மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 145 அத்தியாயம் ஆலஇம்ரான் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 145

وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ اَنْ تَمُوْتَ اِلَّا بِاِذْنِ اللّٰهِ كِتٰبًا مُّؤَجَّلًا ؕ— وَمَنْ یُّرِدْ ثَوَابَ الدُّنْیَا نُؤْتِهٖ مِنْهَا ۚ— وَمَنْ یُّرِدْ ثَوَابَ الْاٰخِرَةِ نُؤْتِهٖ مِنْهَا ؕ— وَسَنَجْزِی الشّٰكِرِیْنَ ۟

هیچ نفسی نمی‌میرد مگر به حکم الله، پس از اینکه مدتی را که الله برای او نوشته و آن مدت را طول عمر او قرار داده است، بدون هیچ زیاده و کاستی‌ای سپری کند. و هرکس در قبال عمل خویش ثواب دنیا را بخواهد، به همان اندازه که از دنیا برایش مقدر شده است می‌دهیم، و سهمی برای او در آخرت نیست، و هر کس در قبال عمل خویش، ثواب الله در آخرت را بخواهد، ثواب آخرت را به او می‌بخشیم، و به کسانی‌که از پروردگارشان شکرگزاری کنند پاداش بزرگی خواهیم داد.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الابتلاء سُنَّة إلهية يتميز بها المجاهدون الصادقون الصابرون من غيرهم.

ابتلا و امتحان، سنتی الهی است که مجاهدان راستین و شکیبا، به وسیله ی آن از دیگران متمایز می شوند.

• يجب ألا يرتبط الجهاد في سبيل الله والدعوة إليه بأحد من البشر مهما علا قدره ومقامه.

واجب است که جهاد در راه الله و دعوت به‌سوی آن به هیچ بشری هر چند که دارای ارزش و مقام والایی باشد وابسته نباشد.

• أعمار الناس وآجالهم ثابتة عند الله تعالى، لا يزيدها الحرص على الحياة، ولا ينقصها الإقدام والشجاعة.

عمر و اجل مردم نزد الله متعال ثابت است، حرص بر دنیا بر آن نمی‌افزاید و دلیری و شجاعت از آن نمی‌کاهد.

• تختلف مقاصد الناس ونياتهم، فمنهم من يريد ثواب الله، ومنهم من يريد الدنيا، وكلٌّ سيُجازَى على نيَّته وعمله.

اهداف و نیت‌های مردم با هم مختلف است، برخی از آنها ثواب الله را می‌جویند و برخی از آنها دنیا را می‌طلبند، و هرکس بر اساس نیت و عمل خویش جزا داده می‌شود.