மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்பகரா - என்கோ மொழிபெயர்ப்பு- பாபா மாமாதீ - பக்க எண் 17 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 106

۞ مَا نَنسَخۡ مِنۡ ءَايَةٍ أَوۡ نُنسِهَا نَأۡتِ بِخَيۡرٖ مِّنۡهَآ أَوۡ مِثۡلِهَآۗ أَلَمۡ تَعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ

ߊ߲ ߓߊ߯ ߟߝߊߙߌ ߡߍ߲ ߠߊߥߟߌ߬ ߸ ߥߟߊ߫ ߒ߬ ߓߴߌ ߟߊߢߌ߬ߣߊ߬ ߡߍ߲ ߞߐ߫ ߸ ߒ߬ ߘߌߣߊ߬ ߘߏ߫ ߜߘߍ߫ ߘߌ߫ ߡߍ߲ ߞߊ߫ ߝߌ߬ߛߊ߫ ߏ߬ ߘߌ߫ ߥߟߴߊ߬ ߣߌ߫ ߡߍ߲ ߞߊ߲ߧߊߡߊ߲߫، ߌ ߡߴߊ߬ ߟߐ߲߫ ߞߏ߫ ߊߟߊ߫ ߟߋ߬ ߛߋߣߍ߲߫ ߞߏ ߓߍ߯ ߟߊ߫ ߓߊ߬؟

வசனம்: 107

أَلَمۡ تَعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٍ

ߌ ߡߴߊ߬ ߟߐ߲߫ ߓߊ߬ ߞߏ߫ ߊߟߊ߫ ߟߋ߬ ߕߊ߫ ߦߋ߫ ߛߊ߲ ߠߎ߬ ߣߌ߫ ߘߎ߱ ߡߊ߲߬ߛߊ߬ߦߊ ߘߌ߫؟ ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߊߟߊ߫ ߓߐ߫ ߞߐ߫ ߕߍ߫ ߸ ߢߌ߲߰ ߕߍ߫ ߊߟߎ߫ ߟߊ߫ ߘߍ߬ߡߍ߲߬ߓߊ߯ ߕߍ߫؟

வசனம்: 108

أَمۡ تُرِيدُونَ أَن تَسۡـَٔلُواْ رَسُولَكُمۡ كَمَا سُئِلَ مُوسَىٰ مِن قَبۡلُۗ وَمَن يَتَبَدَّلِ ٱلۡكُفۡرَ بِٱلۡإِيمَٰنِ فَقَدۡ ضَلَّ سَوَآءَ ٱلسَّبِيلِ

ߊߟߎ߫ ߦߴߊ߬ ߝߍ߬ ߟߋ߫ ߓߊ߬ ߞߵߊߟߎ߫ ߟߊ߫ ߞߋߟߊ ߢߌ߬ߣߌ߲߬ߞߊ߬ ߦߏ߫ ߡߎߛߊ߫ ߢߌ߬ߣߌ߲߬ߞߊ߬ ߘߊ߫ ߢߊ ߡߍ߲ ߞߘߐ߬ߡߊ߲߫؟ ߡߍ߲ ߓߊ߯ ߓߊ߲߬ߓߊ߰ߦߊ ߓߌ߬ߟߊ߬ ߟߊߒߠߦߊ ߣߐ߭ ߘߐ߫ ߸ ߏ߬ ߓߘߊ߫ ߝߟߌ߬ ߛߌߟߊ ߕߍߡߟߊ ߡߊ߬

வசனம்: 109

وَدَّ كَثِيرٞ مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ لَوۡ يَرُدُّونَكُم مِّنۢ بَعۡدِ إِيمَٰنِكُمۡ كُفَّارًا حَسَدٗا مِّنۡ عِندِ أَنفُسِهِم مِّنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ ٱلۡحَقُّۖ فَٱعۡفُواْ وَٱصۡفَحُواْ حَتَّىٰ يَأۡتِيَ ٱللَّهُ بِأَمۡرِهِۦٓۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

