மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் காஃப் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு - பக்க எண் 518 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

ق

சூராவின் இலக்குகளில் சில:

وعظ القلوب بالموت والبعث.

پند دادن دل ها با یاددآوری مرگ و معاد.

---

வசனம்: 1

قٓ ۫— وَالْقُرْاٰنِ الْمَجِیْدِ ۟ۚ

﴿قٓۚ﴾ سخن در مورد حروف شبیه این حرف در ابتدای سورۀ بقره بیان شد. الله به قرآن کریم به‌سبب معانی و خیر و برکت زیادی که در آن وجود دارد سوگند یاد فرمود؛ که به‌طور قطع در روز قیامت برای حسابرسی و جزا برانگیخته خواهید شد.

வசனம்: 2

بَلْ عَجِبُوْۤا اَنْ جَآءَهُمْ مُّنْذِرٌ مِّنْهُمْ فَقَالَ الْكٰفِرُوْنَ هٰذَا شَیْءٌ عَجِیْبٌ ۟ۚ

سبب خودداری آنها این نیست که دروغگویی تو را گمان می‌برند؛ زیرا از راستگویی تو آگاه هستند، بلکه از این امر در شگفت هستند که رسولی انذاردهنده از جنس خودشان و نه از جنس فرشتگان نزدشان بیاید، و از روی تعجب گفتند: آمدن رسولی از جنس بشر به‌سوی ما امر شگفتی است!

வசனம்: 3

ءَاِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ۚ— ذٰلِكَ رَجْعٌ بَعِیْدٌ ۟

آیا وقتی مردیم و خاک شدیم برانگیخته می‌شویم؟! این رستاخیز و بازگشت زندگی به بدن‌هایمان پس از اینکه پوسید امری دور از انتظار است، و امکان وقوع آن وجود ندارد.

வசனம்: 4

قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنْقُصُ الْاَرْضُ مِنْهُمْ ۚ— وَعِنْدَنَا كِتٰبٌ حَفِیْظٌ ۟

به تحقیق ما آنچه را که زمین از اجسادشان پس از مرگشان می‌خورد و از بین می‌برد، می‌دانیم، و ذره‌ای از آن بر ما پوشیده نمی‌ماند، و کتابی نگهدارندۀ هر چیزی‌که الله آن را در زندگی و پس از مرگشان برای آنها مقدر کرده است نزد ماست.

வசனம்: 5

بَلْ كَذَّبُوْا بِالْحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمْ فَهُمْ فِیْۤ اَمْرٍ مَّرِیْجٍ ۟

بلکه این مشرکان قرآن را وقتی رسول آن را برای‌شان آورد تکذیب کردند، بلکه آنها پریشان‌ هستند و لحظه‌ای ثابت و استوار نیستند.

வசனம்: 6

اَفَلَمْ یَنْظُرُوْۤا اِلَی السَّمَآءِ فَوْقَهُمْ كَیْفَ بَنَیْنٰهَا وَزَیَّنّٰهَا وَمَا لَهَا مِنْ فُرُوْجٍ ۟

آیا این تکذیب‌ کنندگان رستاخیز به آسمان بالای سرشان نیندیشیده‌اند؛ که چگونه آن را آفریدیم و بنا کردیم و آن را با ستارگانی که در آن قرار داده‌ایم آراستیم، و هیچ شکاف در آن وجود ندارد تا آن را معیوب نشان دهد؟! پس کسی‌که این آسمان را آفریده از برانگیختن مردگان به صورت زنده ناتوان نیست.

வசனம்: 7

وَالْاَرْضَ مَدَدْنٰهَا وَاَلْقَیْنَا فِیْهَا رَوَاسِیَ وَاَنْۢبَتْنَا فِیْهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِیْجٍ ۟ۙ

و زمین که آن را مناسب سکونت گستراندیم، و کوه‌هایی ثابت در آن قرار دادیم تا نلرزد، و از هر صنف از گیاهان و درختان خوش‌منظر در آن رویاندیم.

