மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் லுக்மான் - என்கோ மொழிபெயர்ப்பு- பாபா மாமாதீ - பக்க எண் 412 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 12

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا لُقۡمَٰنَ ٱلۡحِكۡمَةَ أَنِ ٱشۡكُرۡ لِلَّهِۚ وَمَن يَشۡكُرۡ فَإِنَّمَا يَشۡكُرُ لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٞ

ߒ߬ߠߎ߫ ߟߋ߫ ߞߊ߬ ߟߎߞߌߡߊ߲߫ ߛߐ߫ ߥߘߋ߬ߥߘߋ߬ߦߊ ߟߊ߫ ߒ ߞߴߌ ߦߋ߫ ߞߏߢߌߡߊߟߐ߲ ߞߍ߫ ߊߟߊ߫ ߦߋ߫ ، ߡߍ߲ ߓߊ߯ ߞߏߢߌߡߊߟߐ߲ ߞߍ߫ ߏ߬ ߦߋ߫ ߞߏߢߌߡߊߟߐ߲ ߞߍ߫ ߟߴߊ߬ ߖߍ߬ߘߍ߫ ߟߋ߬ ߦߋ߫ ߸ ߡߍ߲ ߘߏ߲߬ ߓߊ߯ ߞߏߢߌߡߊߟߐ߲ߓߊߟߌߦߊ ߞߍ߫ ߒ߬ߤߤߎ߲߮ ߸ ߊߟߊ߫ ߦߋ߫ ߞߊ߯ߙߌߓߊ߯ ߕߊ߲߬ߘߏ߬ߕߊ ߟߋ߬ ߘߌ߫

வசனம்: 13

وَإِذۡ قَالَ لُقۡمَٰنُ لِٱبۡنِهِۦ وَهُوَ يَعِظُهُۥ يَٰبُنَيَّ لَا تُشۡرِكۡ بِٱللَّهِۖ إِنَّ ٱلشِّرۡكَ لَظُلۡمٌ عَظِيمٞ

ߕߎ߬ߡߊ ߡߍ߲ ߟߎߞߌߡߊ߲߫ ߞߵߊ߬ ߝߐ߫ ߊ߬ ߘߋ߲ߞߍ߫ ߦߋ߫ ߊ߬ ߞߍߕߐ ߊ߬ ߞߊ߬ߥߊ߲߬ߘߌ߬ ߟߊ߫ ߞߏ߫ ߒ ߘߋ߲߫ ߸ ߌ ߞߊ߫ ߜߙߊ߬ߟߌ ߞߍ߫ ߊߟߊ߫ ߡߊ߬ ߘߋ߬ ߸ ߓߊ ߜߙߊ߬ߟߌ ߦߋ߫ ߕߐ߬ߢߍ߰ ߓߟߋߓߟߋ ߟߋ߬ ߘߌ߫

வசனம்: 14

وَوَصَّيۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِ حَمَلَتۡهُ أُمُّهُۥ وَهۡنًا عَلَىٰ وَهۡنٖ وَفِصَٰلُهُۥ فِي عَامَيۡنِ أَنِ ٱشۡكُرۡ لِي وَلِوَٰلِدَيۡكَ إِلَيَّ ٱلۡمَصِيرُ

ߊ߲ ߞߊ߬ ߒ߬ ߛߊ߬ߙߊ߫ ߡߐ߱ ߟߴߊ߬ ߡߏߦߌߓߊ߯ ߝߌ߬ߟߊ ߟߊ߫ ߞߏ ߘߐ߫ ߟߋ߬ ߸ ߊ߬ ߣߊ߫ ߞߵߊ߬ ߞߣߐߕߊ߬ ߖߐ߲ߝߐ߲ ߠߋ߬ ߘߐ߫ ߖߐ߲ߝߐ߲߫ ߞߊ߲߬ ، ߊ߬ ߘߊߓߐ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߛߊ߲߬ ߝߌ߬ߟߊ߫ ߟߋ߬ ߞߘߐ߫ ߸ ߒ ߞߏ߫ ߌ ߦߋ߫ ߞߏߢߌߡߊߟߐ߲ ߞߍ߫ ߒߠߋ ߦߋ߫ ߊ߬ ߣߴߌ ߡߏߦߌߓߊ߯ ߝߌ߬ߟߊ ߦߋ߫ ߸ ߟߊ߬ߓߊ߲ ߞߍߕߐ߫ ߒߠߋ ߟߋ߫ ߡߊ߬

வசனம்: 15

وَإِن جَٰهَدَاكَ عَلَىٰٓ أَن تُشۡرِكَ بِي مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٞ فَلَا تُطِعۡهُمَاۖ وَصَاحِبۡهُمَا فِي ٱلدُّنۡيَا مَعۡرُوفٗاۖ وَٱتَّبِعۡ سَبِيلَ مَنۡ أَنَابَ إِلَيَّۚ ثُمَّ إِلَيَّ مَرۡجِعُكُمۡ فَأُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

