மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் முஹம்மத் - என்கோ மொழிபெயர்ப்பு- பாபா மாமாதீ - பக்க எண் 509 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 20

وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَوۡلَا نُزِّلَتۡ سُورَةٞۖ فَإِذَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٞ مُّحۡكَمَةٞ وَذُكِرَ فِيهَا ٱلۡقِتَالُ رَأَيۡتَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ يَنظُرُونَ إِلَيۡكَ نَظَرَ ٱلۡمَغۡشِيِّ عَلَيۡهِ مِنَ ٱلۡمَوۡتِۖ فَأَوۡلَىٰ لَهُمۡ

ߟߊߒߠߦߊߓߊ߮ ߟߎ߬ ߦߴߊ߬ ߝߐ߫ ߟߊ߫ ߞߏ߫ ߥߟߊߞߏ߫ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߕߘߍ߬ ߦߋ߫ ߟߊߖߌ߰ ߸ ߣߌ߫ ߝߐߘߊ߫ ߥߘߋ߬ߥߘߋ߬ߣߍ߲ ߘߏ߫ ߟߊߖߌ߰ ߘߴߏ߬ ߘߐ߫ ߞߊ߬ ߞߍ߬ߟߍ ߞߏߝߐ߫ ߊ߬ ߘߐ߫ ߸ ߖߌ߰ߙߌ߬ߖߐ߯ߙߐ ߦߋ߫ ߡߍ߲ ߠߎ߫ ߖߎ߬ߛߎ ߘߐ߫ ߌ ߘߴߏ߬ ߟߎ߬ ߦߴߌ ߡߊߝߟߍ߫ ߟߊ߫ ߏ߬ ߘߐ߫ ߦߏ߫ ߛߊ߬ߦߊ ߞߊ߬ߟߏ߬ߓߊ߰ߕߐ ߟߊ߫ ߝߟߍߟߌ߫ ߢߊ ߸ ߊ߬ߟߎ߬ ߣߌ߫ ߡߍ߲ ߞߊ߫ ߞߊ߲߫

வசனம்: 21

طَاعَةٞ وَقَوۡلٞ مَّعۡرُوفٞۚ فَإِذَا عَزَمَ ٱلۡأَمۡرُ فَلَوۡ صَدَقُواْ ٱللَّهَ لَكَانَ خَيۡرٗا لَّهُمۡ

ߏ߬ ߟߋ ߞߊ߲ߡߌߘߊ ߣߌ߫ ߞߎߡߊ߫ ߢߡߊߟߐ߲ߣߍ߲ ߘߌ߫ ، ߣߌ߫ ߝߊ߲ߞߊ߲߫ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߞߏߢߊ ߞߊ߲߬ ߤߊߟߵߊ߬ߟߎ߫ ߕߎ߲߬ ߦߋ߫ ߊߟߊ߫ ߕߎ߬ߢߊ߬ߒ߬ߕߋ߬ߦߊ߫ ߏ߬ ߘߐ߫ ߸ ߏ߬ ߕߎ߲߬ ߘߌ߫ ߝߌߛߊ߬ߦߴߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߬

வசனம்: 22

فَهَلۡ عَسَيۡتُمۡ إِن تَوَلَّيۡتُمۡ أَن تُفۡسِدُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَتُقَطِّعُوٓاْ أَرۡحَامَكُمۡ

ߊ߬ ߝߐ߫ ߕߎ߬ߡߊ߬ߘߐ߫ ߣߴߊߟߎ߫ ߞߵߊߟߎ߫ ߞߐߘߏ߲߬ ߸ ߊߟߎ߫ ߕߍߣߊ߬ ߕߌߢߍߟߌ ߞߍ߫ ߘߎ߱ ߞߣߐ߫ ߞߵߊߟߎ߫ ߟߊ߫ ߛߌ߲ߖߌ ߟߎ߫ ߕߍ߰ ߓߊ߬؟

வசனம்: 23

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَعَنَهُمُ ٱللَّهُ فَأَصَمَّهُمۡ وَأَعۡمَىٰٓ أَبۡصَٰرَهُمۡ

ߊߟߊ߫ ߣߵߏ߬ ߟߎ߫ ߟߋ߬ ߘߊ߲ߞߊ߫ ߟߊ߫ ߞߵߊ߬ߟߎ߬ ߕߟߏߜߋߘߋ߲ߦߊ߫ ߸ ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߵߊ߬ߟߎ߬ ߢߊ ߟߎ߬ ߝߎߦߋ߲߫

வசனம்: 24

أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ ٱلۡقُرۡءَانَ أَمۡ عَلَىٰ قُلُوبٍ أَقۡفَالُهَآ

ߊ߬ ߝߐ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߕߍ߫ ߊ߬ߟߎ߫ ߕߊ߰ߛߌ߬ ߟߊ߫ ߘߐ߬ߛߊߙߌ ߡߊ߬ ߓߊ߬ ߸ ߥߟߊ߫ ߜߏ߯ߙߏ߫ ߟߎ߫ ߟߴߊ߬ߟߎ߫ ߛߣߐ߬ߡߍ ߟߎ߫ ߡߊ߬؟

