மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸபஉ - மூரிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 429 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 8

أَفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَم بِهِۦ جِنَّةُۢۗ بَلِ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ فِي ٱلۡعَذَابِ وَٱلضَّلَٰلِ ٱلۡبَعِيدِ

A wãag n doglɑ Wẽnd bɩ, bɩ gẽemd n tɑr-ɑ? Õ-o, sɩd la hakɩɩka yɑɑ tɩ sẽn kɑ kõt-b sɩd ne yɑoolem dɑɑrã n be naongã lɑ meneng sẽn zãrã pʋgɑ.

வசனம்: 9

أَفَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَىٰ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۚ إِن نَّشَأۡ نَخۡسِفۡ بِهِمُ ٱلۡأَرۡضَ أَوۡ نُسۡقِطۡ عَلَيۡهِمۡ كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّكُلِّ عَبۡدٖ مُّنِيبٖ

Rẽ yĩngɑ bãmb kɑ yã sẽn be bãmb neng tɑoor lɑ b poorẽ sẽn yɑɑ sɑɑsã lɑ tẽngã la? Tõnd sã n dɑtɑ, D kɩtdɑme tɩ tẽngã velb-ɑ ma tɩ D sik pεεg tɩ yi sɑɑsẽ wã b zugu, ad yel-soɑlem be rẽndɑ pʋgẽ ne ned fãɑ sẽn yɑɑ tuubg soɑb yĩngɑ.

வசனம்: 10

۞ وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا دَاوُۥدَ مِنَّا فَضۡلٗاۖ يَٰجِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُۥ وَٱلطَّيۡرَۖ وَأَلَنَّا لَهُ ٱلۡحَدِيدَ

Lɑ sɩd lɑ hakɩɩka, Tõnd kõo a Dɑɑwʋʋd yɩɩdlem sẽn yi Tõnd nengẽ lɑ D yeel tãmsã lɑ luiili wã: "nɑɑg-y-yã-a n yɩlg Wẽnd yʋʋrã". Lɑ D nom kutã n kõ-a.

வசனம்: 11

أَنِ ٱعۡمَلۡ سَٰبِغَٰتٖ وَقَدِّرۡ فِي ٱلسَّرۡدِۖ وَٱعۡمَلُواْ صَٰلِحًاۖ إِنِّي بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ

(Lɑ D yeel-ɑ) mɑɑn kut fut sẽn yedg n tɑ, lɑ f mɑneg ɑ kuiisã n kʋms tɩ zems tɑɑb n yõgnege, lɑ y tʋm tʋʋm-sõɑmɑ, ad Mɑm yɑɑ minim tẽng-n-biig ne yãmb tʋʋmã.

வசனம்: 12

وَلِسُلَيۡمَٰنَ ٱلرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهۡرٞ وَرَوَاحُهَا شَهۡرٞۖ وَأَسَلۡنَا لَهُۥ عَيۡنَ ٱلۡقِطۡرِۖ وَمِنَ ٱلۡجِنِّ مَن يَعۡمَلُ بَيۡنَ يَدَيۡهِ بِإِذۡنِ رَبِّهِۦۖ وَمَن يَزِغۡ مِنۡهُمۡ عَنۡ أَمۡرِنَا نُذِقۡهُ مِنۡ عَذَابِ ٱلسَّعِيرِ

Lɑ D nom sebgã n kõ ɑ Sʋlɑymɑɑn t'ɑ yibeoog kẽnd yɑɑ kiuug kẽnɑ, t'ɑ zɑɑbr kẽnd yɑɑ kiuug kẽnɑ, lɑ D boog wɑɑsdã nif n kõ-a, lɑ D nom zĩn-dãmbã kẽere tɩ b tʋmd ɑ nenge, ne Wẽnd sɑgelle, lɑ zĩn ning sẽn kɩɩs-ɑ Tõnd sɑgellã D leemsd-ɑ-lɑ Bugumɑ naongo.

வசனம்: 13

يَعۡمَلُونَ لَهُۥ مَا يَشَآءُ مِن مَّحَٰرِيبَ وَتَمَٰثِيلَ وَجِفَانٖ كَٱلۡجَوَابِ وَقُدُورٖ رَّاسِيَٰتٍۚ ٱعۡمَلُوٓاْ ءَالَ دَاوُۥدَ شُكۡرٗاۚ وَقَلِيلٞ مِّنۡ عِبَادِيَ ٱلشَّكُورُ

B tʋmdɑ ɑ sẽn dɑt n kõt-ɑ sẽn yɑɑ tũudum-zĩisi, la nin-naandse, lɑ la-bεd sẽn yɑlme tɩ yɑɑ walɑ bãgse, lɑ rogd sẽn lugi; lɑ D yeele: "Dɑɑwʋʋd zɑk-rãmbɑ! Tʋm-y pẽgr yĩngɑ". Lɑ ɑd pẽgdbã Mɑm yembsã pʋgẽ yɑɑ bilfu.

வசனம்: 14

فَلَمَّا قَضَيۡنَا عَلَيۡهِ ٱلۡمَوۡتَ مَا دَلَّهُمۡ عَلَىٰ مَوۡتِهِۦٓ إِلَّا دَآبَّةُ ٱلۡأَرۡضِ تَأۡكُلُ مِنسَأَتَهُۥۖ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ ٱلۡجِنُّ أَن لَّوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ ٱلۡغَيۡبَ مَا لَبِثُواْ فِي ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ

Lɑ Tõnd pʋlemgã sẽn wɑ n tɑ tɩ kũum nɑ n pɑɑm-ɑ wã, bũmb kɑ wilg ɑ kũumã rẽndɑ mogd sẽn dɩt ɑ rɑsɑɑrã, lɑ ɑ sẽn wɑ n vik n lʋɩ wã, zĩn-dãmbã vẽneg n bãngɑme tɩ bãmb sã n dɑ miẽ sẽn solge, b kõon n pɑẽ naon-fɑɑgdgã pʋgẽ ye.