வசனம்: 8

تَبْصِرَةً وَّذِكْرٰی لِكُلِّ عَبْدٍ مُّنِیْبٍ ۟

تمام موارد مذکور را آفریدیم تا مایۀ بینش و یادآوری باشد برای هر بنده‌ای که با طاعت به‌سوی پروردگارش بازمی‌گردد.

வசனம்: 9

وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَآءِ مَآءً مُّبٰرَكًا فَاَنْۢبَتْنَا بِهٖ جَنّٰتٍ وَّحَبَّ الْحَصِیْدِ ۟ۙ

و از آسمان آبی با منفعت و خیر زیاد فرو فرستادیم، آن‌گاه با آن آب باغ‌ها رویاندیم، و از دانۀ جو و سایر مواردی که درو می‌کنید رویاندیم.

வசனம்: 10

وَالنَّخْلَ بٰسِقٰتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِیْدٌ ۟ۙ

و با آن درختان بلندقامت و مرتفع خرما آفریدیم، که شکوفه‌هایی متراکم بر روی هم دارد.

வசனம்: 11

رِّزْقًا لِّلْعِبَادِ ۙ— وَاَحْیَیْنَا بِهٖ بَلْدَةً مَّیْتًا ؕ— كَذٰلِكَ الْخُرُوْجُ ۟

این موارد را برای روزی بندگان رویاندیم تا از آن‌ بخورند، و با آن آب زمینی بدون گیاه را زنده کردیم. همان‌گونه که با این باران زمینی بدون گیاه را زنده کردیم مردگان را زنده می‌کنیم، و آنها را زنده درمی‌آوریم.

வசனம்: 12

كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوْحٍ وَّاَصْحٰبُ الرَّسِّ وَثَمُوْدُ ۟ۙ

- ای رسول- پیش از اینها که تو را تکذیب می‌کنند اقوامی پیامبران‌شان را تکذیب کردند، و قوم نوح و اصحاب رسّ (چاه)، و ثمود تکذیب کردند.

வசனம்: 13

وَعَادٌ وَّفِرْعَوْنُ وَاِخْوَانُ لُوْطٍ ۟ۙ

و عاد و فرعون، و قوم لوط تکذیب کردند.

வசனம்: 14

وَّاَصْحٰبُ الْاَیْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ ؕ— كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِیْدِ ۟

و قوم شعیب -اصحاب ایکه- و قوم تُبَّع -پادشاهان یمن- (پیامبران را) تکذیب کردند، همه ی این اقوام پیامبران الهی را که به سوی آنان فرستاده بود، تکذیب کردند، پس عذابی که الله به آنان وعده داده بود، براى آنان به وقوع پيوست.

வசனம்: 15

اَفَعَیِیْنَا بِالْخَلْقِ الْاَوَّلِ ؕ— بَلْ هُمْ فِیْ لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِیْدٍ ۟۠

آیا ما از آفرینش نخستین شما ناتوان مانده‌ایم تا از برانگیختن شما ناتوان شویم؟! بلکه آنها در حیرتی از آفرینش جدید پس از آفرینش نخستین خویش هستند.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• المشركون يستعظمون النبوة على البشر، ويمنحون صفة الألوهية للحجر!

مشرکان نبوت انسان را انکار می‌کنند، درحالی‌که صفت الوهیت را به سنگ می‌بخشند!

• خلق السماوات، وخلق الأرض، وإنزال المطر، وإنبات الأرض القاحلة، والخلق الأول: كلها أدلة على البعث.

آفرینش آسمان‌ها و زمین و نزول باران و روییدن گیاهانِ زمین خشک، و آفرینش نخستین، دلایل رستاخیز هستند.

• التكذيب بالرسل عادة الأمم السابقة، وعقاب المكذبين سُنَّة إلهية.

تکذیب رسولان علیهم السلام، عادت امت‌های پیشین و عذاب تکذیب‌ کنندگان، سنتی الهی است.