மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் மர்யம் - என்கோ மொழிபெயர்ப்பு- பாபா மாமாதீ - பக்க எண் 309 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 52

وَنَٰدَيۡنَٰهُ مِن جَانِبِ ٱلطُّورِ ٱلۡأَيۡمَنِ وَقَرَّبۡنَٰهُ نَجِيّٗا

ߊ߲ ߞߵߊ߬ ߞߟߌ߫ ߞߎ߬ߙߎ ߞߌߣߌ߲ߓߟߏ߫ ߝߘߎ ߝߍ߬ ߞߵߊ߬ ߡߊߘߏ߲߬ ߢߐ߲߯ߦߋ߫ ߞߊߡߊ߬

வசனம்: 53

وَوَهَبۡنَا لَهُۥ مِن رَّحۡمَتِنَآ أَخَاهُ هَٰرُونَ نَبِيّٗا

ߊ߲ ߞߵߊ߬ ߞߘߐ߬ߞߍ߬ ߤߊߙߎߣߊ߫ ߘߴߊ߬ ߡߊ߬ ߟߊ߬ߝߐ߬ߓߊ߮ ߘߌ߫ ߒ߬ ߠߊ߫ ߤߌߣߊ ߟߊ߫

வசனம்: 54

وَٱذۡكُرۡ فِي ٱلۡكِتَٰبِ إِسۡمَٰعِيلَۚ إِنَّهُۥ كَانَ صَادِقَ ٱلۡوَعۡدِ وَكَانَ رَسُولٗا نَّبِيّٗا

ߌߛߌ߬ߡߊ߬ߌߟߊ߫ ߞߏߝߐ߫ ߟߍߙߊ ߞߣߐ߫، ߏ߬ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߛߘߊߡߊߒߞߊ߲ߠߊ ߟߊߕߋߟߋ߲ߓߊ߮ ߟߋ߬ ߘߌ߫ ߸ ߞߵߊ߬ ߞߍ߫ ߞߋߟߊ߫ ߟߊ߬ߝߐ߬ߓߊ߯ ߘߌ߫

வசனம்: 55

وَكَانَ يَأۡمُرُ أَهۡلَهُۥ بِٱلصَّلَوٰةِ وَٱلزَّكَوٰةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِۦ مَرۡضِيّٗا

ߊ߬ ߕߎ߲߬ ߦߴߊ߬ ߞߐߙߍ ߟߐ߬ ߟߊ߫ ߛߊߟߌ ߣߌ߫ ߖߞߊ߫ ߓߐ ߟߊ߫ ߸ ߊ߬ ߞߍߣߍ߲߫ ߊ߬ ߡߊ߰ߙߌ ߕߍ߬ߟߊ ߘߐ߫ ߘߌ߬ߢߍ߬ߡߊ߬ߡߐ߯ ߟߋ߬ ߘߌ߫

வசனம்: 56

وَٱذۡكُرۡ فِي ٱلۡكِتَٰبِ إِدۡرِيسَۚ إِنَّهُۥ كَانَ صِدِّيقٗا نَّبِيّٗا

ߌߘߙߌ߬ߛߊ߬ ߞߏߝߐ߫ ߟߍߙߊ ߞߣߐ߫، ߏ߬ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߕߎ߬ߢߊ߬ ߕߌ߯ ߣߌ߫ ߟߊ߬ߝߐ߬ߓߊ߯ ߘߌ߫

வசனம்: 57

وَرَفَعۡنَٰهُ مَكَانًا عَلِيًّا

ߊ߲ ߞߵߊ߬ ߞߘߐߕߊ߬ ߟߐ߬ߦߌ߬ߟߊ߬ ߡߊߦߟߍ߬ߣߍ߲߫ ߠߋ߬ ߘߐ߫

வசனம்: 58

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ مِن ذُرِّيَّةِ ءَادَمَ وَمِمَّنۡ حَمَلۡنَا مَعَ نُوحٖ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡرَٰٓءِيلَ وَمِمَّنۡ هَدَيۡنَا وَٱجۡتَبَيۡنَآۚ إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُ ٱلرَّحۡمَٰنِ خَرُّواْۤ سُجَّدٗاۤ وَبُكِيّٗا۩