ߣߴߊ߬ߟߎ߫ ߞߵߊ߬ߟߎ߬ ߞߊߘߊ߲߫ ߌ ߞߊ߲߬ ߠߋ߬ ߛߊ߫ ߞߏ߫ ߌ ߦߋ߫ ߝߋ߲߫ ߝߙߊ߬ ߒߠߋ ߞߊ߲߬ ߡߍ߲ ߟߐ߲ߠߌ߲߫ ߕߍ߫ ߌ ߟߊ߫، ߌ ߞߊߣߵߊ߬ߟߎ߬ ߞߊ߲ߡߌ߬ߘߴߏ߬ ߘߐ߫ ߘߋ߬ ، ߌ ߞߏ߬ߣߌ߲߬ ߦߴߊ߬ߟߎ߫ ߞߊ߬ߝߏ߬ߢߐ߲߰ߦߊ߫ ߘߎߢߊ߫ ߘߐ߫ ߢߊ߫ ߢߌߡߊ߫ ߟߋ߫ ߡߊ߬ ߸ ߞߊ߬ ߕߎ߲߰ ߡߐ߰ ߟߊ߫ ߛߌߟߊ ߟߊ߫ ߡߍ߲ ߓߊ߯ ߊ߬ ߖߘߍ߬ߟߊߛߊ߬ߦߌ߬ ߒߠߋ ߡߊ߬ ߸ ߏ߬ ߞߐ߫ ߊߟߎ߫ ߘߌߣߊ߫ ߛߊ߬ߦߌ߲߬ ߒ ߡߊ߬ ߒ ߘߴߊߟߎ߫ ߗߋߥߊߟߌ ߟߎ߬ ߖߐ߲ ߠߊߓߐ߫ ߊߟߎ߫ ߡߊ߬

வசனம்: 16

يَٰبُنَيَّ إِنَّهَآ إِن تَكُ مِثۡقَالَ حَبَّةٖ مِّنۡ خَرۡدَلٖ فَتَكُن فِي صَخۡرَةٍ أَوۡ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ أَوۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ يَأۡتِ بِهَا ٱللَّهُۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٞ

ߊ߬ ߞߏ߫ ߒ ߘߋ߲߫ ߡߍ߲ ߦߋ߫ ߸ ߤߟߴߊ߬ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߦߊ߬ߦߊ߬ߟߋ߲߬ ߞߌ߬ߛߍ߬ ߞߋߟߋ߲߫ ߖߌߘߊ߲ ߠߋ߬ ߘߌ߫ ߸ ߏ߬ ߦߋ߫ ߞߍ߫ ߝߘߊߞߟߏ ߞߊ߲߬ ߥߟߊ߫ ߛߊ߲ ߠߎ߬ ߘߐ߫ ߤߊߡߊ߲ߕߍ߫ ߘߎ߱ ߘߐ߫ ߸ ߊߟߊ߫ ߘߌ߫ ߣߵߊ߬ ߘߌ߫ ، ߓߊ ߊߟߊ߫ ߦߋ߫ ߡߐ߯ߡߐ߯ߒߕߋ߫ ߞߟߊ߬ߡߊ߬ߓߊ߯ ߟߋ߬ ߘߌ߫

வசனம்: 17

يَٰبُنَيَّ أَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ وَأۡمُرۡ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَٱنۡهَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَآ أَصَابَكَۖ إِنَّ ذَٰلِكَ مِنۡ عَزۡمِ ٱلۡأُمُورِ

ߊ߬ ߞߏ߫ ߒ ߘߋ߲߫ ߸ ߌ ߦߋ߫ ߛߊߟߌ ߟߐ߬ ߞߊ߬ ߟߐ߬ߟߌ ߞߍ߫ ߢߌ߬ߡߊ ߟߊ߫ ߞߊ߬ ߝߊߕߊ߲ߕߟߌ ߞߍ߫ ߞߐ߲ߞߏ ߡߊ߬ ߸ ߊ߬ ߣߴߌ ߦߴߌ ߡߎ߬ߢߎ߲߬ ߞߏ߫ ߡߊ߬ ߡߍ߲ ߓߴߌ ߛߐ߬ߘߐ߲߬ ، ߏ߬ ߦߋ߫ ߞߏߢߊ ߟߎ߬ ߘߐ߫ ߝߊ߲ߞߊ߲ߕߊ ߘߏ߫ ߟߋ߬ ߘߌ߫ ߘߋ߬

வசனம்: 18

وَلَا تُصَعِّرۡ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمۡشِ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَرَحًاۖ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخۡتَالٖ فَخُورٖ

ߌ ߞߊߣߵߌ ߕߊ߬ߡߊ߲ ߖߍ߲߬ߞߍ߫ ߡߐ߱ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߘߋ߬ ߸ ߌ ߘߏ߲߬ ߞߴߌ ߖߊ߲߬ߘߊ߬ ߕߊ߯ߡߊ ߞߍ߫ ߘߎ߱ ߞߊ߲߬ ߸ ߓߊߏ߬ ߊߟߊ߫ ߕߍ߫ ߢߊ߲߬ߞߊ߲߬ߓߊ߯ ߥߊߛߏߟߊ ߝߍ߬

வசனம்: 19

وَٱقۡصِدۡ فِي مَشۡيِكَ وَٱغۡضُضۡ مِن صَوۡتِكَۚ إِنَّ أَنكَرَ ٱلۡأَصۡوَٰتِ لَصَوۡتُ ٱلۡحَمِيرِ

ߌ ߦߋ߫ ߕߍߡߞߊߒߞߋߦߊ ߞߴߌ ߟߊ߫ ߕߊ߯ߡߊ ߘߐ߫ ߸ ߊ߬ ߣߴߌ ߦߴߌ ߞߎߡߊߞߊ߲ ߘߏ߫ ߡߊߖߌ߰ ߸ ߓߊ ߞߊ߲ ߓߍ߯ ߘߐ߫ ߡߊ߲߬ߜߏ ߟߋ߫ ߝߊ߬ߟߌ ߟߎ߬ ߞߊ߲ ߘߌ߫ ( ߥߏߙߏ߲ߥߏߙߏ߲߫ )