மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அந்நிஸா - என்கோ மொழிபெயர்ப்பு- பாபா மாமாதீ - பக்க எண் 77 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

ߡߏ߬ߛߏ ߟߎ߬

வசனம்: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱتَّقُواْ رَبَّكُمُ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ وَخَلَقَ مِنۡهَا زَوۡجَهَا وَبَثَّ مِنۡهُمَا رِجَالٗا كَثِيرٗا وَنِسَآءٗۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِي تَسَآءَلُونَ بِهِۦ وَٱلۡأَرۡحَامَۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلَيۡكُمۡ رَقِيبٗا

ߤߍ߲߬ ߊߟߎ߬ ߡߐ߱ ߟߎ߬ ߸ ߊߟߴߊߟߎ߫ ߝߊ߲ߕߊ߲߬ߞߵߊߟߎ߫ ߡߊ߰ߙߌ ߡߊ߬ ߡߍ߲ ߞߵߊߟߎ߫ ߘߊ߲߫ ߣߌߡߊ߫ ߞߋߟߋ߲߫ ߘߐ߫ ߸ ߞߵߏ߬ ߝߘߎߡߊ ߘߊ߲߫ ߊ߬ ߘߐ߫، ߞߵߏ ߝߌ߬ߟߊ ߡߊߕߋ߬ ߗߍ߬ߡߊ߲߬ ߛߌߦߊߡߊ߲߫ ߣߌ߫ ߡߛߏ߬ߡߊ߲߬ ߛߌߦߊߡߊ߲߫ ߘߌ߫، ߊߟߎ߫ ߦߴߊߟߎ߫ ߝߊ߲ߕߊ߲߬ߞߵߊߟߊ߫ ߡߊ߬ ߊߟߎ߫ ߦߴߊߟߎ߫ ߢߐ߲߮ ߕߙߊ߫ ߟߴߏ߬ ߡߍ߲ (ߕߐ߮) ߟߊ߫߸ ߞߵߊߟߎ߫ ߝߊ߲ߕߊ߲߬ߞߊ߬ ߛߌ߲ߖߌ (ߕߍ߱) ߡߊ߬߸ ߓߊ ߊߟߊ߫ ߦߴߊߟߎ߫ ߜߋ߬ߟߎ߲߬ߓߊ߯ ߟߋ߬ ߘߌ߫

வசனம்: 2

وَءَاتُواْ ٱلۡيَتَٰمَىٰٓ أَمۡوَٰلَهُمۡۖ وَلَا تَتَبَدَّلُواْ ٱلۡخَبِيثَ بِٱلطَّيِّبِۖ وَلَا تَأۡكُلُوٓاْ أَمۡوَٰلَهُمۡ إِلَىٰٓ أَمۡوَٰلِكُمۡۚ إِنَّهُۥ كَانَ حُوبٗا كَبِيرٗا

ߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߝߊߙߌߕߊ ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߣߊ߲߬ߝߟߏ ߟߎ߬ ߘߴߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߬ ߘߋ߬، ߊߟߎ߫ ߞߊߣߊ߬ ( ߊߟߎ߫ ߕߊ߫) ߖߎ߯ߡߊ߲ ߝߊ߬ߟߋ߲߫ ( ߏ߬ ߟߎ߬ ߕߊ߫ ) ߓߍ߬ߘߍ ߟߊ߫، ߊߟߎ߫ ߘߏ߲߬ ߞߊߣߵߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߣߊ߲߬ߝߟߏ ߟߎ߬ ߘߊߥߎ߲߫ ߊߟߎ߫ ߕߊ߫ ߣߊ߲߬ߝߟߏ ߟߎ߫ ߝߍ߬، ߓߊ ߏ߬ ߦߋ߫ ߞߎ߲߬ߞߏ߬ߓߊ߫ ߟߋ߬ ߘߌ߫

