மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 10 அத்தியாயம் அல்அன்ஆம் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 10

وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَحَاقَ بِٱلَّذِينَ سَخِرُواْ مِنۡهُم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Jika orang-orang itu mengolok-olok dirimu dengan menuntut diturunkannya seorang malaikat bersamamu, sesungguhnya umat-umat sebelum mereka telah mengolok-olok rasul-rasul mereka, kemudian mereka terkepung oleh azab yang tadinya mereka ingkari dan jadikan sebagai olok-olokan ketika mereka diperingatkan akan hal itu.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• بيان حكمة الله تعالى في إرسال كل رسول من جنس من يرسل إليهم؛ ليكون أبلغ في السماع والوعي والقبول عنه.

· Penjelasan tentang hikmah dari Allah dalam pengutusan setiap rasul dari jenis makhluk yang sama dengan sasaran dakwahnya, yaitu supaya para rasul tersebut lebih mudah didengar, dimengerti, dan diterima.

• الدعوة للتأمل في أن تكرار سنن الأوّلين في العصيان قد يقابله تكرار سنن الله تعالى في العقاب.

· Seruan untuk merenungkan bahwa pengulangan perilaku umat-umat di masa lalu dalam menunjukkan kedurhakaannya kepada Allah -Ta'ālā- terkadang akan berhadapan dengan sunatullah berupa pengulangan jenis azab terhadap perilaku tersebut.

• وجوب الخوف من المعصية ونتائجها.

· Keharusan merasa takut akan perbuatan maksiat dan akibatnya.

• أن ما يصيب البشر من بلاء ليس له صارف إلا الله، وأن ما يصيبهم من خير فلا مانع له إلا الله، فلا رَادَّ لفضله، ولا مانع لنعمته.

· Setiap cobaan yang menimpa manusia tidak dapat dipalingkan oleh selain Allah. Sebaliknya, setiap kebaikan yang datang kepadanya tidak dapat dihalang-halangi oleh selain Allah. Sebab itu, tidak ada seorang pun yang mampu menolak anugerah Allah dan tidak ada satu pun yang dapat menghalangi nikmat-Nya.