மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்அஃராப் - மூரிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 165 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 121

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

B yeelɑme: " d kõo sɩd ne bõn-naandsã Soabã,

வசனம்: 122

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

A Muusa ne a Harʋʋn Soabã".

வசனம்: 123

قَالَ فِرۡعَوۡنُ ءَامَنتُم بِهِۦ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّ هَٰذَا لَمَكۡرٞ مَّكَرۡتُمُوهُ فِي ٱلۡمَدِينَةِ لِتُخۡرِجُواْ مِنۡهَآ أَهۡلَهَاۖ فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ

T'ɑ Fɩraoon yeele: yãmb kõo sɩd ne-ɑ tɑoor tɩ mɑm kɑ kõ yãmb sore? ɑd yãoã yɑɑ rɑbɑ yãm sẽn wog-ɑ tẽngã pʋgẽ n rɑt n yiis ɑ rãmbã ɑ pʋgẽ, lɑ y nɑ bãnge.

வசனம்: 124

لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ

Lɑk m nɑ kʋʋs yãmb nusã ne y nɑoã loɑndɑ, rẽ poorẽ lɑk m nɑ sẽb-y n sãr-y gill kεp.

வசனம்: 125

قَالُوٓاْ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ

Tɩ b yeele: ɑd tõnd yɑɑ d soɑbã nengẽ lebdbɑ.

வசனம்: 126

وَمَا تَنقِمُ مِنَّآ إِلَّآ أَنۡ ءَامَنَّا بِـَٔايَٰتِ رَبِّنَا لَمَّا جَآءَتۡنَاۚ رَبَّنَآ أَفۡرِغۡ عَلَيۡنَا صَبۡرٗا وَتَوَفَّنَا مُسۡلِمِينَ

Lɑ fo kɑ sɩbgd tõnd sã n kɑ tõnd sẽn kõ sɩd ne d soɑbã yel-soɑlmã, b sẽn wɑ n wɑ tõnd nengẽ wã yĩng bɑlɑ; d soɑbɑ: kõ-d sug-norgo lɑ f reeg d yõe wã tɩ d yɑɑ sɑk-n-tũ-rãmbɑ.

வசனம்: 127

وَقَالَ ٱلۡمَلَأُ مِن قَوۡمِ فِرۡعَوۡنَ أَتَذَرُ مُوسَىٰ وَقَوۡمَهُۥ لِيُفۡسِدُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَيَذَرَكَ وَءَالِهَتَكَۚ قَالَ سَنُقَتِّلُ أَبۡنَآءَهُمۡ وَنَسۡتَحۡيِۦ نِسَآءَهُمۡ وَإِنَّا فَوۡقَهُمۡ قَٰهِرُونَ

Lɑ ɑ Fɩraoon nin-gĩinã yeel yã: fo nɑ n bɑsɑ ɑ Muusɑ ne ɑ nebã tɩ b sãɑm tẽngã pʋgẽ lɑ b bɑs foo ne f rʋbsã? T'ɑ yeele: d nɑ n kʋʋ b kɑm-dibli wã lɑ d bɑsd b pɑgbã, lɑ ɑd tõnd yɑɑ pãn-tõogdb b zugu.

வசனம்: 128

قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِ ٱسۡتَعِينُواْ بِٱللَّهِ وَٱصۡبِرُوٓاْۖ إِنَّ ٱلۡأَرۡضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦۖ وَٱلۡعَٰقِبَةُ لِلۡمُتَّقِينَ

T'ɑ Muusɑ yeel ɑ nebã: bõos-y Wẽnd sõngr lɑ y mɑɑn sugri; ɑd tẽngã yɑɑ Wẽnd n so n lεdsdɑ ɑ sẽn dɑt b rãmb ɑ yembsã pʋgẽ, lɑ yɑoolem neerã yɑɑ gũus-n-mengã-rãmb yĩngɑ.

வசனம்: 129

قَالُوٓاْ أُوذِينَا مِن قَبۡلِ أَن تَأۡتِيَنَا وَمِنۢ بَعۡدِ مَا جِئۡتَنَاۚ قَالَ عَسَىٰ رَبُّكُمۡ أَن يُهۡلِكَ عَدُوَّكُمۡ وَيَسۡتَخۡلِفَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرَ كَيۡفَ تَعۡمَلُونَ

La b yeel yã: tɑoor tɩ fo nɑn kɑ wɑ tõnd nengẽ b nɑmsɑ tõndo, lɑ fo wɑoongã me poorẽ; t'ɑ yeele: yãmb soɑbã tõeeme n wõrg yãmb bε wã lɑ ɑ leds yãmb tẽngã pʋgẽ n ges yãmb sẽn nɑ n tʋm to-to.

வசனம்: 130

وَلَقَدۡ أَخَذۡنَآ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ بِٱلسِّنِينَ وَنَقۡصٖ مِّنَ ٱلثَّمَرَٰتِ لَعَلَّهُمۡ يَذَّكَّرُونَ

Lɑ sɩdɑ tõnd sɩbgɑ ɑ Fɩraoon nebã ne yʋʋm-kãogs lɑ ti-biis boogr tɩ sãnd-sãnde b nɑ tẽeg n tek n bɑse.