வசனம்: 3

وَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا تُقۡسِطُواْ فِي ٱلۡيَتَٰمَىٰ فَٱنكِحُواْ مَا طَابَ لَكُم مِّنَ ٱلنِّسَآءِ مَثۡنَىٰ وَثُلَٰثَ وَرُبَٰعَۖ فَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا تَعۡدِلُواْ فَوَٰحِدَةً أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡۚ ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَعُولُواْ

ߣߴߊߟߎ߫ ߛߌߟߊ߲߫ ߘߊ߫ ߞߏ߫ ߊߟߎ߫ ߕߍ߫ ߛߴߊߟߎ߫ ߕߋߟߋ߲߫ ߠߊ߫ ߝߊߙߌߕߊ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ( ߝߘߎ ߘߐ߫)߸ ߊߟߎ߫ ߦߴߊߟߎ߫ ߢߣߊ߫ ߝߘߎ߫ ߡߛߏ߬ ( ߜߘߍ ߕߐ߭) ߟߎ߬ ߘߐ߫، ߊ߬ ߓߍ߫ ߝߌ߬ߟߊ߬ ߘߌ߫ ߸ ߊ߬ ߓߍ߫ ߛߓߊ߬ ߘߌ߫ ߸ ߊ߬ ߓߍ߫ ߣߊߣߌ߲߫ ߘߌ߫، ߣߴߊߟߎ߫ ߘߏ߲߬ ߛߌߟߊ߲߫ ߘߊ߫ ߞߏ߫ ߊߟߎ߫ ߕߍ߫ ߛߴߊߟߎ߫ ߕߋߟߋ߲߫ ߠߊ߫ ( ߛߌߦߊߡߊ߲ ߕߍ߫ ) ߊߟߎ߯ ߘߊ߲߬ ߞߋߟߋ߲߫ ߡߊ߬، ߥߟߴߊߟߎ߫ ߦߴߊߟߎ߫ ߓߟߏߡߐ߮ ߘߏ߫ ߕߊ߬، ߓߊ ߏ߬ ߟߋ ߛߎ߬ߘߎ߲߬ߡߊ߲߫ ߘߐ߱ ߟߊ߫ ( ߞߐߙߍ߫ ߛߌߦߊߡߊ߲߫ ߕߊ ߓߟߏ߫)

வசனம்: 4

وَءَاتُواْ ٱلنِّسَآءَ صَدُقَٰتِهِنَّ نِحۡلَةٗۚ فَإِن طِبۡنَ لَكُمۡ عَن شَيۡءٖ مِّنۡهُ نَفۡسٗا فَكُلُوهُ هَنِيٓـٔٗا مَّرِيٓـٔٗا

ߊߟߎ߯ ߡߏ߬ߛߏ ߟߎ߬ ߝߘߎߝߋ߲ ߠߎ߬ ߟߊߕߊ߬ߡߌ߲߫ ߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߬ ߟߋ߬ ߝߛߊߦߌ߫، ߣߴߊ߬ߟߎ߫ ߖߍ߬ߘߍ ߣߌߘߐߘߌߦߊ߫ ߘߊ߫ ߞߊ߬ ߢߊ߬ ߡߍ߲ ߞߐ߫ ߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߸ ߊߟߎ߫ ߦߴߏ߬ ߟߋ ߘߊߥߎ߲߫ ߖߛߎ߬ߛߎߡߊ ߘߐ߫ ߕߐߍ߯

வசனம்: 5

وَلَا تُؤۡتُواْ ٱلسُّفَهَآءَ أَمۡوَٰلَكُمُ ٱلَّتِي جَعَلَ ٱللَّهُ لَكُمۡ قِيَٰمٗا وَٱرۡزُقُوهُمۡ فِيهَا وَٱكۡسُوهُمۡ وَقُولُواْ لَهُمۡ قَوۡلٗا مَّعۡرُوفٗا

