மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்கஹ்ப் - பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - சர்ப்ராஸ் - பக்க எண் 294 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 5

مَا لَهُمْ بِهٖ مِنْ عِلْمٍ وَّلَا لِاٰبَآىِٕهِمْ ؕ— كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ اَفْوَاهِهِمْ ؕ— اِنْ یَّقُوْلُوْنَ اِلَّا كَذِبًا ۟

په دې خبره نه هغوی پوهیږي او نه يې پرې پلرونه. ډیره لویه خبره يې له خولو راوځي هو! خبره یې پرته له درواغو بل څه نه دي.

வசனம்: 6

فَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ عَلٰۤی اٰثَارِهِمْ اِنْ لَّمْ یُؤْمِنُوْا بِهٰذَا الْحَدِیْثِ اَسَفًا ۟

ای محمده! ښايې چې ته په دغو خلکو پسې ځان له غم نه مړ کړې چې ولې په دغه دین ایمان نه راوړي.

வசனம்: 7

اِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَی الْاَرْضِ زِیْنَةً لَّهَا لِنَبْلُوَهُمْ اَیُّهُمْ اَحْسَنُ عَمَلًا ۟

مونږ د ځمکې څیزونه د هغې ښایست ګرځولی تر څو پرې انسانان وازمایو چې څوک د ښو کړنو خاوندان دي؟

வசனம்: 8

وَاِنَّا لَجٰعِلُوْنَ مَا عَلَیْهَا صَعِیْدًا جُرُزًا ۟ؕ

او مونږ د هغې د ټولو څيزونو په له مینځه وړلو سره هغه یو خالي ډاګ ګرځوو.

வசனம்: 9

اَمْ حَسِبْتَ اَنَّ اَصْحٰبَ الْكَهْفِ وَالرَّقِیْمِ كَانُوْا مِنْ اٰیٰتِنَا عَجَبًا ۟

ایا ته ګومان کوي چې دغار او لوحې[۱۶] خاوندان زمونږ له ډیرو حیرانوونکو نښانو[۱۷] څخه وو؟

[۱۶] د رقیم په معنا کې مختلفې خبرې شوي: د هغوی د سپي نوم، د غره د کندې یا د کلي نوم هغه تخته چې نوم يې پرې لیکل شوی( تفسیر الماوردی).
[۱۷] بلکې نه وو ځکه حیرانوونکي پیښې نوري ډير دي( تفسیر الماوردی).

வசனம்: 10

اِذْ اَوَی الْفِتْیَةُ اِلَی الْكَهْفِ فَقَالُوْا رَبَّنَاۤ اٰتِنَا مِنْ لَّدُنْكَ رَحْمَةً وَّهَیِّئْ لَنَا مِنْ اَمْرِنَا رَشَدًا ۟

کله چې څو تنو زلمیانو غار ته پناه یوړه. او ویل یې چې: ای زمونږ ربه! مونږ ته ستا له لورې رحمت را په برخه، او زمونږ کار سم او برابر کړه.

வசனம்: 11

فَضَرَبْنَا عَلٰۤی اٰذَانِهِمْ فِی الْكَهْفِ سِنِیْنَ عَدَدًا ۟ۙ

مونږ په همغه غار کې د زیاتو کلونو لپاره د هغوی غوږونه ټپ کړل.

வசனம்: 12

ثُمَّ بَعَثْنٰهُمْ لِنَعْلَمَ اَیُّ الْحِزْبَیْنِ اَحْصٰی لِمَا لَبِثُوْۤا اَمَدًا ۟۠

بیا مو راژوندي کړل تر څو ښکاره کړو چې کومې ډلې د هغوی د اوږده خوب زمانه ښه اټکل کړې.

வசனம்: 13

نَحْنُ نَقُصُّ عَلَیْكَ نَبَاَهُمْ بِالْحَقِّ ؕ— اِنَّهُمْ فِتْیَةٌ اٰمَنُوْا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنٰهُمْ هُدًی ۟ۗۖ

مونږ د هغوی رښتیني کیسه تاته وایو. یوه ډله ځوانان وو چې په خپل رب یې ایمان راوړی و. او مونږ بشپړه ښوونه ورته کړې وه.

வசனம்: 14

وَّرَبَطْنَا عَلٰی قُلُوْبِهِمْ اِذْ قَامُوْا فَقَالُوْا رَبُّنَا رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ لَنْ نَّدْعُوَاۡ مِنْ دُوْنِهٖۤ اِلٰهًا لَّقَدْ قُلْنَاۤ اِذًا شَطَطًا ۟

او مونږ د هغوی زړونه هغه وخت لا پسې کلک کړل چې پاڅون يې وکړ او ویې ویل : زمونږ رب هغه ذات دی چې د اسمانونو او ځمکې رب هم دی او مونږ به هیڅکله پرته له هغه نه بل څوک په خدایې سره ونه بلو. هو!( که دا کار مو وکړ نو) زمونږ دا کار به ډیره لویه سهوه او درواغ وي.

வசனம்: 15

هٰۤؤُلَآءِ قَوْمُنَا اتَّخَذُوْا مِنْ دُوْنِهٖۤ اٰلِهَةً ؕ— لَوْلَا یَاْتُوْنَ عَلَیْهِمْ بِسُلْطٰنٍ بَیِّنٍ ؕ— فَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرٰی عَلَی اللّٰهِ كَذِبًا ۟ؕ

زمونږ قوم يې له دې چې کوم پوخ دلیل وړاندې کړې پرته له الله یې نور خدایان نیولي دي نو له هغه چا نه به لوی ظالم څوک وي چې پر الله یې درواغ تړلي وي؟