மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 134 அத்தியாயம் ஆலஇம்ரான் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 134

الَّذِیْنَ یُنْفِقُوْنَ فِی السَّرَّآءِ وَالضَّرَّآءِ وَالْكٰظِمِیْنَ الْغَیْظَ وَالْعَافِیْنَ عَنِ النَّاسِ ؕ— وَاللّٰهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِیْنَ ۟ۚ

پرهیزگاران همان کسانی هستند که اموال‌شان را در گشایش و تنگدستی در راه الله می‌بخشند، و با وجود قدرت بر انتقام، خشم خویش را فرومی‌خورند، و از کسانی‌که بر آنها ستم روا دارند درمی‌گذرند، و الله نیکوکارانی را که دارای این اخلاق هستند دوست دارد.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الترغيب في المسارعة إلى عمل الصالحات اغتنامًا للأوقات، ومبادرة للطاعات قبل فواتها.

تشویق بر انجام‌ سریع اعمال صالح، به‌منظور غنیمت‌شمردن وقت، و مبادرت به طاعات قبل از اینکه از دست بروند.

• من صفات المتقين التي يستحقون بها دخول الجنة: الإنفاق في كل حال، وكظم الغيظ، والعفو عن الناس، والإحسان إلى الخلق.

از صفات پرهیزگاران که سزاوار ورود به بهشت هستند: انفاق درتمام شرایط، فروخوردن خشم، گذشت از مردم و نیکی به آنها است.

• النظر في أحوال الأمم السابقة من أعظم ما يورث العبرة والعظة لمن كان له قلب يعقل به.

نظر در احوال امت‌های پیشین، از بزرگترین اسباب عبرت و پندگیری برای کسی است که بیندیشد.