மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 11 அத்தியாயம் ஆஃபிர் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 11

قَالُوْا رَبَّنَاۤ اَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ وَاَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوْبِنَا فَهَلْ اِلٰی خُرُوْجٍ مِّنْ سَبِیْلٍ ۟

و کافران آن‌گاه که اقرار و توبه‌شان سودی نمی‌رساند با اقرار به گناهان‌شان می‌گویند: پروردگارا، ما را دو بار میراندی آن‌گاه که عدم بودیم و ما را پدید آوردی، سپس ما را میراندی، و با پدید آوردن ما از عدم، و زنده‌ گردانیدن ما برای رستاخیز، دو بار ما را زنده گردانیدی، و به گناهانمان که مرتکب شده‌ایم اعتراف کردیم، آیا برای خروج از جهنم راهی هست که آن را بپیماییم و به زندگی بازگردیم تا اعمال صالح انجام دهیم، و از ما راضی شوی؟!

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• مَحَلُّ قبول التوبة الحياة الدنيا.

محل پذیرش توبه، زندگی دنیا است.

• نفع الموعظة خاص بالمنيبين إلى ربهم.

تنها بندگان توبه کار، از پند و اندرزها سودمند می شوند.

• استقامة المؤمن لا تؤثر فيها مواقف الكفار الرافضة لدينه.

استقامت مؤمن تحت تأثیر مواضع کافران که دینش را رد می‌کنند قرار نمی‌گیرد.

• خضوع الجبابرة والظلمة من الملوك لله يوم القيامة.

خواری و فروتنی پادشاهان ستمگر و ظالم در برابر الله در روز قیامت.