மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்ஜின் - என்கோ மொழிபெயர்ப்பு- பாபா மாமாதீ - பக்க எண் 572 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

ߥߐ߬ߞߎߟߐ ߟߎ߬

வசனம்: 1

قُلۡ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ ٱسۡتَمَعَ نَفَرٞ مِّنَ ٱلۡجِنِّ فَقَالُوٓاْ إِنَّا سَمِعۡنَا قُرۡءَانًا عَجَبٗا

ߊ߬ ߝߐ߫ ߞߏ߫ ߦߟߌߘߏ߲ ߓߘߊ߫ ߟߐ߬ ߒ ߡߊ߬ ߞߏ߫ ߥߐ߬ߞߎ߬ߟߐ߬ ߞߙߎ ߘߏ߫ ߣߵߊ߬ ߕߟߏߡߊߟߐ߬ ߟߊ߫ ߞߊ߬ ߕߊ߯ ߊ߬ ߝߐ߫ ( ߊ߬ߟߎ߫ ߡߌ߬ߙߌ߲߬ߘߌ ߦߋ߫ ) ߏ߬ ߘߐ߫ ߞߏ߫ ߊ߲ ߣߊ߬ ߝߐߞߊ߲߫ ߡߊߞߓߊߣߍ߲߫ ߡߍ߲߫ ߠߊ߫

வசனம்: 2

يَهۡدِيٓ إِلَى ٱلرُّشۡدِ فَـَٔامَنَّا بِهِۦۖ وَلَن نُّشۡرِكَ بِرَبِّنَآ أَحَدٗا

ߏ߬ ߘߌ߫ ߞߊ߲ߘߊߟߌ ߞߍ߫ ߖߍߟߋ߲ ߡߊ߬ ߒ߬ߠߎ߫ ߘߏ߲߬ ߟߊߣߍ߲߫ ( ߒ߬ ߡߍ߲ߕߊ ) ߏ߬ ߟߊ߫ ߸ ߊ߲ ߘߏ߲߬ ߕߍ߫ ߝߏߦߌ߬ ߞߋߟߋ߲߫ ߝߙߊ߬ ߊ߲ ߡߊ߰ߙߌ ߡߊ߬ ߡߎ߬ߕߎ߲߬

வசனம்: 3

وَأَنَّهُۥ تَعَٰلَىٰ جَدُّ رَبِّنَا مَا ٱتَّخَذَ صَٰحِبَةٗ وَلَا وَلَدٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߸ ߒ߬ ߡߊ߰ߙߌ ߟߊ߫ ߓߏ߲߬ߧߊ ߓߘߊ߫ ߞߘߐߕߊ߬߸ ߊ߬ ߡߴߊ߬ ߓߟߏߞߍ߫ ߡߛߏ߬ ߣߌ߫ ߘߋ߲߫ ߛߌ߫ ߟߊ߫

வசனம்: 4

وَأَنَّهُۥ كَانَ يَقُولُ سَفِيهُنَا عَلَى ٱللَّهِ شَطَطٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߊ߲ ߘߐ߫ ߣߊߟߏ߲ߡߊ߫ (ߊߟߊ߫ ߟߐ߲ߓߊߟߌ ) ߟߋ߫ ߕߘߍ߬ ߥߎߦߊ߫ ߝߎ߮ ߝߐ߫ ߟߴߊߟߊ߫ ߡߊ߬

வசனம்: 5

وَأَنَّا ظَنَنَّآ أَن لَّن تَقُولَ ٱلۡإِنسُ وَٱلۡجِنُّ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا

ߊ߬ ߘߏ߲߬ ߦߋ߫ ߒ߬ߠߎ߬ ߢߣߊ߫ ߟߋ߬ ߒ ߞߏ߫ ߡߐ߱ ߣߌ߫ ߥߐ߬ߞߎߟߐ ߛߌ߫ ߕߍ߫ ߥߎߦߊ ߟߴߊߟߊ߫ ߟߊ߫

வசனம்: 6

وَأَنَّهُۥ كَانَ رِجَالٞ مِّنَ ٱلۡإِنسِ يَعُوذُونَ بِرِجَالٖ مِّنَ ٱلۡجِنِّ فَزَادُوهُمۡ رَهَقٗا

