மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் தாஹா - என்கோ மொழிபெயர்ப்பு- பாபா மாமாதீ - பக்க எண் 319 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 99

كَذَٰلِكَ نَقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ مَا قَدۡ سَبَقَۚ وَقَدۡ ءَاتَيۡنَٰكَ مِن لَّدُنَّا ذِكۡرٗا

ߊ߲ ߧߋ߫ ߞߏ߫ ߕߊ߬ߡߌ߲߬ߣߍ߲ ߘߏ߫ ߟߎ߫ ߖߊ߲߬ߖߏ߲ ߘߊ߲߬ߕߍ߰ ߟߴߌ ߦߋ߫ ߕߊ߲߬ ߠߋ߬ ߸ ߊ߲ ߣߵߌ ߛߐ߫ ߟߊ߫ ߞߊ߬ߥߊ߲߬ߘߌ ߟߋ߬ ߟߊ߫ ߞߊ߬ ߓߐ߫ ߒ ߕߍ߬ߟߊ ߘߐ߫

வசனம்: 100

مَّنۡ أَعۡرَضَ عَنۡهُ فَإِنَّهُۥ يَحۡمِلُ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وِزۡرًا

ߡߍ߲ ߓߊ߯ ߊ߬ ߞߐߘߏ߲߬ ߊ߬ ߟߊ߫ ߏ߬ ߘߌ߫ ߞߎ߲߬ߞߏ߫ ߕߊ߬ ߟߐ߬ߓߊ ߟߏ߲

வசனம்: 101

خَٰلِدِينَ فِيهِۖ وَسَآءَ لَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ حِمۡلٗا

ߊ߬ߟߎ߬ ߕߏߕߐ߫ ߏ߬ ߟߋ ߘߐ߫ ، ߘߏ߬ߣߌ߲߬ ߖߎ߯ ߟߴߊ߬ߟߎ߫ ߞߎ߲߬ ߟߐ߬ߓߊ ߟߏ߲ ߏ߬ ߘߌ߫ ߞߟߋ߫

வசனம்: 102

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِۚ وَنَحۡشُرُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ يَوۡمَئِذٖ زُرۡقٗا

ߓߘߎ ߝߍߕߐ߫ ߟߏ߲ ߡߍ߲ ߸ ߊ߲ ߘߌ߫ ߛߐ߲߬ߡߊ ߟߎ߬ ߟߊߘߍ߬ ߏ߬ ߟߏ߲ ߞߵߊ߬ ߕߘߍ߬ ߊ߬ߟߎ߬ ߓߊ߯ߦߊߣߍ߲߫ ( ߢߊߣߌ߲ ߡߊ߬ )

வசனம்: 103

يَتَخَٰفَتُونَ بَيۡنَهُمۡ إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا عَشۡرٗا

ߊ߬ߟߎ߬ ߘߌ߫ ߘߊߞߘߐ߫ ߞߎߡߊ ߞߍ߫ ߢߐ߲߮ ߝߍ߬ ߞߏ߫ ߊߟߎ߫ ߡߊ߫ ߥߛߎ߬ ߞߍ߫ ߝߏ߫ ( ߕߟߋ߬ ) ߕߊ߲߫ ߘߐߙߐ߲߫

வசனம்: 104

نَّحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا يَقُولُونَ إِذۡ يَقُولُ أَمۡثَلُهُمۡ طَرِيقَةً إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا يَوۡمٗا

ߒ߬ߠߎ߫ ߘߏ߲߬ ߞߵߊ߬ ߟߐ߲߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߡߍ߲ ߝߐ߫ ߟߊ߫ ، ߊ߬ߟߎ߬ ߘߐ߫ ߛߌߟߊ߫ ߓߘߍ߫ ߕߌ߮ ߦߴߊ߬ ߝߐ߫ ߟߊ߫ ߕߎ߬ߡߊ ߡߍ߲ ߞߏ߫ ߊߟߎ߫ ߡߊ߫ ߥߛߎ߬ ߛߌ߫ ߞߍ߫ ߝߏ߫ ߕߟߋ߬ ߞߋߟߋ߲߫

வசனம்: 105

وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡجِبَالِ فَقُلۡ يَنسِفُهَا رَبِّي نَسۡفٗا

ߊ߬ߟߎ߬ ߦߴߌ ߢߌ߬ߣߌ߲߬ߞߊ߬ ߟߊ߫ ߞߎ߬ߙߎ ߟߎ߫ ߡߊ߬ ، ߊ߬ ߝߐ߫ ߞߏ߫ ߒ ߡߊ߰ߙߌ ߦߴߏ߬ ߟߎ߫ ߓߍ߬ߛߍ߲߬ߞߍ߬ ߟߊ߫ ߟߋ߬ ߓߘߎߓߘߍ߫

வசனம்: 106

فَيَذَرُهَا قَاعٗا صَفۡصَفٗا

ߊ߬ ߘߴߊ߬ߟߎ߬ ߓߙߊߞߣߍߟߡߊ ߕߏ߫ ߝߟߊߞߘߊ߫

வசனம்: 107

لَّا تَرَىٰ فِيهَا عِوَجٗا وَلَآ أَمۡتٗا

ߌ ߕߍ߫ ߘߋ߲߬ߞߊ߬ ߣߌ߫ ߜߎߛߎ߲ߞߎ߲߫ ߛߌ߫ ߦߴߊ߬ ߘߐ߫

வசனம்: 108

يَوۡمَئِذٖ يَتَّبِعُونَ ٱلدَّاعِيَ لَا عِوَجَ لَهُۥۖ وَخَشَعَتِ ٱلۡأَصۡوَاتُ لِلرَّحۡمَٰنِ فَلَا تَسۡمَعُ إِلَّا هَمۡسٗا

