மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்பகரா - பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - சர்ப்ராஸ் - பக்க எண் 18 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 113

وَقَالَتِ الْیَهُوْدُ لَیْسَتِ النَّصٰرٰی عَلٰی شَیْءٍ ۪— وَّقَالَتِ النَّصٰرٰی لَیْسَتِ الْیَهُوْدُ عَلٰی شَیْءٍ ۙ— وَّهُمْ یَتْلُوْنَ الْكِتٰبَ ؕ— كَذٰلِكَ قَالَ الَّذِیْنَ لَا یَعْلَمُوْنَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ ۚ— فَاللّٰهُ یَحْكُمُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ فِیْمَا كَانُوْا فِیْهِ یَخْتَلِفُوْنَ ۟

یهودیانو به ویلې چې نصارا پر حق دین نه دي او نصاراوو به ویل چې یهودیان پر حق دین نه دي په داسې حال کې چې دواړه ډلې کتاب لولي( او پوهیږي چې کوم دین حق دی؟) همدا وړ خبره هغو هم کوله چې په هیڅ نه پوهیږي، نو الله جل جلاله به د قیامت په ورځ د دوي په منځ کې ډاګیزه پریکړه وکړي چې کوم یو په حقه دي؟

வசனம்: 114

وَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنْ مَّنَعَ مَسٰجِدَ اللّٰهِ اَنْ یُّذْكَرَ فِیْهَا اسْمُهٗ وَسَعٰی فِیْ خَرَابِهَا ؕ— اُولٰٓىِٕكَ مَا كَانَ لَهُمْ اَنْ یَّدْخُلُوْهَاۤ اِلَّا خَآىِٕفِیْنَ ؕ۬— لَهُمْ فِی الدُّنْیَا خِزْیٌ وَّلَهُمْ فِی الْاٰخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیْمٌ ۟

له هغه چا څخه به لوې ظالم څوک وي؟ چې د الله جوماتونه یې له دی څخه منعه کړي چې : دالله نوم پکې یاد شي او په ورانولو کې یې هڅه کړې، دا خلک ددې وړ ندي چې جوماتونو ته پرته له ډار څخه ننووځي، په دنیا کې يې رسوايې په برخه ده او په اخرت کې لوي عذاب.

வசனம்: 115

وَلِلّٰهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ ۗ— فَاَیْنَمَا تُوَلُّوْا فَثَمَّ وَجْهُ اللّٰهِ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ وَاسِعٌ عَلِیْمٌ ۟

ختیځ او لویدیځ ټول دالله دي په کوم لورې مو چې مخ کړ همغه د الله پاک د طاعت لور دی، بې شکه چې د الله پاک هر څه پراخ او په هر څه ښه پوه دی.

வசனம்: 116

وَقَالُوا اتَّخَذَ اللّٰهُ وَلَدًا ۙ— سُبْحٰنَهٗ ؕ— بَلْ لَّهٗ مَا فِی السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ؕ— كُلٌّ لَّهٗ قٰنِتُوْنَ ۟

او دغو( ناپوهانو) ویلې چې الله ځوی نیولی دی، الله له دی څخه پاک او څه چې په اسمانونو او ځمکه کې دي ټول یې مخلوق دی او ټول ورته غاړه ایښوونکي دي.

வசனம்: 117

بَدِیْعُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ؕ— وَاِذَا قَضٰۤی اَمْرًا فَاِنَّمَا یَقُوْلُ لَهٗ كُنْ فَیَكُوْنُ ۟

د اسمانونو او ځمکې(بې مثاله) پیدا کوونکی دی او چې د یو څیز د پیدا کولو تکل وکړي نو ورته وایې( شه) نو هغه کیږي.

வசனம்: 118

وَقَالَ الَّذِیْنَ لَا یَعْلَمُوْنَ لَوْلَا یُكَلِّمُنَا اللّٰهُ اَوْ تَاْتِیْنَاۤ اٰیَةٌ ؕ— كَذٰلِكَ قَالَ الَّذِیْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِّثْلَ قَوْلِهِمْ ؕ— تَشَابَهَتْ قُلُوْبُهُمْ ؕ— قَدْ بَیَّنَّا الْاٰیٰتِ لِقَوْمٍ یُّوْقِنُوْنَ ۟

دغو ( ناپوهانو) دا هم ویلې چې الله ولې له مونږ سره مخامخ خبرې نه کوي؟ او ولې یوه نښه مونږ ته نه راځي؟ دا وړ خبره هغو هم کوله چې له دوی څخه وړاندې تیر شوي وو زړونه یې سره ورته دي، مونږ ټولې نښې د باور لرونکو خلکو لپاره بیان کړي دي.

வசனம்: 119

اِنَّاۤ اَرْسَلْنٰكَ بِالْحَقِّ بَشِیْرًا وَّنَذِیْرًا ۙ— وَّلَا تُسْـَٔلُ عَنْ اَصْحٰبِ الْجَحِیْمِ ۟

( غټه نښه دا ده چې) ته مو په رښتیا زیری ورکوونکی او ډاروونکی لیږلی یې او ته د دوزخیانو په هکله نه پوښتل کیږي.