ߡߐ߱ ߗߍ߬ߡߊ߲ ߘߏ߫ ߟߎ߫ ߝߊ߲߭ ߕߘߍ߬ ߦߴߊ߬ߟߎ߫ ߞߊ߬ߙߌ߬ߝߊ߬ ߟߊ߫ ߥߐ߬ߞߎߟߐ ߗߍ߬ߡߊ߲ ߠߎ߫ ߟߋ߬ ߟߊ߫ ߡߎ߬ߕߎ߲߬ ߸ ߏ߬ ߓߊ߯ ߞߍ߫ ( ߡߐ߱ ) ߏ߬ ߟߎ߬ ߘߌ߫ ߕߊ߬ߡߌ߲߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߕߐ߬ߢߍ߮ ߡߊߞߊ߬ߝߏ߬ ߟߊ߫

வசனம்: 7

وَأَنَّهُمۡ ظَنُّواْ كَمَا ظَنَنتُمۡ أَن لَّن يَبۡعَثَ ٱللَّهُ أَحَدٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߴߏ߬ ߟߎ߬ ߝߣߊ߫ ߞߵߊ߬ ߖߌ߰ ߟߋ߬ ߸ ߦߏ߫ ߊߟߎ߫ ( ߡߐ߱ ߟߎ߫ ) ߞߵߊ߬ ߖߌ߰ ߢߊ ߡߍ߲ ߞߏ߫ ߊߟߊ߫ ߕߍߣߊ߬ ߣߌߡߊ߫ ߛߌ߫ ߟߊߥߟߌ߬ ߟߊ߫ ( ߞߋߟߊ ߘߌ߫ ) ߡߎ߬ߕߎ߲߬

வசனம்: 8

وَأَنَّا لَمَسۡنَا ٱلسَّمَآءَ فَوَجَدۡنَٰهَا مُلِئَتۡ حَرَسٗا شَدِيدٗا وَشُهُبٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߸ ߊ߲ߠߎ߫ ߣߵߊ߲ ߡߊ߰ ߟߊ ߛߊ߲ ߠߊ߫ ߸ ߊ߲ ߞߵߊ߬ ߝߊߣߍ߲ ߕߘߍ߬ ߞߣߐ߬ߜߍ߲߬ߓߊ߰ ߜߍߟߍ߲ ߠߎ߬ ߣߌ߫ ߟߏ߬ߟߏ߬ ߕߡߊ߫ ( ߕߍ߰ߟߊ ) ߟߎ߬ ߟߊ߫

வசனம்: 9

وَأَنَّا كُنَّا نَقۡعُدُ مِنۡهَا مَقَٰعِدَ لِلسَّمۡعِۖ فَمَن يَسۡتَمِعِ ٱلۡأٓنَ يَجِدۡ لَهُۥ شِهَابٗا رَّصَدٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߊ߲ ߕߎ߲߬ ߦߋ߫ ߒ߬ ߛߌ߰ ߟߊ߫ ߛߌ߰ ߦߌߟߊ ߟߎ߬ ߘߐ߫ ߛߊ߲ ߢߊߝߍ߬ ߕߟߏߡߊߟߐ߫ ߞߊߡߊ߬ ߝߛߊߦߌ߫ ߸ ߞߏ߬ߣߌ߲߬ ߡߍ߲ ߓߊ߯ ߕߟߏߡߊߟߐ ߞߍ߫ ߛߌߛߍ߲߬ ߌߞߘߐ߫ ߏ߬ ߘߌ߫ ߟߏ߬ߟߏ߬ ߕߡߊ߫ ( ߕߍ߰ߟߊ ) ߘߏ߫ ߛߐ߬ߘߐ߲߫ ߊ߬ ߡߊߞߐ߬ߣߐ߲߬ ߠߊ߫ ߜߟߊ߬ߟߊ߫