ߊ߬ߟߎ߬ ߘߌ߫ ߞߟߌߟߌߟߊ ߟߊߓߊ߬ߕߴߏ߬ ߟߏ߲ ߖߍ߲߬ߞߍ߬ ߕߍ߫ ߞߍ߫ ߏ߬ ߡߊ߬، ߞߊ߲ ߠߎ߬ ߘߌ߫ ߡߊߖߌ߰ ߡߊ߰ߙߌ߬ ߤߌߣߊߒߕߋ ߦߋ߫ ߸ ߌ ߕߍ߫ ߝߏߦߌ߬ ߡߍ߲߫ ߝߏ߫ ( ߘߟߊߡߊ߯ߞߊ߲ ) ߓߛߌߓߛߌ߫

வசனம்: 109

يَوۡمَئِذٖ لَّا تَنفَعُ ٱلشَّفَٰعَةُ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَرَضِيَ لَهُۥ قَوۡلٗا

ߛߟߏ߬ߣߊ߬ߟߌ ߕߍ߫ ߞߏߢߊ߬ ߏ߬ ߟߏ߲ ߝߏ߫ ߡߊ߬ߤߌ߬ߣߊ߬ߟߊ߫ ߓߊ߯ ߘߌ߬ߢߍ߬ ߡߍ߲ ߦߋ߫ ߸ ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߊ߬ ߛߐ߲߬ ߞߎߡߊ ߡߵߊ߬ ߦߋ߫

வசனம்: 110

يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يُحِيطُونَ بِهِۦ عِلۡمٗا

ߊ߬ ߞߊ߬ ‹ ߡߐ߱ › ߟߎ߬ ߢߍߞߏ ߣߴߊ߬ߟߎ߬ ߞߐߞߏ ߟߐ߲߫ ߸ ߊ߬ߟߎ ߘߏ߲߬ ߕߍ߫ ߊ߬ߟߋ߬ ߟߊߝߏ߬ ߟߊ߫ ߟߐ߲ߠߌ߲߫ ߘߐ߫

வசனம்: 111

۞ وَعَنَتِ ٱلۡوُجُوهُ لِلۡحَيِّ ٱلۡقَيُّومِۖ وَقَدۡ خَابَ مَنۡ حَمَلَ ظُلۡمٗا

ߢߊߘߐߟߊ ߟߎ߬ ߘߌ߫ ߞߟߏ߫ ߣߌߡߊ߫ ߟߐ߬ߣߍ߲ߒߖߘߍ߬ߟߊ ߦߋ߫ ߸ ߕߐ߬ߢߍ߮ ߕߊ߬ߓߊ߮ ߓߘߊ߫ ߖߋ߰ߘߐ߬ߞߏߟߏ߲ߧߊ߫ ߞߟߋ߫

வசனம்: 112

وَمَن يَعۡمَلۡ مِنَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَا يَخَافُ ظُلۡمٗا وَلَا هَضۡمٗا

ߡߍ߲ ߣߐ߬ ߓߊ߯ ߞߍ߫ ߢߌ߬ߡߊ ߟߎ߬ ߞߍ߫ ߟߊ߫ ߞߵߊ߬ ߛߐ߬ߘߐ߲߬ ߊ߬ ߦߋ߫ ߟߊߒߠߦߊߓߊ߯ ߘߌ߫ ߸ ߏ߬ ߕߍ߫ ߛߌߟߊ߲߫ ( ߞߎ߲߬ߞߏ߬ ߟߊ߬ߥߙߊ ߟߊ߫ ) ߕߐ߬ߢߍ߮ ߟߊ߫߸ ߥߟߊ߫ ( ߢߌ߬ߡߊ߬ ) ߟߊ߬ߘߛߏ ߟߊ߫

வசனம்: 113

وَكَذَٰلِكَ أَنزَلۡنَٰهُ قُرۡءَانًا عَرَبِيّٗا وَصَرَّفۡنَا فِيهِ مِنَ ٱلۡوَعِيدِ لَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ أَوۡ يُحۡدِثُ لَهُمۡ ذِكۡرٗا

ߊ߲ ߣߵߊ߬ ߟߊߖߌ߰ ߟߊ߫ ߘߐ߬ߛߊߙߌ ߘߌ߫ ߊߙߊߓߎߞߊ߲ ߘߐ߫ ߕߋ߲߬ ߠߋ߬ ߸ ߊ߬ ߣߴߊ߲ ߞߊ߬ ߞߐ߲߬ߞߐ߲߬ߒߡߊ ߘߐߛߊ߬ߦߌ߲߫ ߊ߬ ߘߐ߫ ߛߴߊ߬ߟߎ߬ ߘߴߊ߬ߟߎ߬ ߝߊ߲ߕߊ߲߬ߞߊ߬ ߥߟߴߊ߬ ߦߋ߫ ߞߊ߬ߥߊ߲߬ߘߌ ߟߊߞߎߘߦߴߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