மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 31 அத்தியாயம் அர்ரஃத் - தாரி மொழிபெயர்ப்பு - முஹம்மத் அன்வர் பதக்ஷானி - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 31

وَلَوۡ أَنَّ قُرۡءَانٗا سُيِّرَتۡ بِهِ ٱلۡجِبَالُ أَوۡ قُطِّعَتۡ بِهِ ٱلۡأَرۡضُ أَوۡ كُلِّمَ بِهِ ٱلۡمَوۡتَىٰۗ بَل لِّلَّهِ ٱلۡأَمۡرُ جَمِيعًاۗ أَفَلَمۡ يَاْيۡـَٔسِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن لَّوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ لَهَدَى ٱلنَّاسَ جَمِيعٗاۗ وَلَا يَزَالُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ تُصِيبُهُم بِمَا صَنَعُواْ قَارِعَةٌ أَوۡ تَحُلُّ قَرِيبٗا مِّن دَارِهِمۡ حَتَّىٰ يَأۡتِيَ وَعۡدُ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ

و اگر قرآنی بود که کوه‌ها به وسیلۀ آن در حرکت آورده می‌شد و یا زمین به وسیلۀ آن پاره پاره کرده می‌شد و یا مردگان با آن به سخن گفتن در آورده می‌شد (باز هم ایمان نمی‌آوردند)، بلکه همۀ کارها الله را است. آیا مؤمنان ندانسته‌اند که اگر الله می‌خواست همۀ مردم را هدایت می‌کرد؟ و کافران همیشه به سزای آنچه می‌کنند مصیبت کوبنده‌ای به آنان می‌رسد. یا آن مصیبت نزدیک خانۀ‌شان فرود می‌آید، تا آنگاه که وعده الله برسد، بی‌گمان الله وعده خود را خلاف نمی‌کند.