ߊߟߊ߫ ߣߍߡߊߣߍ߲߫ ( ߡߊߘߊ߲ߣߍ߲ ) ߢߌ߲߬ ߠߎ߫ ߟߋ߫ ߡߊ߬ ߊߘߡߊ߫ ߓߐ߲ߛߐ߲߫ ߟߊ߬ߝߐ߬ߓߊ߮ ߟߎ߬ ߘߐ߫ ، ߊ߬ ߣߴߊ߲ ߞߊ߬ ߡߍ߲ ߠߎ߫ ߕߊ߬ ߣߎߤߎ߲߫ ߝߍ߬ ( ߞߎߟߎ߲ ߞߣߐ߫ )، ߊ߬ ߣߌ߫ ߌߓߎ߬ߙߊ߬ߤߌߡߊ߫ ߣߴߌߛߌ߬ߙߊ߬ߌߟߊ߫ ߓߐ߲ߛߐ߲ ߠߎ߬ ߘߐ߫، ߊ߬ ߣߌ߫ ߒ߬ ߠߊ߫ ߡߐ߰ ߞߊ߲ߘߊߣߍ߲ ߣߌ߫ ߒ߬ ߠߊ߫ ߡߐ߰ ߛߎߥߊ߲ߘߌߣߍ߲ ߠߎ߬ ߘߐ߫، ߣߌ߫ ߡߊ߰ߙߌ߬ ߤߌߣߊߒߕߋ ߟߊ߫ ߟߝߊߙߌ ߟߎ߬ ߘߐߞߊ߬ߙߊ߲߬ ߘߴߏ߬ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߞߏߕߊ߲߫ ߸ ߊ߬ߟߎ߬ ߘߴߊ߬ߟߎ߫ ߓߋ߬ ߕߌ߲ߓߌߘߌ߲ ߘߌ߫ ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߊ߬ߛߌ ߘߌ߫

வசனம்: 59

۞ فَخَلَفَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ خَلۡفٌ أَضَاعُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَٱتَّبَعُواْ ٱلشَّهَوَٰتِۖ فَسَوۡفَ يَلۡقَوۡنَ غَيًّا

ߣߘߐ߬ߓߌ߬ߟߊ߬ߓߊ߯ ߣߊ߬ ߘߊ߫ ߝߐ߫ ߏ߬ ߟߎ߬ ߞߐ߫ ( ߣߊߡߎ߲ ߘߐ߫ )߸ ߏ߬ ߟߎ߫ ߞߊ߬ ߛߊߟߌ ߕߏ߫ ߦߋ߲߬ ߞߵߊ߬ߟߎ߫ ߓߌ߬ߟߴߊ߬ߟߎ߫ ߛߊ߬ߥߏ ߟߎ߬ ߞߐ߫ ߸ ߏ߬ ߟߎ߫ ߣߊ߬ ߝߋߝߋ ߓߍ߲߬ߢߐ߲߰ߦߊ߫߶

வசனம்: 60

إِلَّا مَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَأُوْلَٰٓئِكَ يَدۡخُلُونَ ٱلۡجَنَّةَ وَلَا يُظۡلَمُونَ شَيۡـٔٗا

ߝߏ߫ ߡߍ߲ ߓߊ߯ ߊ߬ ߖߘߍ߬ߟߊߛߊ߬ߦߌ߲߫ ߘߋ߬ ߞߊ߬ ߞߍ߫ ߟߊߒߠߦߊߓߊ߮ ߘߌ߫ ߞߊ߬ ߓߊ߯ߙߊ߫ ߢߌߡߊ ߞߍ߫ ߸ ߏ߬ ߟߎ߫ ߟߋ߬ ߘߐߙߐ߲߫ ߘߏ߲߬ߕߐ߫ ߡߍ߲ߘߌߦߊ߫ ߸ ߊ߬ߟߎ߬ ߕߍ߫ ߕߐ߬ߢߍ߰ ߟߊ߫ ߝߏߦߌ߬ ߟߊ߫

