மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்மாயிதா - பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 125 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 104

وَاِذَا قِیْلَ لَهُمْ تَعَالَوْا اِلٰی مَاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ وَاِلَی الرَّسُوْلِ قَالُوْا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَیْهِ اٰبَآءَنَا ؕ— اَوَلَوْ كَانَ اٰبَآؤُهُمْ لَا یَعْلَمُوْنَ شَیْـًٔا وَّلَا یَهْتَدُوْنَ ۟

او چې ورته وويل شي هغه (حكم ) ته راشئ چې الله رانازل كړى او رسول ته راشئ وايي هغه (تګلاره) مو بس ده چې پر هغې مو خپل پلرونه موندلي، آيا كه څه هم پلرونه يې نه په څه پوهېدل او نه يې سمه لار موندلې وه.

வசனம்: 105

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا عَلَیْكُمْ اَنْفُسَكُمْ ۚ— لَا یَضُرُّكُمْ مَّنْ ضَلَّ اِذَا اهْتَدَیْتُمْ ؕ— اِلَی اللّٰهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِیْعًا فَیُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۟

ای مومنانو! د خپلو ځانو غم كوئ، د بل چا بې لاريتوب كوم تاوان نه درته كوي خو چې خپله پر سمه لار ياست، الله ته ستاسو د ټولو ورګرځېدل دي، بيا به مو په هغه څه خبر كړي چې تاسو به كول.

வசனம்: 106

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا شَهَادَةُ بَیْنِكُمْ اِذَا حَضَرَ اَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِیْنَ الْوَصِیَّةِ اثْنٰنِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنْكُمْ اَوْ اٰخَرٰنِ مِنْ غَیْرِكُمْ اِنْ اَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِی الْاَرْضِ فَاَصَابَتْكُمْ مُّصِیْبَةُ الْمَوْتِ ؕ— تَحْبِسُوْنَهُمَا مِنْ بَعْدِ الصَّلٰوةِ فَیُقْسِمٰنِ بِاللّٰهِ اِنِ ارْتَبْتُمْ لَا نَشْتَرِیْ بِهٖ ثَمَنًا وَّلَوْ كَانَ ذَا قُرْبٰی ۙ— وَلَا نَكْتُمُ شَهَادَةَ ۙ— اللّٰهِ اِنَّاۤ اِذًا لَّمِنَ الْاٰثِمِیْنَ ۟

ای مومنانو! كله چې ستاسو كوم يو د مرګ وخت راشي نو د وصيت پر مهال يې ستاسو (مسلمانانو) نه د دووكسانو عادلانو شاهدي ده او يا له تاسي پرته دوه نورو كسانو، كه چېرې مو په ځمكه كې سفر كړى و او بيا د مرګ مصيبت در ورسي، او كه څه شك مو وكړ نو دواړه به لمانځه نه وروسته راستانه كړئ، دوى به په الله قسم كوي چې موږ په دى (شاهدي) څه نه پيرو كه څه هم خپلوان مو وي او نه د الله شاهدي پټوو، بيا خو به موږ خامخا له ګناهګارانو څخه يو.

வசனம்: 107

فَاِنْ عُثِرَ عَلٰۤی اَنَّهُمَا اسْتَحَقَّاۤ اِثْمًا فَاٰخَرٰنِ یَقُوْمٰنِ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِیْنَ اسْتَحَقَّ عَلَیْهِمُ الْاَوْلَیٰنِ فَیُقْسِمٰنِ بِاللّٰهِ لَشَهَادَتُنَاۤ اَحَقُّ مِنْ شَهَادَتِهِمَا وَمَا اعْتَدَیْنَاۤ ۖؗ— اِنَّاۤ اِذًا لَّمِنَ الظّٰلِمِیْنَ ۟

نو كه ښكاره شي چې هغوى دواړو ځان په ګناه اخته كړى نو بيا دې نور دوه كسان د دوى پر ځاى ودريږي كوم چې تر لومړنيو زيات وړ وي، نو په الله دې قسم وكړي چې زموږ شاهدي د هغو دواړو له شاهدۍ زياته په حقه ده او څه تېرى مو هم نه دى كړى بيا به موږ حتماً له ظالمانو څخه يو.

வசனம்: 108

ذٰلِكَ اَدْنٰۤی اَنْ یَّاْتُوْا بِالشَّهَادَةِ عَلٰی وَجْهِهَاۤ اَوْ یَخَافُوْۤا اَنْ تُرَدَّ اَیْمَانٌ بَعْدَ اَیْمَانِهِمْ ؕ— وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاسْمَعُوْا ؕ— وَاللّٰهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفٰسِقِیْنَ ۟۠

دا كار دې ته ډېر نږدې دى چې خلك به شاهدي ووايي څنګه چې ښايي او يا به وډار شي چې د هغوى له قسمونو وروسته به يې قسمونه رد كړى شي او الله نه وېره كوئ او خبره واورئ، او الله سرغړونكو خلكو ته سمه لار نه ښايې.