மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அந்நிஸா - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 99 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 128

وَإِنِ ٱمۡرَأَةٌ خَافَتۡ مِنۢ بَعۡلِهَا نُشُوزًا أَوۡ إِعۡرَاضٗا فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِمَآ أَن يُصۡلِحَا بَيۡنَهُمَا صُلۡحٗاۚ وَٱلصُّلۡحُ خَيۡرٞۗ وَأُحۡضِرَتِ ٱلۡأَنفُسُ ٱلشُّحَّۚ وَإِن تُحۡسِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٗا

Бзылъхугъэр и щхьэгъусэм тешыныхьмэ Iумпэм къищIыну е IэщIыб къищIыну, гуэныхь тIуми къатехуэкъым яку зэгурыIуэныгъэ дащIыхьмэ, зэгурыIуэныгъэр фIыщ. Псэхэм нэпсеигъэр яхэлъщ, ауэ фIы фщIэуэ, тхьэшынагъэ зыхэвгъэлъмэ, Алыхьым ещIэр фэ фщIауэ хъуар.

வசனம்: 129

وَلَن تَسۡتَطِيعُوٓاْ أَن تَعۡدِلُواْ بَيۡنَ ٱلنِّسَآءِ وَلَوۡ حَرَصۡتُمۡۖ فَلَا تَمِيلُواْ كُلَّ ٱلۡمَيۡلِ فَتَذَرُوهَا كَٱلۡمُعَلَّقَةِۚ وَإِن تُصۡلِحُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

Дауэ фыхуэмеями бзылъхугъэхэм зэхуэдэу захуэу фахущытыфынукъым, аращи зэрыщыту зым зыхуэвгъазэу адрейр кIэрыщIам хуэдэу къэвмыгъанэ, ауэ зэвгъэзахуэу, тхьэшынагъуэ зыхэвгъэлъмэ, Алыхьыр Зыгъэгъущ, ГущIэгъущIщ.

வசனம்: 130

وَإِن يَتَفَرَّقَا يُغۡنِ ٱللَّهُ كُلّٗا مِّن سَعَتِهِۦۚ وَكَانَ ٱللَّهُ وَٰسِعًا حَكِيمٗا

Ахэр зэбгъэдэкIыжамэ, Алыхьым тIури къулей ищIынущ и фIыгъэм къыхэкIыу. Алыхьыр Жумартщ, АкъылыфIэщ.

வசனம்: 131

وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَلَقَدۡ وَصَّيۡنَا ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِكُمۡ وَإِيَّاكُمۡ أَنِ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ وَإِن تَكۡفُرُواْ فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ وَكَانَ ٱللَّهُ غَنِيًّا حَمِيدٗا

Уафэхэми щIылъэми щыIэр Алыхьым ейщ, фи япэкIэ Тхылъ зыратахэми фэри уэсят фхуэтщIащ Алыхьым фыщышынэну. Джаур фыхъумэ, атIэ Алыхьым уафэхэми, щIылъэми щыIэр ейщ. Алыхьыр Къулейщ, щытхъур псори зыхуэфащэщ.

வசனம்: 132

وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ وَكِيلًا

Уафэхэми щIылъэми щыIэу хъуар Алыхьым ейщ икIи Алыхьыр ирокъур уэчылу.

வசனம்: 133

إِن يَشَأۡ يُذۡهِبۡكُمۡ أَيُّهَا ٱلنَّاسُ وَيَأۡتِ بِـَٔاخَرِينَۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ قَدِيرٗا

Хуеймэ фэ фигъэкIуэдынущи, уэ цIыхухэ, нэгъуэщIхэр къигъэкIуэнущ. Алыхьым ар хузэфIокIыр.

வசனம்: 134

مَّن كَانَ يُرِيدُ ثَوَابَ ٱلدُّنۡيَا فَعِندَ ٱللَّهِ ثَوَابُ ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۚ وَكَانَ ٱللَّهُ سَمِيعَۢا بَصِيرٗا

Мы дунейм псапэ хуеймэ зыгуэр, Алыхьым и деж мы дунейми ахърэтми и псапэр щыIэщ. Алыхьыр зэхэзыхщ, Зылъагъущ.