வசனம்: 61

جَنَّٰتِ عَدۡنٍ ٱلَّتِي وَعَدَ ٱلرَّحۡمَٰنُ عِبَادَهُۥ بِٱلۡغَيۡبِۚ إِنَّهُۥ كَانَ وَعۡدُهُۥ مَأۡتِيّٗا

ߡߊ߰ߙߌ߬ ߤߌߣߊߒߕߋ ߣߵߊ߬ ߟߊ߫ ߖߐ߲߭ ߠߎ߬ ߦߟߌߡߊߘߌߦߊ߫ ߟߊ߫ ߝߙߍ ߣߊߞߐ ߡߍ߲ ߠߎ߬ ߟߊ߫ ߘߏ߲߰ ߘߐ߫ ߏ߬ ߟߋ ߦߋ߫، ߊ߬ ߟߊ߫ ߦߟߌߡߊߘߌߦߊ ߘߏ߲߬ ߞߍߣߍ߲߫ ߣߊ߬ߕߐ ߟߋ߬ ߘߌ߫

வசனம்: 62

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوًا إِلَّا سَلَٰمٗاۖ وَلَهُمۡ رِزۡقُهُمۡ فِيهَا بُكۡرَةٗ وَعَشِيّٗا

ߊ߬ߟߎ߬ ߕߍ߫ ߞߎ߬ߟߊ߲߬ߞߎ߬ߟߊ߲߬ ߞߊ߲߬ ߛߌ߫ ߡߍ߲߫ ߠߊ߫ ߦߋ߲߬ ߸ ߝߏ߫ ߝߏ߬ߟߌ߫ ، ߊ߬ߟߎ߬ ߓߊߟߏ ߟߎ߬ ߦߴߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߦߋ߲߬ ߛߐ߰ߡߊ߫ ߣߌ߫ ߥߎ߬ߙߊ߬

வசனம்: 63

تِلۡكَ ٱلۡجَنَّةُ ٱلَّتِي نُورِثُ مِنۡ عِبَادِنَا مَن كَانَ تَقِيّٗا

ߊ߬ߟߋ߬ ߡߍ߲ߘߌߦߊ߫ ߟߴߏ߬ ߘߌ߫ ߊ߲ ߧߋ߫ ߡߍ߲ ߞߍ߫ ߟߊ߫ ߗߍ ߘߌ߫ ߡߐ߰ ߦߋ߫ ߒ߬ ߠߊ߫ ߖߐ߲߭ ߠߎ߬ ߘߐ߫ ߸ ߡߍ߲ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߝߊ߲ߕߊ߲ߞߟߊ ߘߌ߫

வசனம்: 64

وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمۡرِ رَبِّكَۖ لَهُۥ مَا بَيۡنَ أَيۡدِينَا وَمَا خَلۡفَنَا وَمَا بَيۡنَ ذَٰلِكَۚ وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِيّٗا

ߒ߬ߠߎ߬ ( ߞߋ߲ߛߐ߲ ߠߎ߬ ) ߕߍ߫ ߖߌ߰ ߟߊ߫ ߕߋ߲߬ ߘߋ߬ ߝߏ߫ ߌ ߡߊ߰ߙߌ ߞߊ߲ ߠߊ߫ ، ߏ߬ ߕߊ ߟߋ߬ ߒ߬ ߢߍߞߏ ߣߌ߫ ߒ߬ ߞߐߞߏ ߘߌ߫ ߸ ߊ߬ ߣߴߏ߬ ߕߍ߫ ߝߋ߲، ߌ ߡߊ߰ߙߌ ߡߊ߫ ߞߍ߫ ߢߌ߬ߣߊ߬ߓߊ߯ ߘߌ߫ ߘߋ߬