வசனம்: 25

إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱرۡتَدُّواْ عَلَىٰٓ أَدۡبَٰرِهِم مِّنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ ٱلۡهُدَى ٱلشَّيۡطَٰنُ سَوَّلَ لَهُمۡ وَأَمۡلَىٰ لَهُمۡ

ߡߍ߲ ߠߎ߫ ߛߊ߬ߦߌ߬ ߘߴߊ߬ߟߎ߬ ߞߕߐߡߊ߫ ߞߊ߲ߘߦߊ ߓߊ߲ ߞߐ߫ ߟߊ߲ߞߣߍߡߊ߫ ߟߴߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߸ ߜߍ߬ߘߍ ߟߋ߫ ߣߊ߬ ߡߊ߬ߗߋ߲߬ߧߊ߬ߟߌ ߞߍ߫ ߟߴߏ߬ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߞߵߊ߬ߟߎ߫ ߟߐ߬ ߡߊ߬ߕߡߊ߬ߣߊ߬ߟߌ ߟߊ߫

வசனம்: 26

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَالُواْ لِلَّذِينَ كَرِهُواْ مَا نَزَّلَ ٱللَّهُ سَنُطِيعُكُمۡ فِي بَعۡضِ ٱلۡأَمۡرِۖ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ إِسۡرَارَهُمۡ

ߏ߬ ߞߎ߲߭ ߠߋ߬ ߓߊߏ߬ ߊߟߊ߫ ߟߊ߫ ߝߋ߲߫ ߠߊߖߌ߰ߣߍ߲ ߜߏߦߊߣߍ߲߫ ߡߍ߲ ߠߎ߬ ߦߋ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߞߊ߲߫ ߏ߬ ߟߎ߫ ߡߊ߬ ߟߋ߬ ߸ ߞߏ߫ ߒ߬ ߘߌߣߵߊߟߎ߫ ߞߊ߲ߡߌ߬ߘߊ߬ ߞߏ ߘߏ߫ ߘߐ߫ ߸ ߊߟߊ߫ ߘߏ߲߬ ߞߵߊ߬ߟߎ߫ ߜߎ߲߬ߘߎ ߟߎ߬ ߟߐ߲߫ ߠߋ߬

வசனம்: 27

فَكَيۡفَ إِذَا تَوَفَّتۡهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ يَضۡرِبُونَ وُجُوهَهُمۡ وَأَدۡبَٰرَهُمۡ

ߊ߬ ߞߍߕߐ߫ ߘߌ߬ ߣߌ߫ ߞߋ߲ߛߐ߲ ߠߎ߬ ߞߍ߫ ߘߴߊ߬ߟߎ߬ ߛߏߡߊߦߟߍߡߊ߲߫ ߠߊ߫ ߞߵߊ߬ ߞߍ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߢߘߊ ߟߎ߬ ߣߴߊ߬ߟߎ߬ ߞߕߐߟߊ ߟߎ߫ ߝߊ߲߬ߕߊߣߌ߲ ߘߌ߫؟

வசனம்: 28

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ ٱتَّبَعُواْ مَآ أَسۡخَطَ ٱللَّهَ وَكَرِهُواْ رِضۡوَٰنَهُۥ فَأَحۡبَطَ أَعۡمَٰلَهُمۡ

ߏ߬ ߞߎ߲߭ ߠߋ߬ ߓߊߏ߬ ߊ߬ߟߎ߫ ߣߊ߬ ߞߏ߫ ߟߋ߬ ߟߊߓߊ߬ߕߏ߬ ߟߊ߫ ߡߍ߲ ߞߵߊߟߊ߫ ߟߊߡߐߣߍ߫ ߸ ߊ߬ ߣߴߊ߬ ߟߊ߫ ߘߌ߬ߢߍ ߜߏߦߊ ߡߍ߲ ߞߍ߫ ߘߴߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߸ ߊ߬ ߞߵߊ߬ߟߎ߬ ߗߋߥߊߟߌ ߟߎ߬ ߕߌߢߍ߫ ߏ߬ ߟߋ ߘߐ߫

வசனம்: 29

أَمۡ حَسِبَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَن لَّن يُخۡرِجَ ٱللَّهُ أَضۡغَٰنَهُمۡ

ߥߟߴߊ߬ ߦߋ߫ ߛߣߐ߬ߡߍ߫ ߖߌ߰ߙߌ߬ߖߐ߰ߙߐ߬ߕߐ ߟߎ߬ ߢߣߊ߫ ߟߋ߫ ߓߊ߬ ߞߏ߫ ߊߟߊ߫ ߕߍߣߵߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߞߣߐߘߐߖߎ߯ߦߊ ߟߎ߬ ߟߊߓߐ߫ ߟߊ߫؟