மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்மாயிதா - பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - சர்ப்ராஸ் - பக்க எண் 112 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 24

قَالُوْا یٰمُوْسٰۤی اِنَّا لَنْ نَّدْخُلَهَاۤ اَبَدًا مَّا دَامُوْا فِیْهَا فَاذْهَبْ اَنْتَ وَرَبُّكَ فَقَاتِلَاۤ اِنَّا هٰهُنَا قٰعِدُوْنَ ۟

هغوی وویل ای موسی تر څو چې هغوی په دې ښار کې وي مونږ به هیڅکله هلته ورننه نه ووځو د خپل رب په ملاتړ ولاړ شه دواړه وجنګیږئ مونږ به دلته درته ناست یو.

வசனம்: 25

قَالَ رَبِّ اِنِّیْ لَاۤ اَمْلِكُ اِلَّا نَفْسِیْ وَاَخِیْ فَافْرُقْ بَیْنَنَا وَبَیْنَ الْقَوْمِ الْفٰسِقِیْنَ ۟

موسی وویل ای زما ربه! زه یوازې د خپل ځان او د خپل ورور واک لرم نو زمونږ او د فاسق قوم په مینځ کې پریکړه وکړه.

வசனம்: 26

قَالَ فَاِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَیْهِمْ اَرْبَعِیْنَ سَنَةً ۚ— یَتِیْهُوْنَ فِی الْاَرْضِ ؕ— فَلَا تَاْسَ عَلَی الْقَوْمِ الْفٰسِقِیْنَ ۟۠

الله پاک وفرمایل دا پاکه ځمکه پر دوی څلویښت کلونه حرامه شوه، دوی به لالهانده او سرګردانه ګرځي، نو ته په فاستق قوم مه غمجن کیږه.

வசனம்: 27

وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَاَ ابْنَیْ اٰدَمَ بِالْحَقِّ ۘ— اِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ اَحَدِهِمَا وَلَمْ یُتَقَبَّلْ مِنَ الْاٰخَرِ ؕ— قَالَ لَاَقْتُلَنَّكَ ؕ— قَالَ اِنَّمَا یَتَقَبَّلُ اللّٰهُ مِنَ الْمُتَّقِیْنَ ۟

ای محمده! خپل قوم ته د ادم د دوه ځامنو رښتینې کیسه ووایه کله چې دواړو قرباني وړاندې کړه د یوه قربانې ومنل شوه او د هغه بل ونه منل شوه. خپل ورور ته یې وویل زه به دی خامخا وژنم. هغه ځواب ورکړ دا د الله کار دی چې یوازې د پرهیزګارانو قرباني قبلوي.

வசனம்: 28

لَىِٕنْۢ بَسَطْتَّ اِلَیَّ یَدَكَ لِتَقْتُلَنِیْ مَاۤ اَنَا بِبَاسِطٍ یَّدِیَ اِلَیْكَ لِاَقْتُلَكَ ۚ— اِنِّیْۤ اَخَافُ اللّٰهَ رَبَّ الْعٰلَمِیْنَ ۟

که تا زما د وژنې لپاره لاس را پورته کړ نو زه به ستا د وژنې په هڅه کې په تاپسې لاس اوږود نه کړم زه د هغه الله څخه ډاریږم چې د ټول عالم رب دی.

வசனம்: 29

اِنِّیْۤ اُرِیْدُ اَنْ تَبُوَْاَ بِاِثْمِیْ وَاِثْمِكَ فَتَكُوْنَ مِنْ اَصْحٰبِ النَّارِ ۚ— وَذٰلِكَ جَزٰٓؤُا الظّٰلِمِیْنَ ۟ۚ

زه غواړم چې ته زما او خپل دواړه ګناهونه په اوږو واخلې او د دوزخ څښتن شي او همدا د تیري کوونکو جزاء ده.

வசனம்: 30

فَطَوَّعَتْ لَهٗ نَفْسُهٗ قَتْلَ اَخِیْهِ فَقَتَلَهٗ فَاَصْبَحَ مِنَ الْخٰسِرِیْنَ ۟

د نفس هیلو ورور وژنې ته تیار او ویې واژه او د زیان کارانو له ډلې څخه وګڼل شو.

வசனம்: 31

فَبَعَثَ اللّٰهُ غُرَابًا یَّبْحَثُ فِی الْاَرْضِ لِیُرِیَهٗ كَیْفَ یُوَارِیْ سَوْءَةَ اَخِیْهِ ؕ— قَالَ یٰوَیْلَتٰۤی اَعَجَزْتُ اَنْ اَكُوْنَ مِثْلَ هٰذَا الْغُرَابِ فَاُوَارِیَ سَوْءَةَ اَخِیْ ۚ— فَاَصْبَحَ مِنَ النّٰدِمِیْنَ ۟

الله پاک یو کارغه ولیږه هغه ځمکه کنله تر څو وژونکي قابیل ته وښائي چې څرنګه د خپل ورور مړی پټولای شي، دکارغه ځمکې کنلو سره قابیل وویل های زما ناپوهۍ! زه له دی نه هم کم یم چې د دغه کارغه په شان د خپل ورور مړی پټ کړم.نو په خپله کړنه خورا زیات پښیمانه شو.