வசனம்: 10

وَأَنَّا لَا نَدۡرِيٓ أَشَرٌّ أُرِيدَ بِمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ أَرَادَ بِهِمۡ رَبُّهُمۡ رَشَدٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߒ߬ߠߎ߫ ߘߏ߲߬ ߕߍ߫ ߊ߬ ߟߐ߲߫ ߞߎߟߊߞߏߕߍ߫ ߣߌ߫ ߖߎ߯ߡߊ߲߫ ߠߋ߬ ߟߊߢߌߣߌ߲ߣߍ߲߫ ߘߎ߱ ߘߏ߲߬ߞߏ ߟߎ߬ ߞߊߡߊ߬ ߥߟߴߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߰ߙߌ ߣߊ߬ ߞߊ߲ߘߦߊ߫ ߟߋ߬ ߟߊߢߌߣߌ߲߫ ߠߴߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫؟

வசனம்: 11

وَأَنَّا مِنَّا ٱلصَّٰلِحُونَ وَمِنَّا دُونَ ذَٰلِكَۖ كُنَّا طَرَآئِقَ قِدَدٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߓߊ ߢߊ߬ߟߌ߬ߟߊ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߒ߬ ߢߊߝߍ߬ ߝߛߊߦߌ߫ ߘߏ߫ ߜߘߍ߫ ߟߎ߫ ߦߴߊ߲ ߘߐ߫ ߏ߬ ߘߎ߰ߟߊ߫ ߸ ߓߊ ߊ߲ ߕߘߍ߬ ߕߊ߯ߛߌߟߊ߫ ߓߐߣߍ߲ߢߐ߲߰ߡߊ ߟߎ߫ ߟߋ߫ ߞߊ߲߬

வசனம்: 12

وَأَنَّا ظَنَنَّآ أَن لَّن نُّعۡجِزَ ٱللَّهَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَن نُّعۡجِزَهُۥ هَرَبٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߊ߲ߠߎ߫ ߞߏ߬ߣߌ߲ ߞߵߊ߬ ߖߌ߰ ߟߋ߬ ߒ ߞߏ߫ ߊ߲ ߕߍߣߵߊߟߊ߫ ߓߟߏߡߊߓߊ߬ߟߌ߬ ߟߊ߫ ߘߎ߱ ߞߊ߲߬ ߸ ߊ߲ ߘߏ߲߬ ߕߍߣߵߊ߬ ߟߊߞߏ߬ߙߌ߬ ߟߊ߫ ߓߏ߬ߙߌ߬ ߘߐ߫

வசனம்: 13

وَأَنَّا لَمَّا سَمِعۡنَا ٱلۡهُدَىٰٓ ءَامَنَّا بِهِۦۖ فَمَن يُؤۡمِنۢ بِرَبِّهِۦ فَلَا يَخَافُ بَخۡسٗا وَلَا رَهَقٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߴߏ߬ ߡߊ߬ ߸ ߊ߲ ߣߊ߬ ߞߊ߲ߘߦߊ ߡߍ߲߫ ߠߊ ߌߞߘߐ߫ ߊ߲ ߟߊ߫ ߘߴߊ߬ ߟߊ߫ ߸ ߡߍ߲ ߘߏ߲߬ ߓߊ߯ ߟߴߊ߬ ߡߊ߰ߙߌ ߟߊ߫ ߏ߬ ߕߍ߫ ߛߌߟߊ߲߫ ( ߊ߬ ߟߊ߫ ) ߢߌ߬ߡߊ߬ ߟߊߘߛߏ߫ ߣߌ߫ ( ߊ߬ ) ߞߎ߲߬ߞߏ߬ ߘߐ߬ߥߙߊ߬ ߛߌ߫ ߢߍ߫