ߟߍߙߊߟߞߊ ߛߌߦߊߡߊ߲߫ ߦߴߊ߬ ߣߕߊ߬ ߟߊ߫ ߟߋ߬ ߞߏ߫ ߣߴߊ߬ߟߎ߫ ߕߎ߲߬ ߓߍ߫ ߊߟߎ߫ ߟߊߛߊ߬ߦߌ߲߬ ߠߊ߫ ߓߊ߲߬ߓߊ߰ߦߊ ߘߐ߫ ߛߊ߫ ߊߟߎ߫ ߞߍߣߍ߲ ߞߐ߫ ߟߊߒߠߦߊߓߊ߮ ߘߌ߫߹ ߞߵߏ߬ ߟߊߥߌ߬ߟߴߊ߬ߟߎ߬ ߣߌߘߐ߫ ߓߍߛߍ߲ߞߐߣߌ߲ߧߊ ߡߊ߬ ߕߎ߬ߢߊ ߟߊ߲ߞߣߍߡߊ ߞߐ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫، ߒ߬ߓߵߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߜߊ߲ߒߞߎ߲ߠߊ ߣߌ߫ ߘߐ߬ߞߏߦߊߕߏ ߞߍ߫ ߟߋ߬ ߝߏ߫ ߊߟߊ߫ ߦߋ߫ ߣߵߊ߬ ߟߊ߫ ߞߏ ߘߌ߫ ߸ ߓߊߏ߬ ߊߟߊ߫ ߟߋ߬ ߛߋ߫ ߟߊ߫ ߞߏ ߓߍ߯ ߟߊ߫

வசனம்: 110

وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَۚ وَمَا تُقَدِّمُواْ لِأَنفُسِكُم مِّنۡ خَيۡرٖ تَجِدُوهُ عِندَ ٱللَّهِۗ إِنَّ ٱللَّهَ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ

ߊߟߎ߯ ߛߊߟߌ ߟߐ߬ ߞߊ߬ ߖߞߊ ߘߌ߫ ߸ ߊߟߎ߫ ߞߊ߬ ߝߋ߲-ߋ-ߝߋ߲߫ ߠߊߕߊ߬ߡߌ߲߬ ߊߟߎ߫ ߖߘߍ߬ ߢߍ߫ ߢߌ߬ߡߊ߬ ߘߐ߫ ߸ ߊߟߎ߫ ߘߴߏ ߕߘߍ߬ ߊߟߊ߫ ߓߘߊ، ߓߊߏ߬ ߊߟߊ߫ ߢߊ߯ ߊߟߎ߫ ߗߋߥߊߟߌ ߟߎ߬ ߟߊ߫

வசனம்: 111

وَقَالُواْ لَن يَدۡخُلَ ٱلۡجَنَّةَ إِلَّا مَن كَانَ هُودًا أَوۡ نَصَٰرَىٰۗ تِلۡكَ أَمَانِيُّهُمۡۗ قُلۡ هَاتُواْ بُرۡهَٰنَكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

ߊ߬ߟߎ߬ ߞߊ߲߫ ߠߋ߬ ߞߏ߫ ߡߐ߰ ߛߌ߫ ߕߍ߫ ߘߏ߲߬ ߠߊ߫ ߡߍ߲ߘߌߦߊ߫߸ ߝߏ߫ ߣߌ߫ ߡߍ߲ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߦߊ߬ߤߎ߯ߘߎ ߘߌ߫ ߥߟߊ߫ ߣߊ߬ߛߊ߯ߙߊ، ߊ߬ߟߎ߬ ߘߌߦߊߣߊ߲ߕߊ ߟߎ߫ ߟߴߏ߬ ߘߌ߫ ߞߟߋ߫، ߊ߬ ߝߐ߫ ߞߏ߫ ߊߟߎ߫ ߣߊ߬ ߏ߬ ߦߌ߬ߘߊ߬ߟߊ߲ ߠߎ߬ ߘߌ߫ ߞߍ߬ ߣߴߊߟߎ߫ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߕߎ߬ߢߊ߬ ߕߌ߯ ߟߎ߫ ߘߌ߫

வசனம்: 112

بَلَىٰۚ مَنۡ أَسۡلَمَ وَجۡهَهُۥ لِلَّهِ وَهُوَ مُحۡسِنٞ فَلَهُۥٓ أَجۡرُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦ وَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

ߤߊ߯ߟߌ߫ ߸ ߝߋ߲-ߋ-ߝߋ߲߫ ߞߵߊ߬ ߢߊߘߐߟߊ ߞߟߏ߫ ߊߟߊ߫ ߦߋ߫ ߞߵߊ߬ ߕߘߍ߬ ߊ߬ ߦߋ߫ ߢߊ߬ߓߊ߯ ߘߌ߫ ߸ ߏ ߛߊ߬ߙߊ ߦߴߊ߬ ߦߋ߫ ߊ߬ ߡߊ߰ߙߌ ߓߘߊ، ߛߌߟߊ߲߫ ߕߴߏ߬ ߟߎ߬ ߟߊ߫߸ ߛߎ߬ߣߎ߲߫ ߘߏ߲߬ ߕߴߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߬