد که به الله ایمان آورده‌اند، و یکدیگر را به صبر بر طاعات و صبر در مقابل گناهان و صبر بر مصیبت، و مهربانی بر بندگان الله سفارش کرده‌اند.

வசனம்: 18

اُولٰٓىِٕكَ اَصْحٰبُ الْمَیْمَنَةِ ۟ؕ

اینها که صفات مذکور را دارند یاران دست‌راست هستند.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• عتق الرقاب، وإطعام المحتاجين في وقت الشدة، والإيمان بالله، والتواصي بالصبر والرحمة: من أسباب دخول الجنة.

آزادسازی بردگان، اِطعام نیازمندان در هنگام سختی، ایمان به الله، سفارش‌ کردن یکدیگر به صبر و رحمت: از اسباب ورود به بهشت است.

• من دلائل النبوة إخباره أن مكة ستكون حلالًا له ساعة من نهار.

یکی از دلایل نبوت، آگاه ‌کردن پیامبر از این خبر است که مکه مدتی از یک روز برایش حلال خواهد شد.

• لما ضيق الله طرق الرق وسع طرق العتق، فجعل الإعتاق من القربات والكفارات.

الله وقتی راه‌های بردگی را تنگ کرد راه‌های آزادسازی را گسترش داد، و آزادسازی بردگان را در زمرۀ قربات و کفارات قرار داد.