மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 73 அத்தியாயம் அல்மாயிதா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 73

لَقَدْ كَفَرَ الَّذِیْنَ قَالُوْۤا اِنَّ اللّٰهَ ثَالِثُ ثَلٰثَةٍ ۘ— وَمَا مِنْ اِلٰهٍ اِلَّاۤ اِلٰهٌ وَّاحِدٌ ؕ— وَاِنْ لَّمْ یَنْتَهُوْا عَمَّا یَقُوْلُوْنَ لَیَمَسَّنَّ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا مِنْهُمْ عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟

به‌راستی که کافر شدند مسیحیانی که گفتند: همانا الله از سه (شخص) یعنی پدر و پسر و روح‌القدس تشکیل شده است، الله از این سخن آنها بسیار برتر است، زیرا الله متعدد نیست، بلکه معبود یگانه‌ای است که شریکی ندارد، و اگر از این سخن زشت و ناپسند باز نایستند، به‌طور قطع عذابی رنج‌آور به آنها می‌رسانیم.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• بيان كفر النصارى في زعمهم ألوهية المسيح عليه السلام، وبيان بطلانها، والدعوةُ للتوبة منها.

بیان کفر نصاری در ادعای آنها به الوهیت مسیح علیه السلام، و بیان بطلان این ادعا، و دعوت به توبه از آن.

• من أدلة بشرية المسيح وأمه: أكلهما للطعام، وفعل ما يترتب عليه.

یکی از دلایل انسان‌ بودن مسیح علیه السلام و مادرش عبارت است از: غذا خوردن آن دو، و انجام آنچه که بر این امر مترتب می‌شود.

• عدم القدرة على كف الضر وإيصال النفع من الأدلة الظاهرة على عدم استحقاق المعبودين من دون الله للألوهية؛ لكونهم عاجزين.

ناتوانی از دفع ضرر و رساندن فايده، از دلایل روشنی است که معبودان غیر از الله سزاوار الوهیت نیستند، چرا که عاجز و ناتوان هستند.

• النهي عن الغلو وتجاوز الحد في معاملة الصالحين من خلق الله تعالى.

نهی از غلو و گذشتن از حد در برخورد با مخلوقات صالح الله متعال.