ߊߟߎ߫ ߞߊߣߵߊߟߎ߫ ߟߊ߫ ߣߊ߲߬ߝߟߏ ߟߎ߬ ߟߊߕߊ߬ߡߌ߲߬ ߖߎߥߊ ߟߎ߫ ߡߊ߬ ߘߋ߬ ߊߟߊ߫ ߣߵߏ߬ ߡߍ߲ ߞߍ߫ ߟߴߊߟߎ߫ ߟߐ߬ߛߋ߲ ߘߌ߫، ( ߤߊߟߴߊ߬ߟߎ߬ ߕߊ ߓߊ߯ ߞߍ߫ ) ߊߟߎ߫ ߦߴߊ߬ߟߎ߬ ߓߊߟߏ߫ ߊ߬ ߘߐ߫ ߟߋ߬ ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߵߊ߬ߟߎ߬ ߝߊߘߌߦߊߓߐ߫ ߸ ߊ߬ ߣߴߊߟߎ߯ ߕߏ߫ ߞߎߡߊ߫ ߡߊߟߐ߲ߝߍ߲߫ ߝߐ߫ ߟߴߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫

வசனம்: 6

وَٱبۡتَلُواْ ٱلۡيَتَٰمَىٰ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغُواْ ٱلنِّكَاحَ فَإِنۡ ءَانَسۡتُم مِّنۡهُمۡ رُشۡدٗا فَٱدۡفَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ أَمۡوَٰلَهُمۡۖ وَلَا تَأۡكُلُوهَآ إِسۡرَافٗا وَبِدَارًا أَن يَكۡبَرُواْۚ وَمَن كَانَ غَنِيّٗا فَلۡيَسۡتَعۡفِفۡۖ وَمَن كَانَ فَقِيرٗا فَلۡيَأۡكُلۡ بِٱلۡمَعۡرُوفِۚ فَإِذَا دَفَعۡتُمۡ إِلَيۡهِمۡ أَمۡوَٰلَهُمۡ فَأَشۡهِدُواْ عَلَيۡهِمۡۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ حَسِيبٗا

ߊߟߎ߯ ߕߏ߫ ߝߊߙߌߕߊ ߟߎ߫ ߞߙߐ߬ߛߌ߬ ߟߊ߫ ߛߐ߲߬ ߸ ߝߏ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߛߋ߫ ߝߘߎ ߡߊ߬، ߣߴߊߟߎ߫ ߞߊ߬ ߤߊ߲ߞߟߌߡߦߊ߫ ( ߕߐ߰ߡߊ߬ߛߙߋ߫ ) ߦߴߊ߬ߟߎ߬ ߘߐ߫ ߸ ߊߟߎ߫ ߦߴߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߣߊ߲߬ߝߟߏ ߟߎ߬ ߟߊߕߊ߬ߡߌ߲߫ ߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߬، ߓߊ߬ߙߌ߬ ߊߟߎ߫ ߞߣߴߊ߬ ߘߊߥߎ߲߫ ߕߌߢߍߟߌ߫ ߘߐ߫ ߸ ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߊߟߌߦߊ߫ ߘߐ߫ ߛߊ߬ߣߴߊ߬ߟߎ߫ ߓߏ߲߬ߧߊ߬ ߕߍ߫، ߡߍ߲ ߓߊ߯ ߞߍ߫ ߓߣߊ߬ ߘߌ߫ ߏ߬ ߦߴߊ߬ ߖߘߍ߬ ߘߐߡߌ߬ߣߴߊ߬ ߡߊ߬، ߣߌ߫ ߡߍ߲ ߦߋ߫ ߓߟߏߞߏߟߏ߲߫ ߘߌ߫ ߏ߬ ߦߴߊ߬ ߘߏ߫ ߘߊߥߎ߲߫ ߢߡߊߟߐ߲ߣߍ߲߫ ߘߐ߫، ߊߟߎ߫ ߘߏ߲߬ ߓߊ߯ ߞߍ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߣߊ߲߬ߝߟߏ ߟߎ߬ ߟߊߛߊ߬ߦߌ߬ ߟߴߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߬߸ ߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߛߙߋ߫ ߞߍ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫، ߓߊ ߊߟߊ߫ ߥߛߊ߬ ߘߊ߫ ߖߊ߬ߕߋ߬ߓߐ߬ߟߊ߫ ߘߌ߫